< Приче Соломонове 26 >

1 Као снег у лето и дажд о жетви, тако не доликује безумноме част.
כשלג בקיץ וכמטר בקציר כן לא נאוה לכסיל כבוד׃
2 Као врабац кад прхне и ласта кад одлети, тако клетва незаслужена неће доћи.
כצפור לנוד כדרור לעוף כן קללת חנם לא תבא׃
3 Бич коњу, узда магарцу, а батина безумницима на леђа.
שוט לסוס מתג לחמור ושבט לגו כסילים׃
4 Не одговарај безумнику по безумљу његовом, да не будеш и ти као он.
אל תען כסיל כאולתו פן תשוה לו גם אתה׃
5 Одговори безумнику према безумљу његовом, да не мисли да је мудар.
ענה כסיל כאולתו פן יהיה חכם בעיניו׃
6 Ко шаље безумника да му шта сврши, он одсеца себи ноге и пије неправду.
מקצה רגלים חמס שתה שלח דברים ביד כסיל׃
7 Како хроми храмље ногама својим, таква је беседа у устима безумних.
דליו שקים מפסח ומשל בפי כסילים׃
8 Као да баца драги камен у гомилу камења, тако ради ко чини част безумноме.
כצרור אבן במרגמה כן נותן לכסיל כבוד׃
9 Као трн кад дође у руку пијаноме, таква је беседа у устима безумних.
חוח עלה ביד שכור ומשל בפי כסילים׃
10 Много муке задаје свима ко плаћа безумнику и ко плаћа преступницима.
רב מחולל כל ושכר כסיל ושכר עברים׃
11 Као што се пас повраћа на своју бљувотину, тако безумник понавља своје безумље.
ככלב שב על קאו כסיל שונה באולתו׃
12 Јеси ли видео човека који мисли да је мудар? Више има надања од безумнога него од њега.
ראית איש חכם בעיניו תקוה לכסיל ממנו׃
13 Лењивац говори: Љути је лав на путу, лав је на улицама.
אמר עצל שחל בדרך ארי בין הרחבות׃
14 Као што се врата обрћу на чеповима својим, тако ленивац на постељи својој.
הדלת תסוב על צירה ועצל על מטתו׃
15 Ленивац крије руку своју у недра, тешко му је принети је к устима.
טמן עצל ידו בצלחת נלאה להשיבה אל פיו׃
16 Ленивац мисли да је мудрији од седморице који одговарају разумно.
חכם עצל בעיניו משבעה משיבי טעם׃
17 Пса за уши хвата ко се пролазећи жести за туђу распру.
מחזיק באזני כלב עבר מתעבר על ריב לא לו׃
18 Какав је безумник који баца искре и стреле смртне,
כמתלהלה הירה זקים חצים ומות׃
19 Такав је сваки који превари ближњег свог па онда вели: Шалио сам се.
כן איש רמה את רעהו ואמר הלא משחק אני׃
20 Кад нестане дрва, угаси се огањ; тако кад нема опадача, престаје распра.
באפס עצים תכבה אש ובאין נרגן ישתק מדון׃
21 Угаљ је за жеравицу, дрва за огањ, а човек свадљивац да распаљује свађу.
פחם לגחלים ועצים לאש ואיש מדונים לחרחר ריב׃
22 Речи су опадачеве као речи избијених, али силазе унутра у трбух.
דברי נרגן כמתלהמים והם ירדו חדרי בטן׃
23 Као сребрна пена којом се обложи цреп, такве су усне непријатељске и зло срце.
כסף סיגים מצפה על חרש שפתים דלקים ולב רע׃
24 Ненавидник се претвара устима својим, а у срцу слаже превару.
בשפתו ינכר שונא ובקרבו ישית מרמה׃
25 Кад говори умиљатим гласом, не веруј му, јер му је у срцу седам гадова.
כי יחנן קולו אל תאמן בו כי שבע תועבות בלבו׃
26 Мржња се покрива лукавством, али се злоћа њена открива на збору.
תכסה שנאה במשאון תגלה רעתו בקהל׃
27 Ко јаму копа, у њу ће пасти; и ко камен ваља, на њега ће се превалити.
כרה שחת בה יפל וגלל אבן אליו תשוב׃
28 Језик лажан мрзи на оне које сатире, и уста која ласкају граде погибао.
לשון שקר ישנא דכיו ופה חלק יעשה מדחה׃

< Приче Соломонове 26 >