< Приче Соломонове 5 >

1 Сине мој, слушај мудрост моју, к разуму мом пригни ухо своје,
ای پسرم، به سخنان حکیمانهٔ من گوش کن و به بصیرت من توجه نما.
2 Да се држиш разборитости, и усне твоје да хране знање.
آنگاه خواهی دانست چگونه درست رفتار کنی، و سخنان تو نشان خواهد داد که از دانایی برخوردار هستی.
3 Јер с усана туђе жене капље мед, и грло јој је мекше од уља;
زن بدکاره چرب زبان است و سخنان او مانند عسل شیرین می‌باشد؛
4 Али јој је последак горак као пелен, оштар као мач с обе стране оштар.
ولی عاقبت جز تلخی و درد چیزی برای تو باقی نمی‌گذارد.
5 Ноге јој силазе к смрти, до пакла допиру кораци њени. (Sheol h7585)
زن بدکاره تو را به سوی مرگ و جهنم می‌کشاند، (Sheol h7585)
6 Да не би мерио пут животни, савијају се стазе њене да не знаш.
زیرا او از راه زندگی منحرف شده و سرگردان است و نمی‌داند به کجا می‌رود.
7 Зато, децо, послушајте мене, и не одступајте од речи уста мојих.
ای جوانان، به من گوش دهید و آنچه را که می‌خواهم به شما بگویم هرگز فراموش نکنید:
8 Нека је далеко од ње пут твој, и не приближуј се к вратима куће њене,
از چنین زنی دوری کنید. حتی به در خانه‌اش هم نزدیک نشوید،
9 Да не би дао другима славе своје и година својих немилостивоме,
مبادا در دام وسوسه‌هایش گرفتار شوید و حیثیت خود را از دست بدهید و بقیه عمر خویش را صرف کسی کنید که رحم و شفقت ندارد.
10 Да се не би туђинци наситили твог блага и труд твој да не би био у туђој кући,
مبادا غریبه‌ها اموال شما را تصاحب نمایند و ثمرهٔ زحمت شما از آن دیگران شود،
11 И да не ридаш на послетку, кад се строши месо твоје и тело твоје,
و عاقبت بیمار شده، از شدت درماندگی بنالید
12 И кажеш: Како мрзих на наставу, и како срце моје презира карање!
و بگویید: «کاش که گوش می‌دادم! کاش که تسلیم هوسهایم نمی‌شدم!
13 И не послушах глас учитеља својих, и не пригнух уха свог к онима који ме учаху!
چرا به نصایح معلمانم گوش ندادم؟ چرا به سخنان ایشان توجه نکردم؟
14 Умало не западох у свако зло усред збора и скупштине.
اکنون باید پیش همه رسوا و سرافکنده باشم.»
15 Пиј воду из свог студенца и што тече из твог извора.
پسرم، نسبت به همسر خود وفادار باش و تنها نسبت به او عشق بورز.
16 Нека се разливају твоји извори на поље, и потоци по улицама.
چرا باید از زنان هرزهٔ خیابانی صاحب بچه شوی؟
17 Имај их сам за се, а не туђин с тобом.
فرزندان تو باید تنها مال خودت باشند و نباید غریبه‌ها در آنان سهمی داشته باشند.
18 Благословен да је извор твој, и весели се женом младости своје;
پس با زنت خوش باش و از همسر خود که در ایام جوانی با او ازدواج کرده‌ای لذت ببر.
19 Нека ти је као кошута мила и као срна љупка; дојке њене нека те опијају у свако доба, у љубави њеној посрћи једнако.
دلبریها و آغوش او تو را کافی باشد، و قلب تو فقط از عشق او سرشار گردد.
20 А зашто би, сине, посртао за туђинком и голио недра туђој,
چرا باید به زن بدکاره دل ببندی و زنی را که به تو تعلق ندارد در آغوش بگیری؟
21 Кад су пред очима Господу путеви свачији, и мери све стазе његове?
خداوند به دقت تو را زیر نظر دارد و هر کاری را که انجام می‌دهی می‌سنجد.
22 Безбожника ће ухватити његова безакоња, и у ужа греха својих заплешће се;
گناهان شخص بدکار مانند ریسمان به دورش می‌پیچد و او را گرفتار می‌سازد.
23 Умреће без наставе, и од мноштва лудости своје лутаће.
بلهوسی او باعث مرگش خواهد شد و حماقتش او را به نابودی خواهد کشاند.

< Приче Соломонове 5 >