< Псалми 120 >
1 Ка Господу завиках у невољи својој, и услиши ме.
Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
2 Господе! Избави душу моју од уста лажљивих и од језика лукавог.
HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
3 Шта ће Ти дати и шта ће Ти принети језик лукави?
Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
4 Он је као оштре стреле у јакога, као угљевље смреково.
Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
5 Тешко мени кад сам туђин код Месеха, живим код шатора кидарских.
Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
6 Дуго је живела душа моја с онима који мрзе на мир.
Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
7 Ја сам миран; али кад станем говорити у њих је рат.
Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.