Приче Соломонове 6
1 Сине мој, кад се подјемчиш за пријатеља свог, и даш руку своју туђинцу,
| בני אם-ערבת לרעך תקעת לזר כפיך |
2 Везао си се речима уста својих, ухватио си се речима уста својих.
| נוקשת באמרי-פיך נלכדת באמרי-פיך |
3 Зато учини тако, сине мој, и опрости се, јер си допао у руке ближњему свом; иди, припадни, и навали на ближњег свог.
| עשה זאת אפוא בני והנצל-- כי באת בכף-רעך לך התרפס ורהב רעיך |
4 Не дај сна очима својим, ни веђама својим дрема.
| אל-תתן שנה לעיניך ותנומה לעפעפיך |
5 Отми се као срна из руке ловцу, и као птица из руке птичару.
| הנצל כצבי מיד וכצפור מיד יקוש |
6 Иди к мраву, лењивче, гледај путеве његове, и омудрај.
| לך-אל-נמלה עצל ראה דרכיה וחכם |
7 Нема вођу ни управитеља ни господара;
| אשר אין-לה קצין-- שטר ומשל |
8 И опет приправља лети себи храну, збира уз жетву пићу своју.
| תכין בקיץ לחמה אגרה בקציר מאכלה |
9 Докле ћеш, лењивче, лежати? Кад ћеш устати од сна свог?
| עד-מתי עצל תשכב מתי תקום משנתך |
10 Док мало проспаваш, док мало продремљеш, док мало склопиш руке да прилегнеш,
| מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב |
11 У том ће доћи сиромаштво твоје као путник и оскудица твоја као оружан човек.
| ובא-כמהלך ראשך ומחסרך כאיש מגן |
12 Човек неваљао и нитков ходи са злим устима;
| אדם בליעל איש און הולך עקשות פה |
13 Намигује очима, говори ногама, показује прстима;
| קרץ בעינו מלל ברגלו מרה באצבעתיו |
14 Свака му је опачина у срцу, кује зло свагда, замеће свађу.
| תהפכות בלבו--חרש רע בכל-עת מדנים (מדינים) ישלח |
15 Зато ће уједанпут доћи погибао његова, часом ће се сатрти и неће бити лека.
| על-כן--פתאם יבוא אידו פתע ישבר ואין מרפא |
16 На ово шесторо мрзи Господ, и седмо је гад души његовој:
| שש-הנה שנא יהוה ושבע תועבות (תועבת) נפשו |
17 Очи поносите, језик лажљив и руке које проливају крв праву,
| עינים רמות לשון שקר וידים שפכות דם-נקי |
18 Срце које кује зле мисли, ноге које брзо трче на зло,
| לב--חרש מחשבות און רגלים ממהרות לרוץ לרעה |
19 Лажан сведок који говори лаж, и ко замеће свађу међу браћом.
| יפיח כזבים עד שקר ומשלח מדנים בין אחים |
20 Чувај, сине мој, заповест оца свог, и не остављај науке матере своје.
| נצר בני מצות אביך ואל-תטש תורת אמך |
21 Привежи их себи на срце засвагда, и свежи их себи око грла.
| קשרם על-לבך תמיד ענדם על-גרגרתך |
22 Куда год пођеш, водиће те; кад заспиш, чуваће те; кад се пробудиш, разговараће те;
| בהתהלכך תנחה אתך-- בשכבך תשמר עליך והקיצות היא תשיחך |
23 Јер је заповест жижак, и наука је видело, и пут је животни карање које поучава;
| כי נר מצוה ותורה אור ודרך חיים תוכחות מוסר |
24 Да те чувају од зле жене, од језика којим ласка жена туђа.
| לשמרך מאשת רע מחלקת לשון נכריה |
25 Не зажели у срцу свом лепоту њену, и немој да те ухвати веђама својим.
| אל-תחמד יפיה בלבבך ואל-תקחך בעפעפיה |
26 Јер са жене курве спада човек на комад хлеба, и жена пуста лови драгоцену душу.
| כי בעד-אשה זונה עד-ככר-לחם ואשת איש-- נפש יקרה תצוד |
27 Хоће ли ко узети огња у недра, а хаљине да му се не упале?
| היחתה איש אש בחיקו ובגדיו לא תשרפנה |
28 Хоће ли ко ходити по живом угљевљу, а ногу да не ожеже?
| אם-יהלך איש על-הגחלים ורגליו לא תכוינה |
29 Тако бива ономе који иде к жени ближњег свог; неће бити без кривице ко је се год дотакне.
| כן--הבא אל-אשת רעהו לא-ינקה כל-הנגע בה |
30 Не срамоте лупежа који украде да насити душу своју, будући гладан;
| לא-יבוזו לגנב כי יגנוב-- למלא נפשו כי ירעב |
31 Него кад га ухвате плати самоседмо, да све имање дома свог.
| ונמצא ישלם שבעתים את-כל-הון ביתו יתן |
32 Али ко учини прељубу са женом, безуман је, душу своју губи ко тако чини;
| נאף אשה חסר-לב משחית נפשו הוא יעשנה |
33 Муке и руга допада, и срамота се његова не може избрисати.
| נגע-וקלון ימצא וחרפתו לא תמחה |
34 Јер је љубавна сумња жестока у мужа и не штеди на дан освете;
| כי-קנאה חמת-גבר ולא-יחמול ביום נקם |
35 Не мари ни за какав откуп, и не прима ако ћеш и много дарова давати.
| לא-ישא פני כל-כפר ולא-יאבה כי תרבה-שחד |
