Приче Соломонове 4
1 Слушајте, децо, наставу очеву, и пазите да бисте познали мудрост.
Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin. Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.
2 Јер вам добру науку дајем, не остављајте закон мој.
Çünkü size iyi ders veriyorum, Ayrılmayın öğrettiğimden.
3 Кад бејах син у оца свог млад, и јединац у матере своје,
Ben bir çocukken babamın evinde, Annemin körpecik tek yavrusuyken,
4 Он ме учаше и говораше ми: Нека прими срце твоје речи моје, држи заповести моје и бићеш жив.
Babam bana şunu öğretti: “Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.
5 Прибави мудрост, прибави разум; не заборављај и не одступај од речи уста мојих.
Bilgeliği ve aklı sahiplen, Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
6 Немој је оставити, и чуваће те, љуби је, и храниће те.
Bilgelikten ayrılma, o seni korur. Sev onu, seni gözetir.
7 Мудрост је главно; прибави мудрост, и за све имање своје прибави разум.
Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
8 Подижи је и она ће те узвисити, прославиће те кад је загрлиш.
Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek, Ona sarılırsan seni onurlandıracak.
9 Метнуће ти на главу венац од милина, красну круну даће ти.
Başına zarif bir çelenk, Görkemli bir taç giydirecektir.”
10 Слушај, сине мој, и прими речи моје, и умножиће ти се године животу.
Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki, Uzasın ömrün.
11 Учим те путу мудрости, водим те стазама правим.
Seni bilgelik yolunda eğitir, Doğru yollara yöneltirim.
12 Кад усходиш, неће се стезати кораци твоји, и ако потрчиш нећеш се спотакнути.
Ayakların takılmadan yürür, Sürçmeden koşarsın.
13 Држи се наставе и не пуштај, чувај је, јер ти је живот.
Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma, Onu uygula, çünkü odur yaşamın.
14 Не иди на стазу безбожничку и путем неваљалих људи не ступај.
Kötülerin yoluna ayak basma, Yürüme alçakların yolunda,
15 Остави га, не ходи по њему, уклони се од њега и мини га.
O yoldan sakın, yakınından bile geçme, Yönünü değiştirip geç.
16 Јер не спавају ако не учине зла, и не долази им сан ако кога не оборе.
Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar, Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.
17 Јер једу хлеб безбожности и пију вино насиља.
Yedikleri ekmek kötülük, İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.
18 А пут је праведнички као светло видело, које све већма светли док не буде прави дан.
Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir, Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.
19 А пут је безбожнички као мрак, не знају на шта ће се спотакнути.
Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.
20 Сине мој, слушај речи моје, пригни ухо своје беседи мојој.
Oğlum, sözlerime dikkat et, Dediklerime kulak ver.
21 Да ти не одлазе из очију; чувај их усред срца свог.
Aklından çıkmasın bunlar, Onları yüreğinde sakla.
22 Јер су живот онима који их налазе и здравље свему телу њиховом.
Çünkü onları bulan için yaşam, Bedeni için şifadır bunlar.
23 Сврх свега што се чува чувај срце своје, јер из њега излази живот.
Her şeyden önce de yüreğini koru, Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.
24 Уклони од уста својих опачину и од усана својих неваљалство удаљи.
Yalan çıkmasın ağzından, Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.
25 Очи твоје нека гледају управо и веђе твоје нека се управљају право пред тобом.
Gözlerin hep ileriye baksın, Dosdoğru önüne!
26 Мери стазу ногама својим, и сви путеви твоји нека су поравњени.
Gideceğin yolu düzle, O zaman bütün işlerin sağlam olur.
27 Не сврћи ни надесно ни налево, одвраћај ногу своју ода зла.
Sapma sağa sola, Ayağını kötülükten uzak tut.
