Приче Соломонове 18
1 Човек самовољан тражи шта је њему мило и меша се у свашта.
Colui che si separa cerca le sue cupidità, E schernisce ogni legge e ragione.
2 Безумнику није мио разум него да се јавља срце његово.
Lo stolto non si diletta nella prudenza, Ma in ciò che il cuor suo si manifesti.
3 Кад дође безбожник, дође и руг, и прекор са срамотом.
Quando viene un empio, viene anche lo sprezzo, E il vituperio con ignominia.
4 Речи су из уста човечијих дубока вода, извор је мудрости поток који се разлива.
Le parole della bocca dell'uomo eccellente sono acque profonde; La fonte di sapienza [è] un torrente che sgorga.
5 Није добро гледати безбожнику ко је, да се учини криво правом на суду.
Egli non [è] bene d'aver riguardo alla qualità dell'empio, Per far torto al giusto nel giudicio.
6 Усне безумникове пристају у свађу, и уста његова дозивају бој.
Le labbra dello stolto entrano in contesa, E la sua bocca chiama le percosse.
7 Безумнику су уста његова погибао, и усне његове пругло души његовој.
La bocca dello stolto [è] la sua ruina, E le sue labbra [sono] il laccio dell'anima sua.
8 Речи су опадачеве као избијених, али силазе унутра у трбух.
Le parole di chi va bisbigliando paiono lusinghevoli; Ma scendono fin nell'interiora del ventre.
9 И ко је немаран у послу свом брат је распикући.
Chi si porta rimessamente nel suo lavoro, [È] fratello dell'uomo dissipatore.
10 Тврда је кула име Господње. К Њему ће побећи праведник, и биће у високом заклону.
Il Nome del Signore [è] una forte torre; Il giusto vi ricorrerà, e sarà in salvo in luogo elevato.
11 Богатство је богатом јак град и као висок зид у његовој мисли.
I beni del ricco [son] la sua città di fortezza, E come un alto muro alla sua immaginazione.
12 Пред пропаст подиже се срце човека, а пре славе иде смерност.
Il cuor dell'uomo s'innalza avanti la ruina; Ma l'umiltà [va] davanti alla gloria.
13 Ко одговара пре него чује, томе је лудост и срамота.
Chi fa risposta prima che abbia udito, Ciò gli [è] pazzia e vituperio.
14 Дух човечији сноси бол свој; а дух оборен ко ће подигнути?
Lo spirito dell'uomo sostiene l'infermità di esso; Ma chi solleverà lo spirito afflitto?
15 Срце разумног човека добавља знање, и ухо мудрих тражи знање.
Il cuor dell'[uomo] intendente acquista scienza; E l'orecchio de' savi cerca conoscimento.
16 Дар човеку шири место и води га пред властеље.
Il presente dell'uomo gli fa far largo, E lo conduce davanti a' grandi.
17 Праведан се чини ко је први у својој распри, али кад дође ближњи његов, испитује се.
Chi [è] il primo a [piatir] la sua causa ha ragione; Ma il suo compagno vien [poi], ed esamina quello [ch'egli ha detto].
18 Распре прекида жреб, и између силних расуђује.
La sorte fa cessar le liti, E fa gli spartimenti fra i potenti.
19 Увређен је брат као тврд град, и свађа је као преворница на двору.
Il fratello offeso [è più inespugnabile] che una forte città; E le contese [tra fratelli son] come le sbarre di un palazzo.
20 Сваком се трбух сити плодом уста његових, дохотком од усна својих сити се.
Il ventre dell'uomo sarà saziato del frutto della sua bocca; Egli sarà saziato della rendita delle sue labbra.
21 Смрт је и живот у власти језику, и ко га милује, јешће плод његов.
Morte e vita [sono] in poter della lingua; E chi l'ama mangerà del frutto di essa.
22 Ко је нашао жену, нашао је добро и добио љубав од Господа.
Chi ha trovata moglie ha trovata una buona cosa, Ed ha ottenuto favor del Signore.
23 Сиромах говори молећи, а богат одговара оштро.
Il povero parla supplichevolmente; Ma il ricco risponde duramente.
24 Ко има пријатеља, ваља да поступа пријатељски, јер има пријатеља вернијих од брата.
Un uomo che ha degli amici deve portarsi da amico; E vi è tale amico, che è più congiunto che un fratello.
