Приче Соломонове 19
1 Сиромах који ходи у безазлености својој бољи је него опаки уснама својим, који је безуман.
Melhor é o pobre que anda na sua sinceridade, do que o perverso de labios e tolo:
2 Кад је душа без знања, није добро; и ко је брзих ногу, спотиче се.
Assim como ficar a alma sem conhecimento não é bom, e o apressado nos pés pecca.
3 Лудост човечија превраћа пут његов, а срце се његово гневи на Господа.
A estulticia do homem perverterá o seu caminho, e o seu coração se irará contra o Senhor.
4 Богатство прибавља много пријатеља, а сиромаха оставља пријатељ његов.
As riquezas grangeiam muitos amigos, mas ao pobre o seu proprio amigo o deixa.
5 Лажан сведок неће остати без кара, и ко говори лаж, неће побећи.
A falsa testemunha não ficará innocente, e o que respira mentiras não escapará.
6 Многи угађају кнезу, и свак је пријатељ човеку податљивом.
Muitos supplicam a face do principe, e cada um é amigo d'aquelle que dá dadivas.
7 На сиромаха мрзе сва браћа његова, још више се пријатељи његови удаљују од њега; виче за њима, али их нема.
Todos os irmãos do pobre o aborrecem; quanto mais se alongarão d'elles os seus amigos! corre d'após elles com palavras, que não servem de nada.
8 Ко прибавља разум, љуби душу своју; и ко пази на мудрост, наћи ће добро.
O que adquire entendimento ama a sua alma: o que guarda intelligencia achará o bem.
9 Сведок лажан неће остати без кара, и ко говори лаж, погинуће.
A falsa testemunha não ficará innocente; e o que respira mentiras perecerá.
10 Не доликују безумном милине, ни слузи да влада кнезовима.
Ao tolo não está bem o deleite; quanto menos ao servo dominar os principes!
11 Разум задржава човека од гнева, и част му је мимоићи кривицу.
O entendimento do homem retem a sua ira, e a sua gloria é passar sobre a transgressão.
12 Царева је срдња као рика младог лава, и љубав је његова као роса трави.
Como o bramido do filho do leão, é a indignação do rei; mas como o orvalho sobre a herva é a sua benevolencia.
13 Безуман је син мука оцу свом, и свадљивост женина непрестано прокисивање.
Grande miseria é para o pae o filho insensato, e um gotejar continuo as contenções da mulher.
14 Кућа и имање наслеђује се од отаца; а од Господа је разумна жена.
A casa e a fazenda são a herança dos paes; porém do Senhor vem a mulher prudente.
15 Леност наводи тврд сан, и немарљива душа гладоваће.
A preguiça faz cair em profundo somno, e a alma enganadora padecerá fome.
16 Ко држи заповести, чува душу своју; а ко не мари за путеве своје, погинуће.
O que guardar o mandamento guardará a sua alma; porém o que desprezar os seus caminhos morrerá.
17 Господу позаима ко поклања сиромаху, и платиће му за добро његово.
Ao Senhor empresta o que se compadece do pobre, e elle lhe pagará o seu beneficio.
18 Карај сина свог докле има надања и на погибао његову да не прашта душа твоја.
Castiga a teu filho emquanto ha esperança, porém para o matar não alçarás a tua alma
19 Велик гнев показуј кад прашташ кар, и кад опростиш, после већма покарај.
O que é de grande indignação supportará o damno; porque se tu o livrares, ainda terás de tornar a fazel-o.
20 Слушај савет и примај наставу, да после будеш мудар.
Ouve o conselho, e recebe a correcção, para que sejas sabio nos teus ultimos dias.
21 Много има мисли у срцу човечијем, али шта Господ науми оно ће остати.
Muitos propositos ha no coração do homem, porém o conselho do Senhor permanecerá.
22 Жеља човеку треба да је да чини милост, а бољи је сиромах него лажа.
O desejo do homem é a sua beneficencia; porém o pobre é melhor do que o mentiroso.
23 Страх је Господњи на живот; у кога је он, борави сит, нити га походи зло.
O temor do Senhor encaminha para a vida; aquelle que o tem ficará satisfeito, e não o visitará mal nenhum.
24 Лењивац крије руку своју у недра, ни к устима својим не приноси је.
O preguiçoso esconde a sua mão no seio; enfada-se de tornal-a á sua bocca.
25 Удри подсмевача да луди омудра, и разумног накарај да разуме науку.
Fere o escarnecedor, e o simples tomará aviso; reprehende ao entendido, e aprenderá conhecimento.
26 Син срамотан и прекоран упропашћује оца и одгони матер.
O que afflige a seu pae, ou afugenta a sua mãe, filho é que traz vergonha e deshonra.
27 Немој, сине, слушати науке која одводи од речи разумних.
Cessa, filho meu, ouvindo a instrucção, de te desviares das palavras do conhecimento.
28 Неваљао сведок подсмева се правди, и уста безбожника прождиру на неправду.
A testemunha de Belial escarnece do juizo, e a bocca dos impios engole a iniquidade.
29 Готови су подсмевачима судови и безумницима бој на леђа.
Preparados estão os juizos para os escarnecedores e açoites para as costas dos tolos.
