Псалми 115

1 Не нама, Господе, не нама, него имену свом дај славу, по милости својој, по истини својој.

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت.

2 Зашто да говоре народи: Где ли је Бог њихов?

چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟»

3 Бог је наш на небесима, твори све што хоће.

خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد.

4 Идоли су њихови сребро и злато, дело руку човечијих.

اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند.

5 Уста имају, а не говоре; очи имају, а не виде;

بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند.

6 Уши имају, а не чују; ноздрве имају, а не миришу;

گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند.

7 Руке имају, а не хватају; ноге имају, а не ходе, и не пуштају глас из грла свог.

دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید.

8 Такви су и они који их граде, и сви који се уздају у њих.

همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند.

9 Доме Израиљев, уздај се у Господа; Он им је помоћ и штит.

ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

10 Доме Аронов, уздај се у Господа; Он им је помоћ и штит.

ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

11 Који се бојите Господа, уздајте се у Господа; Он им је помоћ и штит.

ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

12 Господ нас се опомиње, благосиља нас, благосиља дом Израиљев, благосиља дом Аронов;

خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد.

13 Благосиља оне који се боје Господа, мале и велике.

خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد.

14 Да вам Господ умножи благослове, вама и синовима вашим!

خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد.

15 Господ да вас благослови, Творац неба и земље!

او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد.

16 Небо је небо Господње, а земљу је дао синовима човечијим.

آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید.

17 Неће Те мртви хвалити, Господе, нити они који сиђу онамо где се ћути.

مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند.

18 Него ћемо ми благосиљати Господа одсад и довека. Алилуја!

اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند!