< Псалми 10 >
1 Зашто, Господе, стојиш далеко, кријеш се кад је невоља?
Warum, Jehova, stehst du fern, verbirgst dich in Zeiten der Drangsal?
2 С охолости безбожникове мучи се убоги; хватају се убоги преваром коју измишљају безбожници.
In seinem Hochmut verfolgt der Gesetzlose hitzig den Elenden. [O. Durch den Hochmut des Gesetzlosen wird der Elende sehr geängstigt] Sie werden erhascht werden in den Anschlägen, die sie ersonnen haben.
3 Јер се безбожник дичи жељом душе своје, грабљивца похваљује.
Denn der Gesetzlose rühmt sich des Gelüstes seiner Seele; und er segnet den Habsüchtigen, er verachtet Jehova.
4 Безбожник у обести својој не мари за Господа: "Он не види." Нема Бога у мислима његовим.
Der Gesetzlose spricht nach seinem Hochmut: [Eig. seiner Hochnäsigkeit] Er wird nicht nachforschen. Alle seine Gedanken sind: Es ist kein Gott!
5 Свагда су путеви његови криви; за судове Твоје не зна; на непријатеље своје неће ни да гледа.
Es gelingen seine Wege [Eig. Kräftig [dauerhaft] sind seine Wege] allezeit; hoch sind deine Gerichte, weit von ihm entfernt; alle seine Widersacher-er bläst sie an.
6 У срцу свом каже: Нећу посрнути; зло неће доћи никад.
Er spricht in seinem Herzen: Ich werde nicht wanken; von Geschlecht zu Geschlecht werde ich in keinem Unglück sein.
7 Уста су му пуна неваљалих речи, преваре и увреде, под језиком је његовим мука и погибао.
Sein Mund ist voll Fluchens und Truges und Bedrückung; unter seiner Zunge ist Mühsal und Unheil.
8 Седи у заседи иза куће; у потаји убија правога; очи његове вребају убогога.
Er sitzt im Hinterhalt der Dörfer, an verborgenen Örtern ermordet er den Unschuldigen; seine Augen spähen dem Unglücklichen nach.
9 Седи у потаји као лав у пећини; седи у заседи да ухвати убогога; хвата убогога увукавши га у мрежу своју.
Er lauert im Versteck, wie ein Löwe in seinem Dickicht; er lauert, um den Elenden zu erhaschen; er erhascht den Elenden, indem er ihn in sein Netz zieht.
10 Притаји се, прилегне, и убоги падају у јаке нокте његове.
Er duckt sich, bückt sich, und in seine starken Klauen fallen die Unglücklichen.
11 Каже у срцу свом: "Бог је заборавио, окренуо је лице своје, неће видети никад."
Er spricht in seinem Herzen: Gott [El] vergißt; er verbirgt sein Angesicht, niemals sieht ers!
12 Устани Господе! Дигни руку своју, не заборави невољних.
Stehe auf, Jehova! Gott, [El] erhebe deine Hand! vergiß nicht der Elenden!
13 Зашто безбожник да не мари за Бога говорећи у срцу свом да Ти нећеш видети?
Warum verachtet der Gesetzlose Gott, spricht in seinem Herzen, du werdest nicht nachforschen?
14 Ти видиш; јер гледаш увреде и муке и пишеш их на руци. Теби предаје себе убоги; сироти Ти си помоћник.
Du hast es gesehen, denn du, du schaust auf Mühsal und Gram, um zu vergelten durch deine Hand; dir überläßt es der Unglückliche, der Waise Helfer bist du.
15 Сатри мишицу безбожном и злом, да се тражи и не нађе безбожност његова.
Zerbrich den Arm des Gesetzlosen; und der Böse-suche [d. h. ahnde] seine Gesetzlosigkeit, bis daß du sie nicht mehr findest!
16 Господ је цар свагда, довека, нестаће незнабожаца са земље његове.
Jehova ist König immer und ewiglich; die Nationen sind umgekommen aus seinem Lande.
17 Господе! Ти чујеш жеље ништих; утврди срце њихово; отвори ухо своје,
Den Wunsch der Sanftmütigen hast du gehört, Jehova; du befestigtest ihr Herz, ließest dein Ohr aufmerken,
18 Да даш суд сироти и невољнику, да престану гонити човека са земље.
um Recht zu schaffen der Waise und dem Unterdrückten, daß der Mensch, der von der Erde ist, hinfort nicht mehr schrecke.