Псалми 126

1 Кад враћаше Господ робље сионско, бејасмо као у сну.

Quando o Senhor trouxe do cativeiro os que voltaram a Sião estávamos com os que sonham.

2 Тада уста наша беху пуна радости, и језик наш певања. Тада говораху по народима: Велико дело чини Господ на њима.

Então a nossa boca se encheu do riso e a nossa língua de cântico: então se dizia entre as nações: Grandes coisas fez o Senhor a estes.

3 Велико дело чини Господ на нама; развеселисмо се.

Grandes coisas fez o Senhor por nós, pelas quais estamos alegres.

4 Враћај, Господе, робље наше, као потоке на сасушену земљу.

Traze-nos outra vez, ó Senhor, do cativeiro, como as correntes das águas no sul.

5 Који су са сузама сејали, нека жању с певањем.

Os que semeiam em lágrimas segarão com alegria.

6 Иде и плаче који носи семе да сеје; поћи ће с песмом носећи снопове своје.

Aquele que leva a preciosa semente, andando e chorando, voltará sem dúvida com alegria, trazendo consigo os seus molhos.