Псалми 126

1 Кад враћаше Господ робље сионско, бејасмо као у сну.

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигар Зиондин сүргүн болғанларни қайтуруп кәлгәндә, Биз чүш көргәндәкла болдуқ;

2 Тада уста наша беху пуна радости, и језик наш певања. Тада говораху по народима: Велико дело чини Господ на њима.

Ағзимиз күлкигә, Тилимиз шатлинишқа толди; Шу тапта әлләр арисида улар: — «Пәрвәрдигар уларға зор ишларни қилип бәрди» — дейишти.

3 Велико дело чини Господ на нама; развеселисмо се.

Пәрвәрдигар дәрвәқә биз үчүн зор ишларни қилди, Биз булардин шатлинимиз.

4 Враћај, Господе, робље наше, као потоке на сасушену земљу.

Җәнуптики қуруқ ериқлар [шар-шар суларға] айландурулғандәк, Биз тутқунларниму өз әркимизгә қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар;

5 Који су са сузама сејали, нека жању с певањем.

Көз яшлирини еқитип териғанлар шатлиқ билән орар;

6 Иде и плаче који носи семе да сеје; поћи ће с песмом носећи снопове своје.

Жиғлап жүрүп чачидиған уруқни көтәргән киши, Бәрһәқ, шатлиқ-тәнтәнә билән ориған бағлирини көтирип қайтип келиду.