< Приче Соломонове 29 >

1 Човек који по карању остаје тврдоглав, уједанпут ће пропасти, да неће бити лека.
Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
2 Кад се умножавају праведници, весели се народ; а кад влада безбожник, уздише народ.
Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
3 Ко љуби мудрост, весели оца свог; а ко се дружи с курвама, расипа своје добро.
Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
4 Цар правдом подиже земљу; а ко узима мито, сатире је.
Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
5 Ко ласка пријатељу свом, разапиње мрежу ногама његовим.
Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
6 У греху је злог човека замка, а праведник пева и весели се.
Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
7 Праведник разуме парбу невољних, а безбожник не мари да зна.
Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
8 Подсмевачи распаљују град, а мудри утишавају гнев.
Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
9 Мудар човек кад се пре с лудим, или се срдио или смејао, нема мира.
Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
10 Крвопије мрзе на безазленога, а прави се брину за душу његову.
Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
11 Сав гнев свој излива безумник, а мудри уставља га натраг.
Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
12 Који кнез слуша лажне речи, све су му слуге безбожне.
Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
13 Сиромах и који даје на добит сретају се; обојици Господ просветљује очи.
Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
14 Који цар право суди сиромасима, његов ће престо стајати довека.
Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
15 Прут и кар дају мудрост, а дете пусто срамоти матер своју.
Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
16 Кад се умножавају безбожници, умножавају се греси, а праведници ће видети пропаст њихову.
Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
17 Карај сина свог, и смириће те, и учиниће милину души твојој.
Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
18 Кад нема утваре, расипа се народ; а ко држи закон, благо њему!
Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
19 Речима се не поправља слуга, јер ако и разуме, опет не слуша.
Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
20 Јеси ли видео човека наглог у беседи својој? Више има надања од безумног него од њега.
Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
21 Ако ко мази слугу од малена, он ће најпосле бити син.
Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
22 Гневљив човек замеће свађу, и ко је напрасит, много греши.
Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
23 Охолост понижује човека, а ко је смеран духом, добија славу.
Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
24 Ко дели с лупежем, мрзи на своју душу, чује проклетство и не проказује.
Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
25 Страшљив човек меће себи замку; а ко се у Господа узда, биће у високом заклону.
İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
26 Многи траже лице владаочево, али је од Господа суд свакоме.
Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
27 Праведнима је мрзак неправедник, а безбожнику је мрзак ко право ходи.
Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.

< Приче Соломонове 29 >