< Псалми 126 >
1 Кад враћаше Господ робље сионско, бејасмо као у сну.
Canticum graduum. [In convertendo Dominus captivitatem Sion, facti sumus sicut consolati.
2 Тада уста наша беху пуна радости, и језик наш певања. Тада говораху по народима: Велико дело чини Господ на њима.
Tunc repletum est gaudio os nostrum, et lingua nostra exsultatione. Tunc dicent inter gentes: Magnificavit Dominus facere cum eis.
3 Велико дело чини Господ на нама; развеселисмо се.
Magnificavit Dominus facere nobiscum; facti sumus lætantes.
4 Враћај, Господе, робље наше, као потоке на сасушену земљу.
Converte, Domine, captivitatem nostram, sicut torrens in austro.
5 Који су са сузама сејали, нека жању с певањем.
Qui seminant in lacrimis, in exsultatione metent.
6 Иде и плаче који носи семе да сеје; поћи ће с песмом носећи снопове своје.
Euntes ibant et flebant, mittentes semina sua. Venientes autem venient cum exsultatione, portantes manipulos suos.]