Приче Соломонове 26

1 Као снег у лето и дажд о жетви, тако не доликује безумноме част.

وەک بەفر لە هاوین و باران لە کاتی دروێنەدا، ئاواش ڕێزلێنان لە گێل ناوەشێتەوە.

2 Као врабац кад прхне и ласта кад одлети, тако клетва незаслужена неће доћи.

وەک چۆلەکەی فڕیو و پەڕەسێلکەی باڵگرتوو، ئاواشە نەفرەت بەبێ هۆ نایێت.

3 Бич коњу, узда магарцу, а батина безумницима на леђа.

قامچی بۆ ئەسپ و لغاو بۆ گوێدرێژە، کوتەکیش بۆ پشتی گێلەکانە.

4 Не одговарај безумнику по безумљу његовом, да не будеш и ти као он.

وەڵامی گێل مەدەوە بەپێی گێلایەتییەکەی، نەوەک تۆش وەک ئەوت لێ بێت.

5 Одговори безумнику према безумљу његовом, да не мисли да је мудар.

وەڵامی گێل بدەوە بەپێی گێلایەتییەکەی، نەوەک لەبەرچاوی خۆی ببێت بە دانا.

6 Ко шаље безумника да му шта сврши, он одсеца себи ноге и пије неправду.

وەک بڕینەوەی قاچەکانی خۆیەتی و نۆشینی ستەمە، ئەوەی بە دەستی گێل پەیام بنێرێت.

7 Како хроми храмље ногама својим, таква је беседа у устима безумних.

وەک شۆڕبوونەوەی قاچەکانی گۆجە، پەند لە دەمی گێلەکان.

8 Као да баца драги камен у гомилу камења, тако ради ко чини част безумноме.

وەک گرێدانی بەرد بە بەردەقانییەوە، ئەوەی ڕێز لە گێل دەگرێت.

9 Као трн кад дође у руку пијаноме, таква је беседа у устима безумних.

وەک دڕکە لە دەستی سەرخۆش، پەند لە دەمی گێلەکان.

10 Много муке задаје свима ко плаћа безумнику и ко плаћа преступницима.

وەک تیرهاوێژێکە کوێرانە لە خەڵک بگرێت، بەکرێگری گێل و ڕێبوار.

11 Као што се пас повраћа на своју бљувотину, тако безумник понавља своје безумље.

وەک سەگ بگەڕێتەوە سەر ڕشانەوەکەی، گێلیش گێلایەتییەکەی دووبارەی دەکاتەوە.

12 Јеси ли видео човека који мисли да је мудар? Више има надања од безумнога него од њега.

کەست بینیوە لەبەرچاوی خۆی دانا بێت؟ گێل لەو زیاتر ئومێدی پێ دەکرێت.

13 Лењивац говори: Љути је лав на путу, лав је на улицама.

تەمبەڵ دەڵێت: «شێر لەسەر ڕێگایە، نەڕەشێر لەنێو گۆڕەپانەکانە.»

14 Као што се врата обрћу на чеповима својим, тако ленивац на постељи својој.

دەرگا لەسەر ڕێزە دەسووڕێتەوە، تەمبەڵیش لەناو نوێنەکەی.

15 Ленивац крије руку своју у недра, тешко му је принети је к устима.

تەمبەڵ دەست دەخاتە ناو قاپ، زەحمەتە بۆی بیباتە ناو دەمی.

16 Ленивац мисли да је мудрији од седморице који одговарају разумно.

تەمبەڵ لەبەرچاوی خۆی داناترە لە حەوت کەس کە وەڵامی ژیرانە دەدەنەوە.

17 Пса за уши хвата ко се пролазећи жести за туђу распру.

وەک گرتنی سەگێکە بە گوێیەکانی ئەوەی ڕێبوارە و خۆی دەخاتە ناو ناکۆکییەکەوە کە هی ئەو نییە.

18 Какав је безумник који баца искре и стреле смртне,

وەک شێتێک پشکۆ و تیری مەرگ بهاوێژێت،

19 Такав је сваки који превари ближњег свог па онда вели: Шалио сам се.

ئاوایە ئەوەی فێڵ لە دراوسێکەی بکات و بڵێت: «تەنها گاڵتەم کرد!»

20 Кад нестане дрва, угаси се огањ; тако кад нема опадача, престаје распра.

دار نەبێت ئاگر دەکوژێتەوە، دەمشڕ نەبێت دووبەرەکی نامێنێت.

21 Угаљ је за жеравицу, дрва за огањ, а човек свадљивац да распаљује свађу.

خەڵووز بۆ پشکۆ و دار بۆ ئاگرە، پیاوی شەڕانگێزیش بۆ ورووژاندنی ناکۆکییە.

22 Речи су опадачеве као речи избијених, али силазе унутра у трбух.

قسەکانی دەمشڕ وەک پارووی بەتامە، شۆڕ دەبێتەوە ناو ورگ.

23 Као сребрна пена којом се обложи цреп, такве су усне непријатељске и зло срце.

وەک گۆزەی گڵینی داپۆشراوە بە خڵتی زیو قسەی شیرین لە دڵێکی خراپەوە.

24 Ненавидник се претвара устима својим, а у срцу слаже превару.

قین لە دڵ بە لێوەکانی خۆی دەشارێتەوە، بەڵام لە ناخیدا فڕوفێڵ دادەنێتەوە.

25 Кад говори умиљатим гласом, не веруј му, јер му је у срцу седам гадова.

ئەگەر قسەی شیرینی کرد باوەڕی پێ مەکە، چونکە حەوت شتی قێزەون لە دڵیدایە.

26 Мржња се покрива лукавством, али се злоћа њена открива на збору.

هەرچەندە بە فێڵ قینی خۆی بشارێتەوە، خراپەی لەناو کۆمەڵدا ئاشکرا دەبێت.

27 Ко јаму копа, у њу ће пасти; и ко камен ваља, на њега ће се превалити.

ئەوەی چاڵێک هەڵکەنێت خۆی تێی دەکەوێت، ئەوەی بەردێک گلۆر بکاتەوە بەرەو خۆی دەگەڕێتەوە.

28 Језик лажан мрзи на оне које сатире, и уста која ласкају граде погибао.

زمانی درۆ ڕقی لەوانە دەبێتەوە کە برینداریان دەکات، زمانی لووسیش وێرانکاری دەکات.