< Приче Соломонове 18 >
1 Човек самовољан тражи шта је њему мило и меша се у свашта.
Die zich afzondert, tracht naar wat begeerlijks; hij vermengt zich in alle bestendige wijsheid.
2 Безумнику није мио разум него да се јавља срце његово.
De zot heeft geen lust aan verstandigheid, maar daarin, dat zijn hart zich ontdekt.
3 Кад дође безбожник, дође и руг, и прекор са срамотом.
Als de goddeloze komt, komt ook de verachting en met schande versmaadheid.
4 Речи су из уста човечијих дубока вода, извор је мудрости поток који се разлива.
De woorden van den mond eens mans zijn diepe wateren; en de springader der wijsheid is een uitstortende beek.
5 Није добро гледати безбожнику ко је, да се учини криво правом на суду.
Het is niet goed, het aangezicht des goddelozen aan te nemen, om den rechtvaardige in het gericht te buigen.
6 Усне безумникове пристају у свађу, и уста његова дозивају бој.
De lippen des zots komen in twist, en zijn mond roept naar slagen.
7 Безумнику су уста његова погибао, и усне његове пругло души његовој.
De mond des zots is hemzelven een verstoring, en zijn lippen een strik zijner ziel.
8 Речи су опадачеве као избијених, али силазе унутра у трбух.
De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.
9 И ко је немаран у послу свом брат је распикући.
Ook die zich slap aanstelt in zijn werk, die is een broeder van een doorbrenger.
10 Тврда је кула име Господње. К Њему ће побећи праведник, и биће у високом заклону.
De Naam des HEEREN is een Sterke Toren; de rechtvaardige zal daarhenen lopen, en in een Hoog Vertrek gesteld worden.
11 Богатство је богатом јак град и као висок зид у његовој мисли.
Des rijken goed is de stad zijner sterkte, en als een verheven muur in zijn inbeelding.
12 Пред пропаст подиже се срце човека, а пре славе иде смерност.
Voor de verbreking zal des mensen hart zich verheffen; en de nederigheid gaat voor de eer.
13 Ко одговара пре него чује, томе је лудост и срамота.
Die antwoord geeft, eer hij zal gehoord hebben, dat is hem dwaasheid en schande.
14 Дух човечији сноси бол свој; а дух оборен ко ће подигнути?
De geest eens mans zal zijn krankheid ondersteunen; maar een verslagen geest, wie zal dien opheffen?
15 Срце разумног човека добавља знање, и ухо мудрих тражи знање.
Het hart der verstandigen bekomt wetenschap, en het oor der wijzen zoekt wetenschap.
16 Дар човеку шири место и води га пред властеље.
De gift des mensen maakt hem ruimte, en zij geleidt hem voor het aangezicht der groten.
17 Праведан се чини ко је први у својој распри, али кад дође ближњи његов, испитује се.
Die de eerste is in zijn twistzaak, schijnt rechtvaardig te zijn; maar zijn naaste komt, en hij onderzoekt hem.
18 Распре прекида жреб, и између силних расуђује.
Het lot doet de geschillen ophouden, en maakt scheiding tussen machtigen.
19 Увређен је брат као тврд град, и свађа је као преворница на двору.
Een broeder is wederspanniger dan een sterke stad; en de geschillen zijn als een grendel van een paleis.
20 Сваком се трбух сити плодом уста његових, дохотком од усна својих сити се.
Van de vrucht van ieders mond zal zijn buik verzadigd worden; hij zal verzadigd worden van de inkomst zijner lippen.
21 Смрт је и живот у власти језику, и ко га милује, јешће плод његов.
Dood en leven zijn in het geweld der tong; en een ieder, die ze liefheeft, zal haar vrucht eten.
22 Ко је нашао жену, нашао је добро и добио љубав од Господа.
Die een vrouw gevonden heeft, heeft een goede zaak gevonden, en hij heeft welgevallen getrokken van den HEERE.
23 Сиромах говори молећи, а богат одговара оштро.
De arme spreekt smekingen; maar de rijke antwoordt harde dingen.
24 Ко има пријатеља, ваља да поступа пријатељски, јер има пријатеља вернијих од брата.
Een man, die vrienden heeft, heeft zich vriendelijk te houden; want er is een liefhebber, die meer aankleeft dan een broeder.