Приче Соломонове 13
1 Мудар син слуша наставу оца свог; а подсмевач не слуша укоре.
O filho sabio ouve a correcção do pae; mas o escarnecedor não ouve a reprehensão.
2 Од плода уста својих сваки ће јести добро, а душа неваљалих људи насиље.
Do fructo da bocca cada um comerá o bem, mas a alma dos prevaricadores comerá a violencia.
3 Ко чува уста своја, чува своју душу; ко разваљује усне, пропада.
O que guarda a sua bocca conserva a sua alma, mas o que dilata os seus labios tem perturbação.
4 Жељна је душа лењивчева, али нема ништа; а душа вредних људи обогатиће се.
A alma do preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança, mas a alma dos diligentes se engorda.
5 На лажну реч мрзи праведник; а безбожник се мрази и срамоти.
O justo aborrece a palavra de mentira, mas o impio se faz vergonha, e se confunde.
6 Правда чува оног који ходи безазлено; а безбожност обара грешника.
A justiça guarda ao sincero de caminho, mas a impiedade transtornará o peccador.
7 Има ко се гради богат а нема ништа, и ко се гради сиромах а има велико благо.
Ha alguns que se fazem ricos, e não teem coisa nenhuma, e outros que se fazem pobres e teem muita fazenda.
8 Откуп је за живот човеку богатство његово, а сиромах не слуша претње.
O resgate da vida de cada um são as suas riquezas, mas o pobre não ouve as ameaças.
9 Видело праведничко светли се, а жижак безбожнички угасиће се.
A luz dos justos alegra, mas a candeia dos impios se apagará.
10 Од охолости бива само свађа, а који примају савет, у њих је мудрост.
Da soberba só provém a contenda, mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.
11 Благо које се таштином тече умањује се, а ко сабира руком, умножава.
A fazenda que procede da vaidade se diminuirá, mas quem a ajunta com a mão a augmentará.
12 Дуго надање мори срце, и жеља је испуњена дрво животно.
A esperança deferida enfraquece o coração, mas o desejo chegado é arvore de vida.
13 Ко презире реч сам себи уди; а ко се боји заповести, платиће му се.
O que despreza a palavra perecerá, mas o que teme o mandamento será galardoado.
14 Наука је мудрога извор животни да се сачува пругала смртних.
A doutrina do sabio é uma fonte de vida para se desviar dos laços da morte.
15 Добар разум даје љубав, а пут је безаконички храпав.
O bom entendimento dá graça, mas o caminho dos prevaricadores é aspero.
16 Сваки паметан човек ради с разумом, а безуман разноси безумље.
Todo o prudente obra com conhecimento, mas o tolo espraia a sua loucura.
17 Гласник безбожан пада у зло, а веран је посланик лек.
O impio mensageiro cae no mal, mas o embaixador fiel é saude.
18 Сиромаштво и срамота доћи ће на оног који одбацује наставу; а ко чува карање, прославиће се.
Pobreza e affronta virão ao que rejeita a correcção, mas o que guarda a reprehensão será venerado.
19 Испуњена је жеља сласт души, а безумнима је мрско одступити ода зла.
O desejo que se cumpre deleita a alma, mas apartar-se do mal é abominavel para os loucos.
20 Ко ходи с мудрима постаје мудар, а ко се држи с безумницима постаје гори.
O que anda com os sabios, ficará sabio, mas o companheiro dos tolos soffrerá severamente.
21 Грешнике гони зло, а праведницима се враћа добро.
O mal perseguirá aos peccadores, mas os justos serão galardoados com bem.
22 Добар човек оставља наследство синовима синова својих, а грешниково имање чува се праведнику.
O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos, mas a fazenda do peccador se deposita para o justo.
23 Изобила хране има на њиви сиромашкој, а има ко пропада са зле управе.
A lavoura dos pobres dá abundancia de mantimento, mas alguns ha que se consomem por falta de juizo.
24 Ко жали прут, мрзи на сина свог; а ко га љуби, кара га за времена.
O que retem a sua vara aborrece a seu filho, mas o que o ama madruga a castigal-o.
25 Праведник једе, и сита му је душа; а трбух безбожницима нема доста.
O justo come até fartar-se a sua alma, mas o ventre dos impios terá necessidade.
