Приче Соломонове 10
1 Мудар је син радост оцу свом, а луд је син жалост матери својој.
Падиша Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: — Дана оғул атисини шат қилар; Әқилсиз оғул анисини қайғу-һәсрәткә салар.
2 Не помаже неправедно благо, него правда избавља од смрти.
Һарам байлиқларниң һеч пайдиси болмас; Һәққанийәт инсанни өлүмдин қутулдурар.
3 Не да Господ да гладује душа праведникова, а имање безбожничко размеће.
Пәрвәрдигар һәққаний адәмниң җенини ач қоймас; Лекин у қәбиһләрниң нәпсини боғуп қояр.
4 Немарна рука осиромашава, а вредна рука обогаћава.
Һорунлуқ кишини гадай қилар; Ишчанлиқ болса баяшат қилар.
5 Ко збира у лето, син је разуман; ко спава о жетви, син је срамотан.
Язда һосулни жиғивалғучи — дана оғулдур; Лекин орма вақтида ухлап ятқучи — хиҗаләткә қалдуридиған оғулдур.
6 Благослови су над главом праведнику, а уста безбожничка покрива насиље.
Бәрикәт һәққаний адәмниң бешиға чүшәр; Амма зораванлиқ яманларниң ағзиға урар.
7 Спомен праведников остаје благословен, а име безбожничко труне.
Һәққаний адәмниң ядикари мубарәктур; Яманларниң нами болса, сесиқ қалар.
8 Ко је мудра срца, прима заповести; а ко је лудих усана, пашће.
Дана адәм йолйоруқ-несиһәтләрни қобул қилар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
9 Ко ходи безазлено, ходи поуздано; а ко је опак на путевима својим, познаће се.
Ғубарсиз жүргән кишиниң жүрүш-туруши турақлиқтур, Йоллирини әгир қилғанниң кири ахири ашкарилиниду.
10 Ко намигује оком, даје муку; и ко је лудих усана, пашће.
Көз ишаритини қилип жүридиғанлар адәмни дағда қалдурар; Кот-кот, надан киши өз айиғи билән путлишар.
11 Уста су праведникова извор животу, а уста безбожничка покрива насиље.
Һәққаний адәмниң ағзи һаятлиқ булиқидур, Амма зораванлиқ яманниң ағзиға урар.
12 Мрзост замеће свађе, а љубав прикрива све преступе.
Өчмәнлик җедәл қозғар; Меһир-муһәббәт һәммә гуналарни япар.
13 На уснама разумног налази се мудрост, а за леђа је безумног батина.
Әқил-идрақлик адәмниң ағзидин даналиқ тепилар; Әқилсизниң дүмбисигә палақ тегәр.
14 Мудри склањају знање, а уста лудога близу су погибли.
Дана адәмләр билимләрни зиядә топлар; Лекин ахмақниң ағзи уни һалакәткә йеқинлаштурар.
15 Богатство је богатима тврд град, сиромаштво је сиромасима погибао.
Мал-дуниялири гоя мәзмут шәһәрдәк байниң капалитидур; Мискинни һалак қилидиған иш дәл униң намратлиғидур.
16 Рад је праведников на живот, добитак безбожников на грех.
Һәққанийларниң әҗирлири җанға җан қошар, Қәбиһләрниң һосули гунанила көпәйтиштур.
17 Ко прима наставу, на путу је к животу; а ко одбацује кар, лута.
Несиһәтни аңлап уни сақлиғучи һаятлиқ йолиға маңар; Тәнбиһләрни рәт қилған киши йолдин азғанлардур.
18 Ко покрива мржњу, лажљивих је усана; и ко износи срамоту безуман је.
Адавәт сақлиған киши ялған сөзлимәй қалмас; Төһмәт чаплиғанлар ахмақтур.
19 У многим речима не бива без греха; али ко задржава усне своје, разуман је.
Гәп көп болуп кәтсә, гунадин халий болмас, Лекин ағзиға егә болған әқиллиқтур.
20 Језик је праведников сребро одабрано; срце безбожничко не вреди ништа.
Һәққаний адәмниң сөзи худди сап күмүч; Яманниң ойлири толиму әрзимәстур.
21 Усне праведникове пасу многе, а безумни умиру с безумља.
Һәққаний адәмниң сөзлири нурғун кишини қувәтләр; Ахмақлар әқли кәмлигидин өләр.
22 Благослов Господњи обогаћава а без муке.
Пәрвәрдигарниң ата қилған бәрикити адәмни дөләтмән қилар; У бәрикитигә һеч бир җапа-мушәққәт қошмас.
23 Безумнику је шала чинити зло, а разуман човек држи се мудрости.
Ахмақ қәбиһликни тамашә дәп биләр; Амма даналиқ йорутулған кишиниң [хурсәнлигидур].
24 Чега се боји безбожник, оно ће га снаћи; а шта праведници желе Бог ће им дати.
Яман киши немидин қорқса шуниңға учрар; Һәққаний адәмниң арзуси әмәлгә ашурулар.
25 Као што пролази олуја, тако безбожника нестаје; а праведник је на вечитом темељу.
Яман адәм қуюндәк өтүп йоқар; Лекин һәққаний адәм мәңгүлүк һулдәктур.
26 Какав је оцат зубима и дим очима, такав је лењивац онима који га шаљу.
Адәм аччиқ су жутувалғандәк, Көзигә ис-түтәк кирип кәткәндәк, Һорун адәмни ишқа әвәткәнму шундақ болар.
27 Страх Господњи додаје дане, а безбожницима се године прекраћују.
Пәрвәрдигардин әйминиш өмүрни узун қилар, Яманниң өмри қисқартилар.
28 Чекање праведних радост је, а надање безбожних пропада.
Һәққаний адәмниң үмүти хурсәнлик елип келәр; Лекин рәзилниң күткини йоққа чиқар.
29 Пут је Господњи крепост безазленом, а страх онима који чине безакоње.
Пәрвәрдигарниң йоли дурус яшаватқанларға башпанаһдур; Қәбиһлик қилғучиларға болса һалакәттур.
30 Праведник се неће никада поколебати, а безбожници неће наставати на земљи.
Һәққанийларниң орни мустәһкәмдур; Яманлар зиминда узун турмас.
31 Уста праведникова износе мудрост, а језик опаки истребиће се.
Һәққаний адәмниң ағзидин даналиқ чиқар; Лекин шумлуқ тил кесип ташлинар.
32 Усне праведникове знају шта је мило, а безбожничка су уста опачина.
Һәққаний адәмниң сөзи кишигә мок хушяқар; Яман адәмниң ағзидин шумлуқ чиқар.
