< Псалми 13 >

1 Докле ћеш ме, Господе, сасвим заборављати? Докле ћеш одвраћати лице своје од мене?
برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند تا به کی همیشه مرافراموش می‌کنی؟ تا به کی روی خود رااز من خواهی پوشید؟۱
2 Докле ћу се домишљати у души својој, мутити се у срцу свом дан и ноћ? Докле ће се непријатељ мој подизати нада мном?
تا به کی در نفس خودمشورت بکنم و در دلم هرروزه غم خواهد بود؟ تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود؟۲
3 Погледај, услиши ме, Господе, Боже мој! Просветли очи моје да не заспим на смрт.
‌ای یهوه خدای من نظر کرده، مرا مستجاب فرما! چشمانم را روشن کن مبادا به خواب موت بخسبم.۳
4 Да не рече непријатељ мој: Надвладао сам га; да се не радују који ме гоне, ако посрнем.
مبادا دشمنم گوید بر او غالب آمدم ومخالفانم از پریشانی‌ام شادی نمایند.۴
5 А ја се уздам у милост Твоју; радоваће се срце моје за спасење Твоје.
و اما من به رحمت تو توکل می‌دارم؛ دل من در نجات تو شادی خواهد کرد.۵
6 Певаћу Господу, који ми добро чини.
برای خداوندسرود خواهم خواند زیرا که به من احسان نموده است.۶

< Псалми 13 >