Псалми 103

1 Благосиљај, душо моја, Господа, и све што је у мени свето име Његово.

مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

2 Благосиљај, душо моја, Господа, и не заборављај ниједно добро што ти је учинио.

ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

3 Он ти прашта све грехе и исцељује све болести твоје;

او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

4 Избавља од гроба живот твој, венчава те добротом и милошћу;

جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

5 Испуња добрим жеље твоје, понавља се као у орла младост твоја.

جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

6 Господ твори правду и суд свима којима се криво чини.

خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

7 Показа путеве своје Мојсију, синовима Израиљевим дела своја.

او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

8 Милостив је и добар Господ, спор на гнев и веома благ.

خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

9 Не гневи се једнако, нити се довека срди.

خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

10 Не поступа с нама по гресима нашим, нити нам враћа по неправдама нашим.

او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

11 Него колико је небо високо од земље, толика је милост Његова к онима који Га се боје.

زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

12 Колико је исток далеко од запада, толико удаљује од нас безакоња наша.

به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

13 Како отац жали синове, тако Господ жали оне који Га се боје.

همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

14 Јер зна грађу нашу, опомиње се да смо прах.

خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

15 Дани су човечији као трава; као цвет у пољу, тако цвета.

عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

16 Дуне ветар на њ, и нестане га, нити ће га више познати место његово.

که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

17 Али милост Господња остаје од века и довека на онима који Га се боје, и правда Његова на синовима синова,

اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

18 Који држе завет Његов, и памте заповести Његове, да их извршују.

19 Господ на небесима постави престо свој, и царство Његово свим влада.

خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

20 Благосиљајте Господа анђели Његови, који сте силни крепошћу, извршујете реч Његову слушајући глас речи Његове.

ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

21 Благосиљајте Господа све војске Његове, слуге Његове, које творите вољу Његову.

ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

22 Благосиљајте Господа сва дела Његова, по свим местима владе Његове! Благосиљај, душо моја Господа!

ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!