Псалми 139
1 Господе! Ти ме кушаш и знаш.
Yahweh, sinayasat mo ako at kilala.
2 Ти знаш кад седам и кад устанем; Ти знаш помисли моје издалека;
Alam mo kung kailan ako uupo at babangon; kahit malayo ka sa akin nauunawaan mo ang aking saloobin.
3 Кад ходим и кад се одмарам, Ти си око мене, и све путеве моје видиш.
Minamasdan mo ang aking daan at kapag ako ay nahihiga; alam mo ang lahat sa aking pamumuhay.
4 Још нема речи на језику мом, а Ти, Господе, гле, већ све знаш.
Yahweh, wala akong sinasabi na hindi mo lubos na alam.
5 Састраг и спред Ти си ме заклонио, и ставио на ме руку своју.
Sa likuran at harapan ay nandoon ang iyong mga kamay sa akin.
6 Чудно је за ме знање Твоје, високо, не могу да га докучим.
Ang ganoong kaalaman ay labis para sa akin; ito ay labis na mataas at hindi ko ito kayang maunawaan.
7 Куда бих отишао од духа Твог, и од лица Твог куда бих побегао?
Saan ako maaaring pumunta para makatakas mula sa iyong Espiritu? Saan ako makakalayo mula sa iyong presensiya?
Kung aakyat ako sa kalangitan, naroon ka; kung gagawa ako ng higaan sa sheol, makikita na naroon ka. (Sheol h7585)
9 Да се дигнем на крилима од зоре, и преселим се на крај мора:
Kung lilipad ako palayo sa mga pakpak ng umaga at pupunta para mamuhay sa pinakamalayong mga bahagi sa kabila ng karagatan,
10 И онде ће ме рука Твоја водити, и држати ме десница Твоја.
kahit doon ang iyong kamay ang aakay sa akin, at ang iyong kanang kamay ang hahawak sa akin.
11 Да кажем: Да ако ме мрак сакрије; али је и ноћ као видело око мене.
Kung sasabihin ko, “Tiyak na itatago ako ng kadiliman at ang gabi ang aking magiging liwanag;”
12 Ни мрак неће замрачити од Тебе, и ноћ је светла као дан: мрак је као видело.
hindi makakapagtago kahit ang kadiliman mula sa iyo. Lumiliwanag ang gabi tulad ng umaga, dahil ang kadiliman at liwanag ay magkatulad sa iyo.
13 Јер си Ти створио шта је у мени, саставио си ме у утроби матере моје.
Ikaw ang humulma sa aking pagkatao; ikaw ang humulma sa akin sa sinapupunan ng aking ina.
14 Хвалим Те, што сам дивно саздан. Дивна су дела Твоја, и душа моја то зна добро.
Magpapasalamat ako sa iyo, dahil ang iyong mga gawa ay kahanga-hanga at kamangha-mangha. Alam na alam mo ang aking buhay.
15 Ниједна се кост моја није сакрила од Тебе, ако и јесам саздан тајно, откан у дубини земаљској.
Ang aking katawan ay hindi naitago mula sa iyo noong ako ay lihim na binuo, noong ako ay magulong nilikha sa kailaliman ng mundo.
16 Заметак мој видеше очи Твоје, у књизи је Твојој све то записано, и дани забележени, кад их још није било ниједног.
Nakita mo ako sa loob ng sinapupunan; ang lahat ng araw na nakatalaga para sa akin ay nakatala sa iyong libro kahit bago pa ito ang unang nangyari.
17 Како су ми недокучиве помисли Твоје, Боже! Како им је велик број!
Napakahalaga ng iyong kaisipan sa akin, O Diyos! Napakalawak ng kanilang kabuuan.
18 Да их бројим, више их је него песка. Кад се пробудим, још сам с Тобом.
Kung susubukan ko itong bilangin, (sila) ay higit pa sa bilang ng mga buhangin. Sa aking paggising, ako ay nasa iyo pa rin.
19 Да хоћеш, Боже, убити безбожника! Крвопије, идите од мене.
Kung iyo lamang papatayin ang masasama, O Diyos; lumayo sa akin, ikaw na marahas na tao.
20 Они говоре ружно на Тебе; узимају име Твоје узалуд непријатељи Твоји.
(Sila) ay naghihimagsik laban sa iyo at kumikilos nang may pandaraya; ang iyong mga kaaway ay nagsisinungaling.
21 Зар да не мрзим на оне, који на Те мрзе, Господе, и да се не гадим на оне који устају на Тебе?
Hindi ko ba kapopootan ang mga napopoot sa iyo, Yahweh? Hindi ko ba kasusuklaman silang lumalaban sa iyo?
22 Пуном мрзошћу мрзим на њих; непријатељи су ми.
Lubos ko silang kinapopootan; (sila) ay naging mga kaaway ko.
23 Окушај ме, Боже, и познај срце моје, испитај ме, и познај помисли моје.
Siyasatin mo ako, O Diyos, at kilalanin mo ang aking puso; subukin mo ako at alamin ang aking saloobin.
24 И види јесам ли на злом путу, и води ме на пут вечни.
Tingnan mo kung mayroong masamang paraan sa akin, at pangunahan mo ako sa daan ng walang hanggan.
