Приче Соломонове 19
1 Сиромах који ходи у безазлености својој бољи је него опаки уснама својим, који је безуман.
Meglio un povero di condotta integra che un ricco di costumi perversi.
2 Кад је душа без знања, није добро; и ко је брзих ногу, спотиче се.
Lo zelo senza riflessione non è cosa buona, e chi va a passi frettolosi inciampa.
3 Лудост човечија превраћа пут његов, а срце се његово гневи на Господа.
La stoltezza intralcia il cammino dell'uomo e poi egli si adira contro il Signore.
4 Богатство прибавља много пријатеља, а сиромаха оставља пријатељ његов.
Le ricchezze moltiplicano gli amici, ma il povero è abbandonato anche dall'amico che ha.
5 Лажан сведок неће остати без кара, и ко говори лаж, неће побећи.
Il falso testimone non resterà impunito, chi diffonde menzogne non avrà scampo.
6 Многи угађају кнезу, и свак је пријатељ човеку податљивом.
Molti sono gli adulatori dell'uomo generoso e tutti sono amici di chi fa doni.
7 На сиромаха мрзе сва браћа његова, још више се пријатељи његови удаљују од њега; виче за њима, али их нема.
Il povero è disprezzato dai suoi stessi fratelli, tanto più si allontanano da lui i suoi amici. Egli va in cerca di parole, ma non ci sono.
8 Ко прибавља разум, љуби душу своју; и ко пази на мудрост, наћи ће добро.
Chi acquista senno ama se stesso e chi agisce con prudenza trova fortuna.
9 Сведок лажан неће остати без кара, и ко говори лаж, погинуће.
Il falso testimone non resterà impunito, chi diffonde menzogne perirà.
10 Не доликују безумном милине, ни слузи да влада кнезовима.
Allo stolto non conviene una vita agiata, ancor meno a un servo comandare ai prìncipi.
11 Разум задржава човека од гнева, и част му је мимоићи кривицу.
E' avvedutezza per l'uomo rimandare lo sdegno ed è sua gloria passar sopra alle offese.
12 Царева је срдња као рика младог лава, и љубав је његова као роса трави.
Lo sdegno del re è simile al ruggito del leone e il suo favore è come la rugiada sull'erba.
13 Безуман је син мука оцу свом, и свадљивост женина непрестано прокисивање.
Un figlio stolto è una calamità per il padre e i litigi della moglie sono come stillicidio incessante.
14 Кућа и имање наслеђује се од отаца; а од Господа је разумна жена.
La casa e il patrimonio si ereditano dai padri, ma una moglie assennata è dono del Signore.
15 Леност наводи тврд сан, и немарљива душа гладоваће.
La pigrizia fa cadere in torpore, l'indolente patirà la fame.
16 Ко држи заповести, чува душу своју; а ко не мари за путеве своје, погинуће.
Chi custodisce il comando custodisce se stesso, chi trascura la propria condotta morirà.
17 Господу позаима ко поклања сиромаху, и платиће му за добро његово.
Chi fa la carità al povero fa un prestito al Signore che gli ripagherà la buona azione.
18 Карај сина свог докле има надања и на погибао његову да не прашта душа твоја.
Correggi tuo figlio finché c'è speranza, ma non ti trasporti l'ira fino a ucciderlo.
19 Велик гнев показуј кад прашташ кар, и кад опростиш, после већма покарај.
Il violento deve essere punito, se lo risparmi, lo diventerà ancora di più.
20 Слушај савет и примај наставу, да после будеш мудар.
Ascolta il consiglio e accetta la correzione, per essere saggio in avvenire.
21 Много има мисли у срцу човечијем, али шта Господ науми оно ће остати.
Molte sono le idee nella mente dell'uomo, ma solo il disegno del Signore resta saldo.
22 Жеља човеку треба да је да чини милост, а бољи је сиромах него лажа.
Il pregio dell'uomo è la sua bontà, meglio un povero che un bugiardo.
23 Страх је Господњи на живот; у кога је он, борави сит, нити га походи зло.
Il timore di Dio conduce alla vita e chi ne è pieno riposerà non visitato dalla sventura.
24 Лењивац крије руку своју у недра, ни к устима својим не приноси је.
Il pigro tuffa la mano nel piatto, ma stenta persino a riportarla alla bocca.
25 Удри подсмевача да луди омудра, и разумног накарај да разуме науку.
Percuoti il beffardo e l'ingenuo diventerà accorto, rimprovera l'intelligente e imparerà la lezione.
26 Син срамотан и прекоран упропашћује оца и одгони матер.
Chi rovina il padre e fa fuggire la madre è un figlio disonorato e infame.
27 Немој, сине, слушати науке која одводи од речи разумних.
Figlio mio, cessa pure di ascoltare l'istruzione, se vuoi allontanarti dalle parole della sapienza.
28 Неваљао сведок подсмева се правди, и уста безбожника прождиру на неправду.
Il testimone iniquo si beffa della giustizia e la bocca degli empi ingoia l'iniquità.
29 Готови су подсмевачима судови и безумницима бој на леђа.
Per i beffardi sono pronte le verghe e il bastone per le spalle degli stolti.
