Приче Соломонове 19
1 Сиромах који ходи у безазлености својој бољи је него опаки уснама својим, који је безуман.
Köyhä joka siveydessä vaeltaa, on parempi kuin väärä huulissansa, joka kuitenkin tyhmä on.
2 Кад је душа без знања, није добро; и ко је брзих ногу, спотиче се.
Joka ei toimella laita, ei hänelle hyvin käy; ja joka on nopsa jaloista, se loukkaa itsensä.
3 Лудост човечија превраћа пут његов, а срце се његово гневи на Господа.
Ihmisen tyhmyys eksyttää hänen tiensä, niin että hänen sydämensä vihastuu Herraa vastaan.
4 Богатство прибавља много пријатеља, а сиромаха оставља пријатељ његов.
Tavara tekee monta ystävää, vaan köyhä hyljätään ystäviltä.
5 Лажан сведок неће остати без кара, и ко говори лаж, неће побећи.
Ei väärä todistaja pidä pääsemän rankaisematta; joka rohkiasti valehtelee, ei hänen pidä selkeemän.
6 Многи угађају кнезу, и свак је пријатељ човеку податљивом.
Moni rukoilee päämiestä, ja jokainen on hänen ystävänsä, joka lahjoja jakaa.
7 На сиромаха мрзе сва браћа његова, још више се пријатељи његови удаљују од њега; виче за њима, али их нема.
Köyhää vihaavat kaikki hänen veljensä, ja hänen ystävänsä vetäytyvät taamma hänestä; ja joka sanoihin luottaa, ei hän saa mitään.
8 Ко прибавља разум, љуби душу своју; и ко пази на мудрост, наћи ће добро.
Joka viisas on, hän rakastaa henkeänsä, ja joka toimellinen on, se löytää hyvän.
9 Сведок лажан неће остати без кара, и ко говори лаж, погинуће.
Väärä todistaja ei pidä pääsemän rankaisematta; ja joka rohkiasti valehtelee, se kadotetaan.
10 Не доликују безумном милине, ни слузи да влада кнезовима.
Ei hullulle sovi hyvät päivät, paljoa vähemmin palvelian päämiehiä hallita.
11 Разум задржава човека од гнева, и част му је мимоићи кривицу.
Joka on kärsivällinen, se on toimellinen ihminen; ja se on hänelle kunniaksi, että hän viat välttää.
12 Царева је срдња као рика младог лава, и љубав је његова као роса трави.
Kuninkaan viha on niinkuin nuoren jalopeuran kiljuminen; mutta hänen ystävyytensä on niinkuin kaste ruoholle.
13 Безуман је син мука оцу свом, и свадљивост женина непрестано прокисивање.
Hullu poika on isänsä murhe, ja riitainen vaimo on niinkuin alinomainen pisaroitseminen.
14 Кућа и имање наслеђује се од отаца; а од Господа је разумна жена.
Huoneet ja tavarat peritään vanhemmilta, vaan toimellinen emäntä tulee Herralta.
15 Леност наводи тврд сан, и немарљива душа гладоваће.
Laiskuus tuo unen, ja joutilas sielu kärsii nälkää.
16 Ко држи заповести, чува душу своју; а ко не мари за путеве своје, погинуће.
Joka käskyt pitää, hän on vapahtanut henkensä; vaan joka tiensä hylkää, hänen pitää kuoleman.
17 Господу позаима ко поклања сиромаху, и платиће му за добро његово.
Jöka köyhää armahtaa, hän lainaa Herralle, joka hänen hyvän työnsä hänelle jälleen maksava on.
18 Карај сина свог докле има надања и на погибао његову да не прашта душа твоја.
Kurita lastas, koska vielä toivo on; mutta älä pyydä häntä tappaa;
19 Велик гнев показуј кад прашташ кар, и кад опростиш, после већма покарај.
Sillä suuri julmuus saattaa vahingon: sentähden laske vallallensa, ja kurita häntä toistamiseen.
20 Слушај савет и примај наставу, да после будеш мудар.
Kuule neuvoa ja ota kuritus vastaan, tullakses vihdoinkin viisaaksi.
21 Много има мисли у срцу човечијем, али шта Господ науми оно ће остати.
Monet aivoitukset oavt miehen sydämessä; mutta Herran neuvo on pysyväinen.
22 Жеља човеку треба да је да чини милост, а бољи је сиромах него лажа.
Ihmiselle kelpaa hänen laupeutensa, ja köyhä mies on parempi kuin valehtelia.
23 Страх је Господњи на живот; у кога је он, борави сит, нити га походи зло.
Herran pelko saattaa elämän, ja se pysyy ravittuna, ettei mikään paha häntä lähesty.
24 Лењивац крије руку своју у недра, ни к устима својим не приноси је.
Laiska kätkee kätensä poveensa, ja ei vie sitä jälleen suuhunsa.
25 Удри подсмевача да луди омудра, и разумног накарај да разуме науку.
Jos pilkkaajaa lyödään, niin taitamatoin tulee viisaaksi; ja jos toimellista lyödään, niin hän tulee toimelliseksi.
26 Син срамотан и прекоран упропашћује оца и одгони матер.
Joka vaivaa isäänsä, ja ajaa ulos äitinsä, hän on häpeemätöin ja kirottu lapsi.
27 Немој, сине, слушати науке која одводи од речи разумних.
Lakkaa poikani, kuuntelemasta sitä neuvoa, joka sinua viettelee pois toimellisesta opista.
28 Неваљао сведок подсмева се правди, и уста безбожника прождиру на неправду.
Väärä todistus häpäisee tuomion, ja jumalattomain suu nielee vääryyden.
29 Готови су подсмевачима судови и безумницима бој на леђа.
Pilkkaajille on rangaistus valmistettu, ja haavat hulluin selkään.
