Псалми 107
1 Хвалите Господа, јер је добар; јер је довека милост Његова.
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
2 Тако нека кажу које је избавио Господ, које је избавио из руке непријатељеве,
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 Скупио их из земаља, од истока и запада, од севера и мора.
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
4 Луташе по пустињи где се не живи, пута граду насељеном не находише;
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
5 Беху гладни и жедни, и душа њихова изнемагаше у њима;
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
6 Али завикаше ка Господу у тузи својој; и избави их из невоље њихове.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 И изведе их на прав пут, који иде у град насељени.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
8 Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
9 Јер сити душу ташту, и душу гладну пуни добра.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
10 Седеше у тами и у сену смртном, оковани у тугу и у гвожђе;
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 Јер не слушаше речи Божијих, и не марише за вољу Вишњег.
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
12 Он поништи срце њихово страдањем; спотакоше се, и не беше кога да помогне.
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове;
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 Изведе их из таме и сена смртног, и раскиде окове њихове.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
15 Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
16 Јер разби врата бронзана, и преворнице гвоздене сломи.
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
17 Безумници страдаше за неваљале путеве своје, и за неправде своје.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 Свако се јело гадило души њиховој, и дођоше до врата смртних.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 Посла реч своју и исцели их, и избави их из гроба њиховог.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
22 И нека принесу жртву за хвалу, и казују дела Његова у песмама!
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
23 Који плове по мору на корабљима, и раде на великим водама,
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 Они су видели дела Господња, и чудеса Његова у дубини.
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Каже, и диже се силан ветар, и устају вали на њему,
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
26 Дижу се до небеса и спуштају до бездана: душа се њихова у невољи разлива;
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
27 Посрћу и љуљају се као пијани; све мудрости њихове нестаје.
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
28 Али завикаше ка Господу у тузи својој, и изведе их из невоље њихове.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 Он обраћа ветар у тишину, и вали њихови умукну.
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
30 Веселе се кад се стишају, и води их у пристаниште које желе.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
32 Нека Га узвишују на сабору народном, на скупштини старешинској славе Га!
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
33 Он претвара реке у пустињу, и изворе водене у сухоту,
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
34 Родну земљу у слану пустару за неваљалство оних који живе на њој.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
35 Он претвара пустињу у језера, и суву земљу у изворе водене,
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 И насељава онамо гладне. Они зидају градове за живљење;
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
37 Сеју поља, саде винограде и сабирају летину.
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 Благосиља их и множе се јако, и стоке им не умањује.
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 Пре их беше мало, падаху од зла и невоље, што их стизаше.
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 Он сипа срамоту на кнезове, и оставља их да лутају по пустињи где нема путева.
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 Он извлачи убогога из невоље, и племена множи као стадо.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
42 Добри виде и радују се, а свако неваљалство затискује уста своја.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
43 Ко је мудар, нека запамти ово, и нека познају милости Господње.
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
