Приче Соломонове 4
1 Слушајте, децо, наставу очеву, и пазите да бисте познали мудрост.
Ακούσατε, τέκνα, παιδείαν πατρός, και προσέχετε να μάθητε σύνεσιν.
2 Јер вам добру науку дајем, не остављајте закон мој.
Διότι δίδω εις εσάς καλήν διδασκαλίαν· μη εγκαταλίπητε τον νόμον μου.
3 Кад бејах син у оца свог млад, и јединац у матере своје,
Διότι και εγώ εστάθην υιός του πατρός μου, αγαπητός και μονογενής ενώπιον της μητρός μου·
4 Он ме учаше и говораше ми: Нека прими срце твоје речи моје, држи заповести моје и бићеш жив.
και με εδίδασκε και μοι έλεγεν, Ας κρατή η καρδία σου τους λόγους μου· φύλαττε τας εντολάς μου και θέλεις ζήσει.
5 Прибави мудрост, прибави разум; не заборављај и не одступај од речи уста мојих.
Απόκτησον σοφίαν, απόκτησον σύνεσιν· μη λησμονήσης αυτήν, μηδέ εκκλίνης από των λόγων του στόματός μου·
6 Немој је оставити, и чуваће те, љуби је, и храниће те.
μη εγκαταλίπης αυτήν, και θέλει σε περιφυλάττει· αγάπα αυτήν, και θέλει σε διατηρεί.
7 Мудрост је главно; прибави мудрост, и за све имање своје прибави разум.
Η σοφία είναι το πρώτιστον· απόκτησον σοφίαν· και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν.
8 Подижи је и она ће те узвисити, прославиће те кад је загрлиш.
Ανάλαβε αυτήν και θέλει σε υψώσει· θέλει σε δοξάσει, όταν εναγκαλισθής αυτήν.
9 Метнуће ти на главу венац од милина, красну круну даће ти.
Θέλει επιθέσει επί την κεφαλήν σου στέφανον χαρίτων· θέλει σοι δώσει διάδημα δόξης.
10 Слушај, сине мој, и прими речи моје, и умножиће ти се године животу.
Άκουε, υιέ μου, και δέχθητι τους λόγους μου· και θέλουσι πληθυνθή τα έτη της ζωής σου.
11 Учим те путу мудрости, водим те стазама правим.
Σε διδάσκω την οδόν της σοφίας· σε εμβιβάζω εις τρίβους ευθείας.
12 Кад усходиш, неће се стезати кораци твоји, и ако потрчиш нећеш се спотакнути.
Όταν περιπατής, τα βήματά σου δεν θέλουσιν είσθαι εστενοχωρημένα· και όταν τρέχης, δεν θέλεις προσκόψει.
13 Држи се наставе и не пуштај, чувај је, јер ти је живот.
Δράξον την παιδείαν, μη αφήσης αυτήν· φύλαττε αυτήν, διότι είναι η ζωή σου.
14 Не иди на стазу безбожничку и путем неваљалих људи не ступај.
Μη εισέλθης εις την τρίβον των ασεβών, και μη υπάγης εις την οδόν των πονηρών.
15 Остави га, не ходи по њему, уклони се од њега и мини га.
Απόφευγε αυτήν, μη περάσης δι' αυτής, έκκλινον απ' αυτής και διάβα.
16 Јер не спавају ако не учине зла, и не долази им сан ако кога не оборе.
Διότι αυτοί δεν κοιμώνται, εάν δεν κακοποιήσωσι· και ο ύπνος αυτών αφαιρείται, εάν δεν υποσκελίσωσιν.
17 Јер једу хлеб безбожности и пију вино насиља.
Επειδή τρώγουσιν άρτον ασεβείας και πίνουσιν οίνον δυναστείας.
18 А пут је праведнички као светло видело, које све већма светли док не буде прави дан.
Η οδός όμως των δικαίων είναι ως το λαμπρόν φως, το φέγγον επί μάλλον και μάλλον, εωσού γείνη τελεία ημέρα.
19 А пут је безбожнички као мрак, не знају на шта ће се спотакнути.
Η οδός των ασεβών είναι ως το σκότος· δεν γνωρίζουσι που προσκόπτουσιν.
20 Сине мој, слушај речи моје, пригни ухо своје беседи мојој.
Υιέ μου, πρόσεχε εις τας ρήσεις μου· κλίνον το ωτίον σου εις τα λόγιά μου.
21 Да ти не одлазе из очију; чувај их усред срца свог.
Ας μη απομακρυνθώσιν από των οφθαλμών σου· φύλαττε αυτά εν τη καρδία σου·
22 Јер су живот онима који их налазе и здравље свему телу њиховом.
διότι είναι ζωή εις τους ευρίσκοντας αυτά και ίασις εις πάσαν αυτών την σάρκα.
23 Сврх свега што се чува чувај срце своје, јер из њега излази живот.
Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής.
24 Уклони од уста својих опачину и од усана својих неваљалство удаљи.
Απόβαλε από σου σκολιότητα στόματος, και διαστροφήν χειλέων απομάκρυνον από σου.
25 Очи твоје нека гледају управо и веђе твоје нека се управљају право пред тобом.
Οι οφθαλμοί σου ας βλέπωσιν ορθά, και τα βλέφαρά σου ας κατευθύνωνται έμπροσθέν σου.
26 Мери стазу ногама својим, и сви путеви твоји нека су поравњени.
Στάθμιζε το βάδισμα των ποδών σου, και πάσαι αι οδοί σου θέλουσι κατευθυνθή.
27 Не сврћи ни надесно ни налево, одвраћај ногу своју ода зла.
Μη εκκλίνης δεξιά ή αριστερά· απόστρεψον τον πόδα σου από κακού.
