Псалми 125

1 Ко се узда у Господа, он је као гора Сион, не помеша се, остаје довека.

«Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигарға таянғанлар Зион теғидәктур; Уни тәврәткили болмайду, У мәңгүлүк туриду.

2 Око Јерусалима су горе, и Господ је око народа свог одсад и довека.

Йерусалим! Тағлар униң әтрапини оруған, Һәм Пәрвәрдигар һазирдин та әбәткичә Өз хәлқиниң әтрапини орайду.

3 Јер неће остати скиптар безбожнички над делом праведничким, да не би праведници пружили руке своје на безакоње.

Чүнки рәзилләрниң һоқуқ һасиси һәққанийларниң несивисини башқурмайду; Болмиса һәққанийларму қоллирини қәбиһликкә узартиши мүмкин.

4 Учини, Господе, добро добрима и онима који су права срца.

Пәрвәрдигар, меһриванларға меһриванлиқ қилғайсән; Көңли дурусларғиму шундақ болсун.

5 А који сврћу на криве путе, отераће Господ с онима који чине безакоње. Мир Израиљу!

Бирақ әгир йолларға бурулуп кәткәнләрни болса, Пәрвәрдигар уларни қәбиһлик қилғучилар билән тәң шаллайду. Исраилға аман-хатирҗәмлик болғай!