< Приче Соломонове 15 >

1 Одговор благ утишава гнев, а реч прека подиже срдњу.
Gelinde Rede stillt den Grimm; verletzend Wort erregt den Zorn.
2 Језик мудрих људи украшава знање, а уста безумних просипају безумље.
Des Weisen Zunge kleidet guten Sinn in schöne Form; der Mund des Toren spricht die nackte Torheit.
3 Очи су Господње на сваком месту гледајући зле и добре.
An jedem Orte sieht des Herren Aug die Bösen und die Guten.
4 Здрав је језик дрво животно, а опачина с њега кршење од ветра.
Der Zunge Milde ist ein Lebensbaum; doch wenn darauf Verkehrtheit liegt, wirkt sie verstörend auf den Geist.
5 Луд се руга наставом оца свог; а ко прима укор бива паметан.
Der Tor verschmäht die väterliche Zucht; wer auf die Rüge achtet, handelt klug.
6 У кући праведниковој има много блага; а у дохотку је безбожниковом расап.
Im Haus des Frommen findet Vorrat sich in Fülle; doch in des Frevlers Ernte liegt Zerrüttung.
7 Усне мудрих људи сеју знање, а срце безумничко не чини тако.
Der Weisen Lippen zeugen Wissen, doch nicht das Herz der Toren.
8 Жртва је безбожничка гад Господу, а молитва праведних угодна Му је.
Der Frevler Opfer ist ein Greuel für den Herrn; doch das Gebet der Redlichen gefällt ihm wohl.
9 Гад је Господу пут безбожников; а ко иде за правдом, њега љуби.
Der Weg der Frevler ist ein Greuel für den Herrn; das Streben nach der Tugend hat er gern.
10 Карање је зло ономе ко оставља пут; који мрзи на укор, умреће.
Dem, der vom Pfade weicht, ist Rüge nicht willkommen; wer aber Mahnung haßt, muß sterben.
11 Пакао је и погибао пред Господом, а камоли срца синова човечијих. (Sheol h7585)
Ganz offen liegen Unterwelt und Abgrund vor dem Herrn; um wieviel mehr der Menschen Herzen! (Sheol h7585)
12 Подсмевач не љуби оног ко га кори, нити иде к мудрима.
Der Spötter liebt nicht, daß man ihn vermahne; er geht nicht zu den Weisen.
13 Весело срце весели лице, а жалост у срцу обара дух.
Ein fröhlich Herz macht auch das Antlitz freundlich; bedrückt ist das Gemüt bei Herzenskummer.
14 Срце разумно тражи знање, а уста безумних људи наслађују се безумљем.
Erkenntnis sucht des Klugen Herz; auf Torheit geht der Toren Miene aus.
15 Сви су дани невољникови зли; а ко је веселог срца, на гозби је једнако.
Wohl sind des Armen Tage alle böse; doch ist er heiteren Gemüts, hat er beständig Festgelage.
16 Боље је мало са страхом Господњим него велико благо с немиром.
Viel besser, wenig zu besitzen in der Furcht des Herrn, als reiche Schätze und dabei ein bös Gewissen.
17 Боље је јело од зеља где је љубав него од вола угојена где је мржња.
Viel besser ein Gericht Gemüse und dabei auch Liebe, als ein fettes Rind und Haß dabei.
18 Човек гневљив замеће распру; а ко је спор на гнев, утишава свађу.
Ein hitziger Mann erregt den Zank; wer aber sanft ist, stillt den Hader.
19 Пут је лењога као ограда од трња, а стаза је праведних насута.
Der Weg des Furchtsamen gleicht einer Dornenhecke; der Pfad des Aufrechten ist wohl gebahnt.
20 Мудар је син радост оцу, а човек безуман презире матер своју.
Ein weiser Sohn versorgt den Vater reichlich; ein dummer Mensch vernachlässigt die Mutter.
21 Безумље је радост безумнику, а разуман човек ходи право.
Die Torheit bringt dem Unverständigen Gefahr; doch ebenen Weg geht der Vernünftige.
22 Намере се расипају кад нема савета, а тврдо стоје где је много саветника.
Die Pläne schlagen fehl, wo die Beratung fehlt; sind aber der Berater viel, so kommen sie zustande.
23 Радује се човек одговором уста својих, и реч у време како је добра!
Ein jeder hört sich selber gern. Ein Wort zur rechten Zeit, wie selten!
24 Пут к животу иде горе разумноме да се сачува од пакла одоздо. (Sheol h7585)
Hier oben gibt es für den Klugen einen Lebensweg, damit er fern sich hält dem Abgrund drunten. (Sheol h7585)
25 Господ раскопава кућу поноситима, а међу удовици утврђује.
Wegreißt der Herr der Stolzen Haus; der Witwe Eigentum läßt er bestehen.
26 Мрске су Господу мисли зле, а беседе чистих миле су.
Ein Greuel für den Herrn sind boshafte Gedanken; doch rein sind Worte, freundlich ausgesprochen.
27 Лакомац затире своју кућу, а ко мрзи на поклоне жив ће бити.
Es läßt der Geizhals die Familien darben; wer auf Vermögen nicht versessen ist, ernährt sie wohl.
28 Срце праведниково премишља шта ће говорити, а уста безбожничка ригају зло.
Die Antwort überlegt des Frommen Herz; des Frevler Mund spricht unumwunden Bosheit.
29 Далеко је Господ од безбожних, а молитву праведних чује.
Den Gottlosen ist fern der Herr; doch das Gebet der Frommen achtet er.
30 Вид очни весели срце, добар глас гоји кости.
Ein freundlich Anblicken erfreut das Herz, und frohe Kunde labt den Leib.
31 Ухо које слуша карање животно наставаће међу мудрима.
Ein Ohr, das auf die Mahnung hört, die Leben spendet, weilt gerne mitten unter Weisen.
32 Ко одбацује наставу, не мари за душу своју; а ко слуша карање, бива разуман.
Wer Zucht verachtet, wirft sein Leben weg; doch wer auf Rüge hört, erkauft sich Leben.
33 Страх је Господњи настава к мудрости, и пре славе иде смерност.
Die Furcht des Herrn ist Grundlage der Weisheit, der Ehre geht voran die Demut.

< Приче Соломонове 15 >