4 Мојсијева 32
1 А синови Рувимови и синови Гадови имаху врло много стоке, и видеше земљу јазирску и земљу галадску да је добра за стоку.
| ומקנה רב היה לבני ראובן ולבני גד--עצום מאד ויראו את ארץ יעזר ואת ארץ גלעד והנה המקום מקום מקנה |
2 И дошавши синови Гадови и синови Рувимови рекоше Мојсију и Елеазару свештенику и кнезовима од збора говорећи:
| ויבאו בני גד ובני ראובן ויאמרו אל משה ואל אלעזר הכהן ואל נשיאי העדה לאמר |
3 Атарот и Девон и Јазир и Намра и Есевон и Елеалија и Севама и Навав и Веан,
| עטרות ודיבן ויעזר ונמרה וחשבון ואלעלה ושבם ונבו ובען |
4 Та је земља, коју Господ покори збору израиљском, добра за стоку, а слуге твоје имају стоке.
| הארץ אשר הכה יהוה לפני עדת ישראל--ארץ מקנה הוא ולעבדיך מקנה |
5 Ако смо, рекоше, нашли милост пред тобом, нека се та земља даде слугама твојим у наследство, немој нас водити преко Јордана.
| ויאמרו אם מצאנו חן בעיניך--יתן את הארץ הזאת לעבדיך לאחזה אל תעברנו את הירדן |
6 А Мојсије рече синовима Гадовим и синовима Рувимовим: Браћа ће ваша ићи на војску, а ви хоћете овде да останете?
| ויאמר משה לבני גד ולבני ראובן האחיכם יבאו למלחמה ואתם תשבו פה |
7 Зашто обарате срце синовима Израиљевим да не пређу у земљу коју им је дао Господ?
| ולמה תנואון (תניאון) את לב בני ישראל--מעבר אל הארץ אשר נתן להם יהוה |
8 Тако су учинили оци ваши, кад их послах из Кадис-Варније да уходе земљу;
| כה עשו אבתיכם בשלחי אתם מקדש ברנע לראות את הארץ |
9 И отидоше до потока Есхола, и уходише земљу; и оборише срце синовима Израиљевим да не иду у земљу коју им даде Господ;
| ויעלו עד נחל אשכול ויראו את הארץ ויניאו את לב בני ישראל--לבלתי בא אל הארץ אשר נתן להם יהוה |
10 И разгневи се онда Господ, и закле се говорећи:
| ויחר אף יהוה ביום ההוא וישבע לאמר |
11 Неће ти људи који изађоше из Мисира, од двадесет година и више, видети земље за коју се заклех Авраму, Исаку и Јакову, јер се не држаше мене сасвим,
| אם יראו האנשים העלים ממצרים מבן עשרים שנה ומעלה את האדמה אשר נשבעתי לאברהם ליצחק וליעקב כי לא מלאו אחרי |
12 Осим Халева, сина Јефонијиног Кенезеја и Исуса сина Навиног, јер се сасвим држаше Господа.
| בלתי כלב בן יפנה הקנזי ויהושע בן נון כי מלאו אחרי יהוה |
13 И разгневи се Господ на Израиља, и учини те се потуцаше по пустињи четрдесет година, докле не помре сав онај нараштај који чињаше зло пред Господом.
| ויחר אף יהוה בישראל וינעם במדבר ארבעים שנה--עד תם כל הדור העשה הרע בעיני יהוה |
14 А ви сада изађосте на место отаца својих, род грешних људи, да умножавате жестину гнева Господњег на Израиља.
| והנה קמתם תחת אבתיכם--תרבות אנשים חטאים לספות עוד על חרון אף יהוה--אל ישראל |
15 Ако се одвратите од њега, Он ће га још оставити у пустињи, и тако ћете упропастити сав онај народ.
| כי תשובן מאחריו ויסף עוד להניחו במדבר ושחתם לכל העם הזה |
16 А они приступише опет к њему, и рекоше му: Ми смо ради само торове начинити овде за стада своја и градове за децу своју.
| ויגשו אליו ויאמרו גדרת צאן נבנה למקננו פה וערים לטפנו |
17 А сами ћемо наоружани јуначки поћи пред синовима Израиљевим, докле их не одведемо на њихово место; а наша деца нека стоје у градовима тврдим ради становника те земље.
| ואנחנו נחלץ חשים לפני בני ישראל עד אשר אם הביאנם אל מקומם וישב טפנו בערי המבצר מפני ישבי הארץ |
18 Нећемо се вратити кућама својим докле синови Израиљеви не приме сваки своје наследство.
| לא נשוב אל בתינו--עד התנחל בני ישראל איש נחלתו |
19 Нити ћемо узети наследство с њима с оне стране Јордана ни даље, ако нам допадне наследство с ове стране Јордана према истоку.
| כי לא ננחל אתם מעבר לירדן והלאה כי באה נחלתנו אלינו מעבר הירדן מזרחה |
20 Тада им рече Мојсије; ако ћете учинити тако и ићи под оружјем пред Господом на војску,
| ויאמר אליהם משה אם תעשון את הדבר הזה אם תחלצו לפני יהוה למלחמה |
21 Ако сваки од вас под оружјем пређе преко Јордана пред Господом, докле не отера испред себе непријатеља својих,
| ועבר לכם כל חלוץ את הירדן לפני יהוה עד הורישו את איביו מפניו |
22 И докле се не покори земља пред Господом, па се онда вратите и не згрешите Господу ни Израиљу, онда ће ова земља припасти вама у наследство пред Господом.
| ונכבשה הארץ לפני יהוה ואחר תשבו--והייתם נקים מיהוה ומישראל והיתה הארץ הזאת לכם לאחזה--לפני יהוה |
23 Ако ли не учините тако, гле, згрешићете Господу, и знајте да ће вас грех ваш стићи.
| ואם לא תעשון כן הנה חטאתם ליהוה ודעו חטאתכם אשר תמצא אתכם |
24 Градите себи градове за децу своју и торове за стоку своју; и шта је изашло из уста ваших, учините.
| בנו לכם ערים לטפכם וגדרת לצנאכם והיצא מפיכם תעשו |
25 И рекоше Мојсију синови Гадови и синови Рувимови говорећи: Слуге ће твоје учинити како господар наш заповеда.
| ויאמר בני גד ובני ראובן אל משה לאמר עבדיך יעשו כאשר אדני מצוה |
26 Деца наша и жене наше, стада наша и сва стока наша овде ће остати у градовима галадским;
| טפנו נשינו מקננו וכל בהמתנו--יהיו שם בערי הגלעד |
27 А слуге ће твоје прећи сваки наоружан, да се бије пред Господом, као што говори господар наш.
| ועבדיך יעברו כל חלוץ צבא לפני יהוה--למלחמה כאשר אדני דבר |
28 Тада Мојсије заповеди за њих Елеазару свештенику и Исусу сину Навином и главарима од домова отачких међу синовима Израиљевим,
| ויצו להם משה את אלעזר הכהן ואת יהושע בן נון ואת ראשי אבות המטות לבני ישראל |
29 И рече им: Ако пређу синови Гадови и синови Рувимови с вама преко Јордана, сви оружани, да се бију пред Господом, и кад вам буде земља покорена, онда подајте њима земљу галадску у наследство.
| ויאמר משה אלהם אם יעברו בני גד ובני ראובן אתכם את הירדן כל חלוץ למלחמה לפני יהוה ונכבשה הארץ לפניכם--ונתתם להם את ארץ הגלעד לאחזה |
30 Ако ли не пређу с вама под оружјем, онда нека им буде наследство међу вама у земљи хананској.
| ואם לא יעברו חלוצים אתכם--ונאחזו בתככם בארץ כנען |
31 И одговорише синови Гадови и синови Рувимови говорећи: Како је Господ казао слугама твојим тако ћемо учинити.
| ויענו בני גד ובני ראובן לאמר את אשר דבר יהוה אל עבדיך כן נעשה |
32 Прећи ћемо под оружјем пред Господом у земљу хананску, а наше наследство да буде с ове стране Јордана.
| נחנו נעבר חלוצים לפני יהוה ארץ כנען ואתנו אחזת נחלתנו מעבר לירדן |
33 И даде Мојсије синовима Гадовим и синовима Рувимовим и половини племена Манасије сина Јосифовог царство Сиона, цара аморејског и царство Ога, цара васанског, земљу и градове по међама њеним, градове оне земље унаоколо.
| ויתן להם משה לבני גד ולבני ראובן ולחצי שבט מנשה בן יוסף את ממלכת סיחן מלך האמרי ואת ממלכת עוג מלך הבשן הארץ לעריה בגבלת--ערי הארץ סביב |
34 И саградише синови Гадови Девон и Атарот и Ароир.
| ויבנו בני גד את דיבן ואת עטרת ואת ערער |
35 И Атрот-Софан и Јазир и Јогвеју,
| ואת עטרת שופן ואת יעזר ויגבהה |
36 И Вет-Нимру и Вет-Аран, градове тврде, и торове за стоку.
| ואת בית נמרה ואת בית הרן ערי מבצר וגדרת צאן |
37 А синови Рувимови саградише Есевон и Елеалију и Киријатајим,
| ובני ראובן בנו את חשבון ואת אלעלא ואת קריתים |
38 И Навон и Валмеон преденувши им имена, и Сивму; и надеше друга имена градовима које саградише.
| ואת נבו ואת בעל מעון מוסבת שם--ואת שבמה ויקראו בשמת את שמות הערים אשר בנו |
39 А синови Махира, сина Манасијиног отидоше у Галад, и узеше га, и изагнаше Амореје који беху онде.
| וילכו בני מכיר בן מנשה גלעדה--וילכדה ויורש את האמרי אשר בה |
40 И Мојсије даде Галад Махиру сину Манасијином, који се онде насели.
| ויתן משה את הגלעד למכיר בן מנשה וישב בה |
41 И Јаир, син Манасијин отиде и узе села њихова и прозва их села Јаирова.
| ויאיר בן מנשה הלך וילכד את חותיהם ויקרא אתהן חות יאיר |
42 И Навав отиде и узе Кенат са селима његовим, и прозва га Навав по имену свом.
| ונבח הלך וילכד את קנת ואת בנתיה ויקרא לה נבח בשמו |
