Псалми 119
1 Благо онима којима је пут чист, који ходе у закону Господњем.
(Аләф) Йолда мукәммәл болғанлар, Пәрвәрдигар Тәврат-қанунида маңидиғанлар бәхитликтур!
2 Благо онима који чувају откривења Његова, свим срцем траже Га;
Униң агаһ-гувалирини тутқанлар, Уни чин қәлби билән издигәнләр,
3 Који не чине безакоња, ходе путевима Његовим!
Һеч бир һәқсизлиқни қилмиғанлар бәхитликтур! Улар униң йоллирида маңиду.
4 Ти си дао заповести своје, да се чувају добро.
Көрсәтмилириңгә әстайидил әмәл қилишимиз үчүн, Өзүң уларни бекиткәнсән.
5 Кад би путеви моји били управљени да чувам наредбе Твоје!
Аһ, йоллиримниң йөнилиши бәлгүлимилириңгә әмәл қилишқа бекитилгәй!
6 Онда се не бих постидео, пазећи на заповести Твоје;
Шуниң билән барлиқ әмир-пәрманлириңни әтиварлисам, Мән йәргә қарап қалмаймән.
7 Хвалио бих Те с правим срцем, учећи се праведним законима Твојим.
Сениң һәққаний һөкүмлириңни үгинип, Дурус көңүлдин Саңа тәшәккүр ейтимән.
8 Чуваћу наредбе Твоје, немој ме оставити сасвим.
Мән бәлгүлимилириңни чоқум тутимән; Мени пүтүнләй ташливәтмигәйсән!
9 Како ће младић очистити пут свој? Владајући се по Твојим речима.
(Бәт) Яш бир жигит қандақ қилип өз йолини пак туталайду? Сениң сөз-каламиңни аңлап әмәл қилиш биләнла.
10 Свим срцем својим тражим Тебе, не дај ми да зађем од заповести Твојих.
Пүтүн қәлбим билән мән Сени издидим; Мени әмирлириңдин адаштурмиғайсән;
11 У срце своје затворио сам реч Твоју, да Ти не грешим.
Гуна қилип Саңа қарши чиқмаслиғим үчүн, Сөзүңни көңлүмгә мәһкәм пүкүвалдим.
12 Благословен си, Господе! Научи ме наредбама својим.
Мубарәкдурсән Пәрвәрдигар, Маңа Өз бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
13 Устима својим јављам све судове уста Твојих.
Ләвлирим билән мән баян қилимән, Ағзиңдики барлиқ һөкүмлириңни.
14 На путу откривења Твојих радујем се као за велико богатство.
Түрлүк байлиқлардин шатланғандәк, Агаһ-гувалиқлириңға әгәшкән йолда шатландим.
15 О заповестима Твојим размишљам, и пазим на путеве Твоје.
Мән көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән; Излириңға қарап ойлинимән.
16 Наредбама Твојим тешим се, не заборављам речи Твоје.
Бәлгүлимилириңни хурсәнлик дәп билимән; Сөз-каламиңни унтумаймән.
17 Учини милост слузи свом, да бих живео и чувао реч Твоју.
(Гимәл) Қулуңға меһриванлиқни көрсәткәйсән, шуниң билән мән яшаймән, Каламиңға бойсунимән.
18 Отвори очи моје, да бих видео чудеса закона Твог;
Тәврат-қанунуңдин карамәт сирларни көрүшүм үчүн, Көзлиримни ачқайсән!
19 Гост сам на земљи, немој сакрити од мене заповести своје.
Мән бу дунияда мусапирмән; Әмирлириңни мәндин йошурмиғайсән.
20 Изнеможе душа моја желећи без престанка познати судове Твоје.
Һөкүмлириңгә һәр қачан интизар болуп, Жүригим езилип кетәй дәп қалди.
21 Ти си страшан проклетим охолицама, које застрањују од заповести Твојих.
Сән ләнәткә буйрулған тәкәббурларға тәнбиһ берисән, Улар әмирлириңдин адишип кетиду.
22 Одврати од мене руг и срамоту, јер чувам откривења Твоја.
Мәндин аһанәт һәм мәсқирини жираққа кәткүзгәйсән; Чүнки агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
23 Седе кнезови и договарају се на мене; а слуга Твој размишља о наредбама Твојим.
Әмирләр олтирип яман гепимни қилишмақта; Сениң қулуң болса бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлайду.
24 Откривења су Твоја утеха моја, саветници моји.
Сениң агаһ-гувалиқлириң мениң хурсәнлигим, Мениң мәслиһәтчилиримдур.
25 Душа моја лежи у праху; оживи ме по речи својој.
(Даләт) Мениң җеним тупраққа йепишқан; Сөз-каламиң бойичә мени йеңиландурғайсән.
26 Казујем путеве своје, и чујеш ме; научи ме наредбама својим.
Өз йоллиримни алдиңда очуқ баян қилдим, Сән маңа җавап бәрдиң; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
27 Уразуми ме о путу заповести својих, и размишљаћу о чудесима Твојим.
Мени көрсәтмилириңниң йолини чүшинидиған қилғайсән, Андин мән карамәтлириң үстидә сеғинип ойлинимән.
28 Сузе пролива душа моја од туге, окрепи ме по речи својој.
Җеним қайғу билән ерип кетиду; Сөз-каламиң бойичә мени күчләндүргәйсән.
29 Пут лажни уклони од мене и закон свој даруј ми.
Мәндин алдамчи йолни нери қилғайсән; Шәпқәт қилип маңа Тәврат-қанунуңни беғишлиғайсән;
30 Пут истини избрах, законе Твоје тражим.
Мән һәқиқәт-садақәт йолини талливалдим; Һөкүмлириңни алдимда қойдум.
31 Прионух за откривења Твоја, Господе; немој ме осрамотити.
Агаһ-гувалириңни чиң тутимән; Пәрвәрдигар, мени уятқа қалдурмиғайсән.
32 Путем заповести Твојих трчим, јер си раширио срце моје.
Сән мениң қәлбимни кәң-азатә қилишиң билән, Әмирлириң йолиға әгишип жүгүримән.
33 Покажи ми, Господе, пут наредаба својих, да га се држим до краја.
(Хе) И Пәрвәрдигар, бәлгүлимилириңниң йолини маңа аян қилғайсән; Мән уни ахирғичә тутимән.
34 Уразуми ме, и држаћу се закона Твог, и чувати га свим срцем.
Мени йорутқайсән, мән Тәврат-қанунуңни тутимән, Шундақла пүтүн қәлбим билән униңға әмәл қилимән.
35 Постави ме на стазу заповести својих, јер ми је она омилела.
Мени әмирлириңниң йолида маңидиған қилғайсән; Чүнки уларни хурсәнлик дәп билимән.
36 Привиј срце моје к откривењима својим, а не к лакомству.
Мениң қәлбимни шәхсий мәнпәәткә әмәс, Бәлки агаһ-гувалиқлириңға майил қилғайсән.
37 Одврати очи моје да не гледају ништавила, путем својим оживи ме.
Көзлиримни сахтини көрүштин яндурғайсән; Мени йолуңда җанландурғайсән;
38 Испуни слузи свом реч своју да Те се боји.
Сән қулуңға болған вәдәңни әмәлгә ашурғайсән; Шуниң билән хәқләр Сәндин әйминиду.
39 Уклони руг мој, ког се плашим; јер су судови Твоји благи.
Мән қорққан шәрмәндиликни нери кәткүзгәйсән; Чүнки Сениң һөкүмлириң әладур.
40 Миле су ми заповести Твоје, правдом својом оживи ме.
Мана, мән көрсәтмилириңгә тәшна болуп кәлдим; Өз һәққанийитиңдә мени җанландурғайсән;
41 Нека дође на ме милост Твоја, Господе, помоћ Твоја по речи Твојој.
: (Вав) Вә меһир-муһәббәтлириң йенимға кәлсун, и Пәрвәрдигар; Вәдәң бойичә ниҗатлиғиң йенимға кәлсун;
42 И ја ћу одговорити ономе који ме ружи; јер се уздам у реч Твоју.
Шунда мәндә мени мәсқирә қилғучиға бәргидәк җавап болиду; Чүнки сөзүңгә тайинимән.
43 Немој узети никад од уста мојих речи истине, јер чекам судове Твоје.
Вә ағзимдин һәқиқәтниң сөзини елип ташлимиғайсән; Чүнки һөкүмлириңгә үмүт бағлидим;
44 И чуваћу закон Твој свагда, довека и без престанка.
Шунда мән Сениң Тәврат-қанунуңни һәр қачан тутимән, Бәрһәқ, әбәдил-әбәткичә тутимән;
45 Ходићу слободно, јер тражим заповести Твоје.
Шунда мән азатиликтә маңимән; Чүнки көрсәтмилириңни издидим.
46 Говорићу о откривењима Твојим пред царевима, и нећу се стидети.
Шунда мән падишалар алдида агаһ-гувалиқлириң тоғрилиқ сөзләймән, Бу ишларда мән йәргә қарап қалмаймән.
47 Тешићу се заповестима Твојим, које љубим.
Вә әмирлириңни хурсәнлик дәп билимән, Чүнки уларни сөйүп кәлдим;
48 Руке своје пружам к заповестима Твојим, које љубим, и размишљам о наредбама Твојим.
Мән сөйүп кәлгән әмирлириңгә қоллиримни созуп интилимән, Вә бәлгүлимилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
49 Опомени се речи своје к слузи свом, на коју си ми заповедио да се ослањам.
(Заин) Сән қулуңға бәргән сөзүңни, Йәни маңа үмүт беғишлиған каламиңни әслигәйсән.
50 У невољи мојој теши ме што ме реч Твоја оживљава.
У болса дәрдимгә болған тәсәллидур; Чүнки сөз-вәдәң мени җанландурди.
51 Охоли ми се ругају веома; али ја не одступам од закона Твог.
Тәкәббурлар әшәддий һақарәтлигини билән, Лекин Тәврат-қанунуңдин һеч чәтнимидим.
52 Памтим судове Твоје од искона, Господе, и тешим се.
Қедимдә бекитилгән һөкүмлириңни ядимға кәлтүрдүм, и Пәрвәрдигар, Шундақ қилип өзүмгә тәсәлли бәрдим.
53 Гнев ме обузима на безбожнике, који остављају закон Твој.
Тәврат-қанунуңни ташливәткән рәзилләр вәҗидин, Отлуқ ғәзәп мәндә қайнап ташти.
54 Наредбе су Твоје песма моја у путничком стану мом.
Мусапир болуп турған җайимда, Көрсәтмилириң мениң нахшилирим болди.
55 Ноћу помињем име Твоје, Господе, и чувам закон Твој.
Кечидә, и Пәрвәрдигар, намиңни әсләп жүрдум, Тәврат-қанунуңни тутуп кәлдим.
56 То је моје, да чувам заповести Твоје.
Мән буниңға несип болдум, Чүнки мән көрсәтмилириңкә итаәт қилип кәлдим.
57 Део мој Ти си, Господе; наумио сам чувати речи Твоје.
(Хәт) Өзүң мениң несивәмдурсән, и Пәрвәрдигар; «Сениң сөз-каламиңни тутай» — дедим.
58 Молим Ти се из свега срца, смилуј се на ме по речи својој.
Мән пүтүн қәлбим билән дидариңға интилип йелиндим; Вәдәң бойичә маңа шапаәт көрсәткәйсән.
59 Разматрам путеве своје, и обраћам ноге своје к откривењима Твојим.
Мән йоллириң үстидә ойландим, Аяқлиримни агаһ-гувалиқлириңға қаритип буридим.
60 Хитим, и не затежем се чувати заповести Твоје.
Мән алдиридим, һеч кечикмидим, Сениң әмирлириңгә әмәл қилишқа.
61 Мреже безбожничке опколише ме, али закон Твој не заборављам.
Рәзилләрниң асарәтлири мени чирмивалғини билән, Мән Тәврат-қанунуңни һеч унтумидим.
62 У по ноћи устајем да Те славим за праведне судове Твоје.
Һәққаний һөкүмлириң үчүн, Түн кечидә тәшәккүр ейтқили қопимән.
63 У заједници сам са свима који се Тебе боје и који чувају заповести Твоје.
Мән Сәндин қорқидиғанларниң, Көрсәтмилириңгә әгәшкәнләрниң һәммисиниң үлпитидурмән.
64 Доброте је Твоје, Господе, пуна сва земља; наредбама својим научи ме.
Җаһан, и Пәрвәрдигар, Сениң өзгәрмәс муһәббитиң билән толди; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
65 Учинио си добро слузи свом, Господе, по речи својој.
(Тәт) Сөз-каламиң бойичә, и Пәрвәрдигар, Өз қулуңға меһриванлиқни көрситип кәлгәнсән.
66 Доброј мисли и знању научи ме, јер заповестима Твојим верујем.
Маңа убдан пәриқ етишни вә билимни үгәткәйсән; Чүнки мән әмирлириңгә ишәндим.
67 Пре страдања свог лутах, а сад чувам реч Твоју.
Мән азапқа учраштин бурун йолдин азған, Бирақ һазир сөзүңни тутимән.
68 Ти си добар, и добро чиниш; научи ме наредбама својим.
Сән меһривандурсән, меһриванлиқ қилисән, Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
69 Охоли плету на мене лаж, али се ја свим срцем држим заповести Твојих.
Тәкәббурлар маңа қара чаплашти; Бирақ көрсәтмилириңгә пүтүн қәлбим билән итаәт қилимән.
70 Задригло је срце њихово као сало, а ја се тешим законом Твојим.
Уларниң қәлби туймас болуп кәтти; Бирақ мән болсам Тәврат-қанунуңни хурсәнлик дәп билимән.
71 Добро ми је што страдам, да се научим наредбама Твојим.
Азапқа учриғиним яхши болди, Шуниң билән бәлгүлимилириңни үгәндим.
72 Милији ми је закон уста Твојих него хиљаде злата и сребра.
Мән үчүн ағзиңдики қанун-тәлим, Миңлиған алтун-күмүч тәңгидин әвзәлдур.
73 Руке Твоје створиле су ме и начиниле ме; уразуми ме, и научићу се заповестима Твојим.
(Йод) Сениң қоллириң мени ясиған, мени мустәһкәмлиди; Мени йорутқайсән, әмирлириңни үгинимән.
74 Који се Тебе боје, видеће ме, и радоваће се што се уздам у Твоју реч.
Сәндин әйминидиғанлар мени көрүп шатлиниду; Чүнки мән сөз-каламиңға үмүт бағлап кәлдим.
75 Знам да су судови Твоји, Господе, праведни, и по правди ме караш.
И Пәрвәрдигар, Сениң һөкүмлириңниң һәққаний екәнлигини, Вападарлиғиңдин мени азапқа салғиниңни билимән.
76 Нека буде доброта Твоја утеха моја, као што си рекао слузи свом.
Аһ, қулуңға бәргән вәдәң бойичә, Өзгәрмәс муһәббитиң тәсәллийим болсун.
77 Нека дође к мени милосрђе Твоје, и оживим; јер је закон Твој утеха моја.
Мениң яшишим үчүн, Рәһимдиллиқлириң йенимға кәлсун; Чүнки Тәврат-қанунуң мениң хурсәнлигимдур.
78 Нек се постиде охоли; јер ме без кривице оборише. Ја размишљам о заповестима Твојим.
Тәкәббурлар хиҗаләттә қалсун; Чүнки улар маңа ялғанчилиқ билән тәтүрлүк қилған; Мән болсам, көрсәтмилириң үстидә сеғинип ойлинимән.
79 Нек се обрате к мени који се Тебе боје, и који знају откривења Твоја.
Сәндин әйминидиғанлар мән тәрәпкә бурулуп кәлсун; Агаһ-гувалиқлириңни билгәнләрму шундақ болсун.
80 Срце моје нека буде савршено у наредбама Твојим, да се не постидим.
Көңлүм бәлгүлимилириңдә мукәммәл болсун; Шуниң билән йәргә қарап қалмаймән.
81 Чезне душа моја за спасењем Твојим, реч Твоју чекам.
(Каф) Җеним ниҗатлиғиңға тәлмүрүп һалидин кетәй дәватиду; Мән сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
82 Чезну очи моје за речју Твојом; говорим: Кад ћеш ме утешити?
Көзүм сөз-вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй деди, «Сән қачанму маңа тәсәлли берәрсән» — дәп.
83 Постадох као мех у диму, али Твојих наредаба не заборавих.
Чүнки мән ислинип қуруп кәткән тулумдәк болдум, Бирақ бәлгүлимилириңни унтумаймән.
84 Колико ће бити дана слуге Твог? Кад ћеш судити онима који ме гоне?
Қулуңниң күнлири қанчә болиду? Маңа зиянкәшлик қилғанларни қачан җазалайсән?
85 Охоли ископаше ми јаму насупрот закону Твом.
Тәкәббурлар маңа ориларни колиған; Бу ишлар Тәвратиңға мухалиптур;
86 Све су заповести Твоје истина; без кривице ме гоне, помози ми.
Сениң барлиқ әмирлириң ишәшликтур; Улар йолсизлиқ билән мени қистимақта; Маңа ярдәм қилғайсән!
87 Умало ме не убише на земљи, али ја не остављам заповести Твоје.
Улар мени йәр йүзидин йоқатқили қил қалди; Бирақ мән болсам, көрсәтмилириңдин ваз кәчмидим.
88 По милости својој оживи ме, и чуваћу откривења уста Твојих.
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, Вә ағзиңдики агаһ-гувалиқлириңни тутимән.
89 Довека је, Господе, реч Твоја утврђена на небесима,
(Ламәд) Мәңгүгә, и Пәрвәрдигар, Сөз-каламиң әршләрдә бекитилгәндур.
90 Од колена до колена истина Твоја; Ти си поставио земљу, и стоји.
Сениң садақитиң дәвирдин-дәвиргичидур; Сән йәр-зиминни муқим бекиткәнсән, у мәвҗут болуп туриду.
91 По Твојој наредби све стоји сад; јер све служи Теби.
Сениң һөкүм-қанунийәтлириң билән булар бүгүнки күндиму туриду; Чүнки барлиқ мәвҗудатлар Сениң хизмитиңдидур.
92 Да није закон Твој био утеха моја, погинуо бих у невољи својој.
Сениң Тәврат-қанунуң хурсәнлигим болмиған болса, Азавимда йоқап кетәр едим.
93 Заповести Твоје нећу заборавити довека, јер ме њима оживљаваш.
Мән Сениң көрсәтмилириңни һәргиз унтумаймән; Чүнки мошулар арқилиқ маңа һаятлиқ бәрдиң;
94 Ја сам Твој, помози ми, јер тражим заповести Твоје.
Мән Сениңкидурмән, мени қутқузғайсән; Чүнки мән көрсәтмилириңни издәп кәлдим.
95 Безбожници гледају да ме убију; а ја размишљам о Твојим откривењима.
Рәзилләр мени һалак қилишни күтмәктә; Бирақ мән агаһ-гувалириңни көңлүмдә тутуп ойлаймән.
96 Свему савршеном видех крај; али је заповест Твоја веома широка.
Мән һәммә мукәммәлликниң чеки бар дәп билип йәттим; Бирақ Сениң әмир-каламиң чәксиз кәңдур!
97 Како љубим закон твој! Сав дан мислим о њему.
(Мәм) Аһ, мениң Тәврат-қанунуңға болған муһәббитим нәқәдәр чоңқурдур! Күн бойи у мениң сеғинип ойлайдиғинимдур.
98 Заповест Твоја чини ме мудријег од непријатеља мојих; јер је са мном увек.
Әмирлириң һәрдайим мән билән биллә турғачқа, Мени дүшмәнлиримдин дана қилиду;
99 Разумнији постах од свих учитеља својих; јер размишљам о Твојим откривењима.
Барлиқ устазлиримдин көп йорутулғанмән, Чүнки агаһ-гувалириң сеғинишимдур.
100 Мудрији сам од стараца; јер заповести Твоје чувам.
Мән қерилардин көпрәк чүшинимән, Чүнки көрсәтмилириңгә итаәт қилип кәлдим.
101 Од сваког злог пута заустављам ноге своје, да бих чувао реч Твоју.
Сөз-каламиңға әмәл қилишим үчүн, Аяқлиримни һәммә яман йолдин тарттим.
102 Од наредаба Твојих не одступам; јер си ме Ти научио.
Һөкүмлириңдин һеч чиқмидим; Чүнки маңа үгәткән Сән өзүңдурсән.
103 Како су слатке језику мом речи Твоје, слађе од меда устима мојим!
Сөзлириң тилимға шунчә шерин тетийду! Ағзимда һәсәлдин татлиқтур!
104 Од заповести Твојих постадох разуман; тога ради мрзим на сваки пут лажни.
Көрсәтмилириңдин мән йорутулдум; Шуңа барлиқ сахта йолни өч көримән.
105 Реч је Твоја жижак нози мојој, и видело стази мојој.
(Нун) Сөз-каламиң айиғим алдидики чирақ, Йолумға нурдур.
106 Заклех се да ћу чувати наредбе правде Твоје, и извршићу.
Қәсәм ичтим, әмәл қилимәнки, Мән һәққаний һөкүмлириңни тутимән.
107 Поништен сам веома, Господе, оживи ме по речи својој.
Зор азап-оқубәтләрни чәктим, и Пәрвәрдигар; Сөз-каламиң бойичә мени җанландурғайсән.
108 Нека Ти буде угодна, Господе, добровољна жртва уста мојих, и судовима својим научи ме.
Қобул қилғайсән, и Пәрвәрдигар, ағзимдики халис қурбанлиқларни, Маңа һөкүмлириңни үгәткәйсән.
109 Душа је моја у руци мојој непрестано у невољи; али закон Твој не заборављам.
Җенимни алиқинимда дайим елип жүримән, Бирақ Тәврат-қанунуңни пәқәт унтумаймән.
110 Безбожници су ми метнули замку; али од заповести Твојих не застраних.
Рәзилләр мән үчүн қилтақ қурди; Бирақ көрсәтмилириңдин адашмидим.
111 Присвојих откривења Твоја зававек; јер су радост срцу мом.
Агаһ-гувалиқлириңни мирас қилип мәңгүгә қобул қилдим; Чүнки улар көңлүмниң шатлиғидур.
112 Приволео сам срце своје да твори наредбе Твоје навек, до краја.
Мән көңлүмни бәлгүлимилириңгә мәңгүгә [әмәл қилишқа], Йәни ахирғичә әмәл қилишқа майил қилдим.
113 Који преступају закон, ја на њих мрзим, а закон Твој љубим.
(Самәқ) Ала көңүлләрни өч көрүп кәлдим; Сөйгиним болса, Тәврат-қанунуңдур.
114 Ти си заклон мој и штит мој; реч Твоју чекам.
Сән мениң далда җайим, мениң қалқанимдурсән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
115 Идите од мене, безаконици! И чуваћу заповести Бога свог.
Мән Худайимниң әмирлиригә әмәл қилишим үчүн, Мәндин нери болуңлар, и рәзиллик қилғучилар!
116 Укрепи ме по речи својој и бићу жив, и немој ме осрамотити у надању мом.
Яшишим үчүн, Вәдәң бойичә мени йөлигәйсән; Үмүтүмниң алдида мени йәргә қаратмиғайсән.
117 Утврди ме, и спашћу се, и размишљаћу о наредбама Твојим без престанка.
Мени қоллап қувәтлигәйсән, шунда мән аман-есән жүримән; Вә бәлгүлимилириңни һәрдайим қәдирләймән.
118 Обараш све који одступају од наредаба Твојих; јер су помисли њихове лаж.
Бәлгүлимилириңдин азғанларниң һәммисини нәзириңдин сақит қилдиң; Чүнки уларниң алдамчилиғи қуруқтур.
119 Као гар бацаш све безбожнике на земљи; тога ради омилеше ми откривења Твоја.
Сән йәр йүзидики барлиқ рәзилләрни дашқалдәк шаллап тазилайсән; Шуңа мән агаһ-гувалиқлириңни сөйимән.
120 Дрхће од страха Твог тело моје, и судова Твојих бојим се.
Әтлирим Сениңдин болған әймиништин титрәйду; Һөкүмлириңдин қорқуп жүримән.
121 Чиним суд и правду, не дај ме онима који ме гоне.
(Айин) Мән дурус һөкүмләрни вә адаләтни жүргүздум; Мени әзгүчиләргә ташлап қоймиғайсән;
122 Одбрани слугу свог на добро Његово, да ми не чине силе охоли.
Өз қулуң үчүн яхшилиққа капаләт болғайсән; Тәкәббурларға мени әзгүзмигәйсән.
123 Очи моје чезну за спасењем Твојим и за речју правде Твоје.
Көзүм ниҗатлиғиңға тәшна болуп, Һәм һәққанийитиң тоғрилиқ вәдәңгә тәлмүрүп түгишәй дәп қалди;
124 Учини слузи свом по милости својој, и наредбама својим научи ме.
Өзгәрмәс муһәббитиң билән қулуңға муамилә қилғайсән; Бәлгүлимилириңни маңа үгәткәйсән.
125 Ја сам слуга Твој; уразуми ме, и познаћу откривења Твоја.
Мән Сениң қулуңдурмән; Агаһ-гувалиқлириңни билип йетишим үчүн мени йорутқайсән.
126 Време је да Господ ради; оборише закон Твој.
Пәрвәрдигар һәрикәткә келиш вақти кәлди! Чүнки улар Тәврат-қанунуңни бекар қиливетиду.
127 Тога ради љубим заповести Твоје већма него злато и драго камење.
Шу сәвәптин әмирлириңни алтундин артуқ сөйимән, Сап алтундин артуқ сөйимән;
128 Тога ради заповести Твоје држим да су верне, на сваки пут лажни мрзим.
Шуңа һәммә ишларни башқуридиған барлиқ көрсәтмилириңни тоғра дәп билимән; Барлиқ сахта йолни өч көримән.
129 Дивна су откривења Твоја; зато их чува душа моја.
(Пе) Агаһ-гувалиқлириң карамәттур; Шуңа җеним уларға әгишиду.
130 Речи Твоје кад се јаве, просветљују и уразумљују просте.
Сөзлириңниң йешими нур елип келиду; Наданларниму йорутиду.
131 Отварам уста своја да одахнем, јер сам жедан заповести Твојих.
Ағзимни ечип һасирап кәттим, Чүнки әмирлириңгә тәшна болуп кәлдим.
132 Погледај на ме и смилуј се на ме, као што радиш с онима који љубе име Твоје.
Намиңни сөйгәнләргә болған адитиң бойичә, Җамалиңни мән тәрәпкә қаритип шәпқәт көрсәткәйсән.
133 Утврди стопе моје у речи својој, и не дај никаквом безакоњу да овлада мном.
Қәдәмлиримни сөзүң билән тоғрилиғайсән; Үстүмгә һеч қәбиһликни һөкүм сүргүзмигәйсән.
134 Избави ме од насиља људског, и чуваћу заповести Твоје.
Мени инсанниң зулумидин қутулдурғайсән, Шуниң билән Сениң көрсәтмилириңгә итаәт қилимән.
135 Светлошћу лица свог обасјај слугу свог, и научи ме наредбама својим.
Җамалиңниң нурини қулуңниң үстигә чачтурғайсән; Маңа бәлгүлимилириңни үгәткәйсән.
136 Очи моје лију потоке, зато што не чувају закон Твој.
Көзлиримдин яш ериқлири ақиду, Чүнки инсанлар Тәврат-қанунуңға бойсунмайду.
137 Праведан си, Господе, и прави су судови Твоји.
(Тсадә) Һәққанийдурсән, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң тоғридур.
138 Јавио си правду у откривењима својим, и истину целу.
Сән агаһ-гувалиқлириңни һәққанийлиқта буйруған; Улар толиму ишәшликтур!
139 Ревност моја једе ме, зато што моји непријатељи заборавише речи Твоје.
Отлуқ муһәббитим өзүмни йоқитиду, Чүнки мени хар қилғучилар сөзлириңгә писәнт қилмайду.
140 Реч је Твоја веома чиста, и слуга је Твој веома љуби.
Сөзүң толуқ синап испатланғандур; Шуңа қулуң уни сөйиду.
141 Ја сам мален и поништен, али заповести Твоје не заборављам.
Мән териқтәктурмән, кәмситилгәнмән, Бирақ көрсәтмилириңни унтумаймән.
142 Правда је Твоја правда вечна, и закон Твој истина.
Сениң һәққанийитиң әбәдий бир һәққанийәттур, Тәврат-қанунуң һәқиқәттур.
143 Туга и невоља нађе ме, заповести су Твоје утеха моја.
Пешкәллик вә азап маңа чирмишивалди; Бирақ әмирлириң мениң хурсәнликлиримдур.
144 Вечна је правда у откривењима Твојим; уразуми ме, и бићу жив.
Сениң агаһ-гувалиқлириңниң һәққанийлиғи әбәдийдур; Яшиғин дәп, мени йорутқайсән.
145 Вичем из свега срца: Услиши ме, Господе; сачуваћу наредбе Твоје.
(Коф) Мән пүтүн қәлбим билән Саңа нида қилдим, и Пәрвәрдигар; Маңа җавап бәргәйсән; Мән бәлгүлимилириңни тутимән.
146 Призивам Те, помози ми; држаћу се откривења Твојих.
Мән Саңа нида қилимән; Мени қутқузғайсән; агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
147 Претечем свануће, и вичем; реч Твоју чекам.
Мән таң атмай орнумдин туруп пәряд көтиримән; Сөз-каламиңға үмүт бағлидим.
148 Претечу очи моје јутарњу стражу, да бих размишљао о речи Твојој.
Вәдилириң үстидә сеғинип ойлиниш үчүн, Түндики җесәкләр алмашмай туруп көзүм ечилиду.
149 Чуј глас мој по милости својој, Господе; по суду свом оживи ме.
Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә авазимни аңлиғайсән; И Пәрвәрдигар, һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
150 Прикучују се који љубе безакоње; удаљили су се од закона Твог.
Қәбиһ нийәткә әгәшкәнләр маңа йеқинлашти, Улар Тәврат-қанунуңдин жирақтур.
151 Ти си близу, Господе, и све су заповести Твоје истина.
И Пәрвәрдигар, Сән маңа йеқин турисән; Барлиқ әмирлириң һәқиқәттур.
152 Одавна знам за откривења Твоја, да си их поставио зававек.
Узундин бери агаһ-гувалиқлириңдин үгәндимки, Уларни мәңгүгә инавәтлик қилғансән.
153 Погледај невољу моју, и избави ме, јер не заборављам закон Твој.
(Рәш) Мениң хар болғинимни көргәйсән, мени қутулдурғайсән; Чүнки Тәврат-қанунуңни унтумидим.
154 Прими се ствари моје, и одбрани ме; по речи својој оживи ме.
Мениң дәвайимни сориғайсән, һәмҗәмәт болуп мени қутқузғайсән; Вәдәң бойичә мени җанландурғайсән.
155 Далеко је од безбожника спасење, јер се не држе наредаба Твојих.
Ниҗатлиқ рәзилләрдин жирақтур; Чүнки улар бәлгүлимилириңни издимәйду.
156 Милосрђе је Твоје, Господе, велико; по правом суду свом оживи ме.
Рәһимдиллиқлириң көптур, и Пәрвәрдигар; Һөкүмлириң бойичә мени җанландурғайсән.
157 Много је противника мојих и непријатеља мојих; али ја не одступам од откривења Твојих.
Маңа зиянкәшлик қилғучилар һәм мени хар қилғучилар көптур; Бирақ агаһ-гувалиқлириңдин һеч чәтнимидим.
158 Видим одметнике, и мрско ми је; јер не чувају речи Твоје.
Мән асийлиқ қилғучиларға қарап йиргәндим, Чүнки улар сөзүңни тутмайду.
159 Гледај, како љубим заповести Твоје, Господе, по милости својој оживи ме.
Сениң көрсәтмилириңни шунчә сөйгәнлигимни көргәйсән; Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени җанландурғайсән, и Пәрвәрдигар.
160 Основа је речи Твоје истина, и вечан је сваки суд правде Твоје.
Сөз-каламиңни муҗәссәмлигәндә андин һәқиқәт болур; Сениң һәр бир адил һөкүмүң әбәдийдур.
161 Кнезови ме гоне низашта, али се срце моје боји речи Твоје.
(Шийн) Әмирләр бекардин-бекар маңа зиянкәшлик қилиду; Бирақ жүригим каламиң алдидила титрәйду.
162 Радујем се речи Твојој као онај који задобије велик плен.
Бириси зор олҗа тапқандәк, Вәдәңдин хошаллинимән.
163 Мрзим на лаж и гадим се на њу, љубим закон Твој.
Сахтилиқтин нәпрәтлинип жиркинимән; Сөйгиним Тәврат-қанунуңдур.
164 Седам пута на дан хвалим Те за судове правде Твоје.
Һәққаний һөкүмлириң түпәйлидин, Күндә йәттә қетим Сени мәдһийиләймән.
165 Велик мир имају они који љубе закон Твој, и у њих нема спотицања.
Тәвратиңни сөйгәнләрниң зор хатирҗәмлиги бар; Һеч нәрсә уларни путлалмас.
166 Чекам спасење Твоје, Господе, и заповести Твоје извршујем.
Мән ниҗатлиғиңға үмүт бағлап күттүм, и Пәрвәрдигар, Әмирлириңгә әмәл қилип.
167 Душа моја чува откривења Твоја, и ја их љубим веома.
Җеним агаһ-гувалиқлириңға әгишиду, Уларни интайин сөйимән.
168 Чувам заповести Твоје и откривења; јер су сви путеви моји пред Тобом.
Барлиқ йоллирим алдиңда болғач, Көрсәтмилириң һәм агаһ-гувалиқлириңға әгишимән.
169 Нека изађе тужњава моја преда Те, Господе! По речи својој уразуми ме.
(Тав) Мениң пәрядим алдиңға йеқин кәлсун, и Пәрвәрдигар; Каламиң бойичә мени йорутқайсән.
170 Нека дође мољење моје преда Те! По речи својој избави ме.
Йелинишим алдиңға кәлсун; Вәдәң бойичә мени қутулдурғайсән.
171 Уста ће моја певати хвалу, кад ме научиш наредбама својим.
Маңа бәлгүлимилириңни үгитишиң үчүн, Ләвлиримдин мәдһийиләр урғуп чиқиду.
172 Језик ће мој казивати реч Твоју, јер су све заповести Твоје праведне.
Тилим сөзүңни күйләп нахша ейтиду, Чүнки әмирлириңниң һәммиси һәққанийдур.
173 Нека ми буде рука Твоја у помоћи; јер ми омилеше заповести Твоје;
Қолуң маңа ярдәмгә тәйяр болсун; Чүнки мән көрсәтмилириңни талливалдим.
174 Жедан сам спасења Твог, Господе, и закон је Твој утеха моја.
Мән ниҗатлиғиңға тәлмүрүп тәшна болуп кәлдим, и Пәрвәрдигар; Сениң Тәвратиң мениң хурсәнлигимдур.
175 Нека живи душа моја и Тебе хвали, и судови Твоји нека ми помогну.
Җеним яшисун, у Сени мәдһийиләйду, Сениң һөкүмлириң маңа ярдәм қилсун.
176 Зађох као овца изгубљена: тражи слугу свог; јер заповести Твоје не заборавих.
Мән йолдин адашқан қойдәк тәмтирәп қалдим; Қулуңни издигәйсән; Чүнки әмирлириңни унтуп қалғиним йоқ.
