Псалми 105
1 Хвалите Господа; гласите име Његово; јављајте по народима дела Његова.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Певајте Му и славите Га; казујте сва чудеса Његова.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Хвалите се светим именом Његовим; нек се весели срце оних који траже Господа.
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Тражите Господа и силу Његову, тражите лице Његово без престанка.
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Памтите чудеса Његова која је учинио, знаке Његове и судове уста Његових.
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 Семе Аврамово слуге су Његове, синови Јаковљеви изабрани Његови.
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 Он је Господ Бог наш, по свој су земљи судови Његови.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 Памти увек завет свој, реч, коју је дао на хиљаду колена.
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 Шта је заветовао Авраму, и за шта се клео Исаку.
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 То је поставио Јакову за закон, и Израиљу за завет вечни,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 Говорећи: Теби ћу дати земљу хананску у наследни део.
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 Тада их још беше мало на број, беше их мало, и беху дошљаци.
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 Иђаху од народа до народа, из једног царства к другом племену.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 Не даде никоме да им науди, и караше за њих цареве:
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 "Не дирајте у помазанике моје, и пророцима мојим не чините зла."
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 И пусти глад на ону земљу; и потре сав хлеб што је за храну.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 Посла пред њима човека; у робље продан би Јосиф.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 Оковима стегоше ноге његове, гвожђе тишташе душу његову,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 Док се стече реч његова, и реч Господња прослави га.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 Посла цар и одреши га; господар над народима, и пусти га.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 Постави га господарем над домом својим, и заповедником над свим што имаше.
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 Да влада над кнезовима његовим по својој вољи, и старешине његове уразумљује.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 Тада дође Израиљ у Мисир, и Јаков се пресели у земљу Хамову.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 И намножи Бог народ свој и учини га јачег од непријатеља његових.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 Преврну се срце њихово те омрзнуше на народ Његов, и чинише лукавство слугама Његовим.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 Посла Мојсија, слугу свог, Арона изабраника свог.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 Показаше међу њима чудотворну силу Његову и знаке Његове у земљи Хамовој.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 Пусти мрак и замрачи, и не противише се речи Његовој.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 Претвори воду њихову у крв, и помори рибу њихову.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Провре земља њихова жабама, и клети царева њихових.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 Рече, и дођоше бубине, уши по свим крајевима њиховим.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 Место дажда посла на њих град, живи огањ на земљу њихову.
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 И поби чокоте њихове и смокве њихове, и потре дрвета у крајевима њиховим.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 Рече, и дођоше скакавци и гусенице небројене;
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 И изједоше сву траву по земљи њиховој, и поједоше род у пољу њихову.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 И поби све првенце у земљи њиховој, првине сваког труда њиховог.
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 Изведе Израиљце са сребром и златом, и не беше сустала у племенима њиховим.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Обрадова се Мисир изласку њиховом, јер страх њихов беше на њ пао.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 Разастре им облак за покривач, и огањ да светли ноћу.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 Молише, и посла им препелице, и хлебом их небеским храни.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 Отвори камен и протече вода, реке протекоше по сувој пустињи.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 Јер се опомињаше свете речи своје к Авраму, слузи свом.
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 И изведе народ свој у радости, избране своје у весељу.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 И даде им земљу народа и труд туђинаца у наследство.
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 Да би чували заповести Његове, и законе Његове пазили. Алилуја.
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
