< Књига Немијина 7 >

1 А кад се сазида зид и наместих врата, и постављени бише вратари и певачи и Левити,
پس از آنکه حصار شهر را تعمیر کردیم و دروازه‌ها را کار گذاشتیم و نگهبانان و نوازندگان و لاویان را سر کار گماشتیم،
2 Заповедих Ананију, брату свом и Нананији заповеднику града јерусалимског, јер беше веран човек и бојаше се Бога више него многи,
مسئولیت ادارهٔ شهر اورشلیم را به برادرم حنانی و حننیا واگذار کردم. حننیا فرمانده قلعه نظامی و مردی بسیار امین بود و در خداترسی کسی به پای او نمی‌رسید.
3 И рекох им: Да се не отварају врата јерусалимска докле сунце не огреје, и кад они што стоје онде затворе врата, огледајте, и да се поставе стражари између становника јерусалимских, сваки на своју стражу и сваки према својој кући.
به ایشان دستور دادم که صبحها دروازه‌های اورشلیم را بعد از بالا آمدن آفتاب باز کنند و شبها نیز نگهبانان قبل از ترک پستشان دروازه‌ها را ببندند و قفل کنند. در ضمن، گفتم نگهبانانی از اهالی اورشلیم تعیین کنند تا نگهبانی بدهند و هر کس خانه‌اش نزدیک حصار است، نگهبان آن قسمت از حصار باشد.
4 А град беше широк и велик, али народа беше мало у њему и куће не беху пограђене.
شهر اورشلیم بسیار وسیع بود و جمعیت آن کم، و هنوز خانه‌ها بازسازی نشده بود.
5 И Бог мој даде ми у срце, те сабрах главаре и старешине и народ да се изброје по племенима. И нађох књигу, у којој беше препис оних који се вратише први пут; и нађох у њој записано:
آنگاه خدای من در دلم گذاشت که تمام سران و بزرگان و اهالی شهر را برای بررسی نسب نامه‌هایشان جمع کنم. نسب نامه‌های کسانی را که قبلاً به یهودا بازگشته بودند در کتابی با این مضمون یافتم:
6 Ово су људи из овог краја што се вратише из ропства између оних који бише пресељени, које пресели Навуходоносор, цар вавилонски, па се вратише у Јерусалим и у Јудеју, сваки у свој град,
عدهٔ زیادی از یهودیانی که نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل آنها را اسیر کرده به بابِل برده بود، به یهودا و اورشلیم بازگشتند و هر کس به زادگاه خود رفت.
7 Који дођоше са Зоровавељем, Исусом, Немијом, Азаријом, Рамијом, Наманијем, Мардохејем, Вилсаном, Мисперетом, Вигвајем, Неумом, Ваном; на број беше људи народа Израиљевог:
رهبران یهودیان در این سفر عبارت بودند از: زروبابِل، یهوشع، نحمیا، عزریا، رعمیا، نحمانی، مردخای، بلشان، مسفارت، بغوای، نحوم، بعنه. نام طایفه‌های یهودیانی که به وطن بازگشتند و تعداد آنها به شرح زیر است:
8 Синова Фаросових две хиљаде и сто и седамдесет и два;
از طایفۀ فرعوش ۲٬۱۷۲ نفر؛ از طایفۀ شفطیا ۳۷۲ نفر؛ از طایفۀ آرح ۶۵۲ نفر؛ از طایفۀ فحت موآب (که از نسل یشوع و یوآب بود) ۲٬۸۱۸ نفر؛ از طایفۀ عیلام دیگر ۱٬۲۵۴ نفر؛ از طایفۀ زتوه ۸۴۵ نفر؛ از طایفۀ زکای ۷۶۰ نفر؛ از طایفۀ بنوی ۶۴۸ نفر؛ از طایفۀ ببای ۶۲۸ نفر؛ از طایفۀ ازجد ۲٬۳۲۲ نفر؛ از طایفۀ ادونیقام ۶۶۷ نفر؛ از طایفۀ بغوای ۲٬۰۶۷ نفر؛ از طایفۀ عادین ۶۵۵ نفر؛ از طایفۀ آطیر (که از نسل حِزِقیا بود) ۹۸ نفر؛ از طایفۀ حاشوم ۳۲۸ نفر؛ از طایفۀ بیصای ۳۲۴ نفر؛ از طایفۀ حاریف ۱۱۲ نفر؛ از طایفۀ جبعون ۹۵ نفر؛ از طایفه‌های بیت‌لحم و نطوفه ۱۸۸ نفر؛ از طایفۀ عناتوت ۱۲۸ نفر؛ از طایفۀ بیت عزموت ۴۲ نفر؛ از طایفه‌های قریه یعاریم، کفیره، و بئیروت ۷۴۳ نفر؛ از طایفه‌های رامه و جبع ۶۲۱ نفر؛ از طایفۀ مِکماس ۱۲۲ نفر؛ از طایفه‌های بیت‌ئیل و عای ۱۲۳ نفر؛ از طایفۀ نبوی ۵۲ نفر؛ از طایفۀ عیلام ۱٬۲۵۴ نفر؛ از طایفۀ حاریم ۳۲۰ نفر؛ از طایفۀ اریحا ۳۴۵ نفر؛ از طوایف لود، حادید و اونو ۷۲۱ نفر؛ از طایفۀ سناعه ۳٬۹۳۰ نفر.
9 Синова Сефатијиних триста и седамдесет и два;
10 Синова Арахових шест стотина и педесет и два;
11 Синова Фат-Моавових, од синова Исусових и Јоавових две хиљаде и осам стотина и осамнаест;
12 Синова Еламових хиљада и двеста и педесет и четири;
13 Синова Затујевих осам стотина и четрдесет и пет;
14 Синова Захајевих седам стотина и шездесет;
15 Синова Винујевих шест стотина и четрдесет и осам;
16 Синова Вивајевих шест стотина и двадесет и осам;
17 Синова Азгадових две хиљаде и три стотине и двадесет и два;
18 Синова Адоникамових шест стотина и шездесет и седам;
19 Синова Вигвајевих две хиљаде и шездесет и седам;
20 Синова Адинових шест стотина и педесет и пет;
21 Синова Атирових од Језекије деведесет и осам;
22 Синова Асумових триста и двадесет и осам;
23 Синова Висајевих триста и двадесет и четири;
24 Синова Арифових сто и дванаест;
25 Синова гаваонских деведесет и пет;
26 Људи из Витлејема и Нетофата сто и осамдесет и осам;
27 Људи из Анатота сто и двадесет и осам;
28 Људи из Вет-Асмавета четрдесет и два;
29 Људи из Киријат-Јарима, Хефире и Вирота седам стотина и четрдесет и три;
30 Људи из Раме и Гаваје шест стотина и двадесет и један;
31 Људи из Михмаса сто и двадесет и два;
32 Људи из Ветиља и Гаје сто и двадесет и три;
33 Људи из другог Невона педесет и два;
34 Синова Елама другог, хиљада и двеста и педесет;
35 Синова Харимових триста и двадесет;
36 Синова јерихонских триста и четрдесет и пет;
37 Синова лодских, адидских и ононских седам стотина и двадесет и један;
38 Синова сенајских три хиљаде и девет стотина и тридесет;
39 Свештеника: синова Једајиних од дома Исусовог девет стотина и седамдесет и три;
تعداد کاهنانی که به وطن بازگشتند به شرح زیر است: از طایفۀ یدعیا (که از نسل یشوع بود) ۹۷۳ نفر؛ از طایفۀ امیر ۱٬۰۵۲ نفر؛ از طایفۀ فشحور ۱٬۲۴۷ نفر؛ از طایفۀ حاریم ۱٬۰۱۷ نفر.
40 Синова Имирових хиљада и педесет и два;
41 Синова Пасхорових хиљада и двеста и четрдесет и седам;
42 Синова Харимових хиљада и седамнаест;
43 Левита, синова Исусових и Кадмилових између синова Одавијиних седамдесет и четири;
تعداد لاویانی که به وطن بازگشتند به شرح زیر است: از طایفه‌های یشوع و قدمی‌ئیل (که از نسل هودویا بودند) ۷۴ نفر؛ خوانندگان و نوازندگان خانهٔ خدا (که از نسل آساف بودند) ۱۴۸ نفر؛ نگهبانان خانهٔ خدا (که از نسل شلوم، آطیر، طلمون، عقوب، حطیطا و شوبای بودند) ۱۳۸ نفر.
44 Певача: синова Асафових сто и четрдесет и осам;
45 Вратара: синова Салумових, синова Атирових, синова Талманових, синова Акувових, синова Атитиних, синова Совајевих сто и тридесет и осам;
46 Нетинеја: синова Сишиних, синова Асуфиних, синова Тавотових,
خدمتگزاران خانۀ خدا که به وطن بازگشتند از طایفه‌های زیر بودند: صیحا، حسوفا، طباعوت، قیروس، سیعا، فادون، لبانه، حجابه، شلمای، حانان، جدیل، جاحَر، رآیا، رصین، نقودا، جزام، عُزه، فاسیح، بیسای، معونیم، نفوشِسیم، بقبوق، حقوفا، حرحور، بصلیت، مِحیدا، حرشا، برقوس، سیسرا، تامح، نصیح، حطیفا.
47 Синова Киросових, синова Сијајиних, синова Фаданових,
48 Синова Леваниних, синова Агавиних, синова Салмајевих,
49 Синова Ананових, синова Гидилових, синова Гарових,
50 Синова Реајиних, синова Ресинових, синова Некодиних,
51 Синова Газамових, синова Узиних, синова Фасејиних,
52 Синова Висајевих, синова Меунимових, синова Нафусесимових,
53 Синова Ваквукових, синова Акуфиних, синова Арурових,
54 Синова Васлитових, синова Меидиних, синова Арсиних,
55 Синова Варкосових, синова Сисариних, синова Таминих,
56 Синова Несијиних, синова Атифиних;
57 Синова слуга Соломунових: синова Сотајевих, синова Соферетових, синова Феридиних,
این افراد نیز که از نسل خادمان سلیمان پادشاه بودند به وطن بازگشتند: سوطای، صوفرت، فریدا، یعلا، درقون، جدیل، شفطیا، حطیل، فوخِرِه‌حَظِبائیم، آمون.
58 Синова Јалиних, синова Дарконових, синова Гидилових,
59 Синова Сефатијиних, синова Атилових, синова Фохерета од Севојима, синова Амонових,
60 Свега Нетинеја и синова слуга Соломунових, триста и деведесет и два.
خدمتگزاران خانۀ خدا و نسل خادمان سلیمان پادشاه، جمعاً ۳۹۲ نفر بودند.
61 И ови дођоше из Тел-Мелеха и Тел-Арисе, Херув, Адон и Имир, али не могаше показати отачки дом свој и семе своје, еда ли су од Израиља,
در این هنگام گروهی دیگر از تل ملح، تل حرشا، کروب، اَدّون و امیر، به اورشلیم و سایر شهرهای یهودا بازگشتند. آنها نمی‌توانستند از طریق نسب نامه‌های خود ثابت کنند که اسرائیلی‌اند.
62 И синови Делајини, синови Товијини, синови Некодини, њих шест стотина и четрдесет и два,
اینها از طایفه‌های دلایا، طوبیا و نقودا بودند که جمعاً ۶۴۲ نفر می‌شدند.
63 И од свештеника: синови Авајини, синови Акосови, синови Варзелаја, који се ожени између кћери Варзелаја Галађанина, те се прозва њиховим именом.
از کاهنان سه طایفه به نامهای حبایا و هقوص و برزلائی به اورشلیم بازگشتند. (بزرگ طایفۀ برزلائی همان برزلائی است که با یکی از دختران برزلائی جلعادی ازدواج کرد و نام خانوادگی او را روی خود گذاشت.)
64 Они тражише по књигама да би показали род свој, али се не нађе, зато бише одлучени од свештенства.
ولی ایشان چون نتوانستند از طریق نسب نامه‌های خود ثابت کنند که از نسل کاهنان هستند، از کهانت اخراج شدند.
65 И запрети им Тирсата да не једу од светиње над светињама докле не настане свештеник с Уримом и Тумимом.
حاکم یهودیان به ایشان گفت تا کاهنی اجازه نداد از قربانیهای سهم کاهنان بخورند تا اینکه کاهنی به‌وسیلۀ اوریم و تُمّیم از طرف خداوند معلوم شود که آیا ایشان واقعاً از نسل کاهنان هستند یا نه.
66 Свега збора скупа беше четрдесет и две хиљаде и три стотине и шездесет,
پس جمعاً ۴۲٬۳۶۰ نفر به سرزمین یهودا برگشتند. علاوه بر این تعداد، ۷٬۳۳۷ غلام و کنیز و ۲۴۵ نوازندهٔ مرد و زن نیز به وطن بازگشتند.
67 Осим слуга њихових и слушкиња њихових, којих беше седам хиљада и три стотине и тридесет и седам; и међу њима беше певача и певачица двеста и четрдесет и пет;
68 Имаху седам стотина и тридесет и шест коња, две стотине и четрдесет и пет масака,
آنها ۷۳۶ اسب، ۲۴۵ قاطر، ۴۳۵ شتر و ۶٬۷۲۰ الاغ با خود بردند.
69 Четри стотине и тридесет и пет камила, шест хиљада и седам стотина и двадесет магараца.
70 Тада неки између главара дома отачких приложише на посао. Тирсата даде у ризницу хиљаду драма злата, педесет чаша, шест стотина и тридесет хаљина свештеничких.
‏برخی از مردم برای بازسازی خانهٔ خدا هدایا تقدیم کردند. حاکم یهودیان حدود هشت و نیم کیلوگرم طلا، ۵۰ جام و ۵۳۰ دست لباس برای کاهنان هدیه کرد. سران قوم نیز ۱۶۸ کیلوگرم طلا و ۱٬۲۵۰ کیلوگرم نقره و بقیه قوم ۱۶۸ کیلوگرم طلا، ۱۴۰ کیلوگرم نقره و ۶۷ دست لباس برای کاهنان تقدیم کردند.
71 А главари домова отачких дадоше у ризницу за посао двадесет хиљада драма злата, и сребра две хиљаде и двеста мина.
72 А што даде остали народ беше двадесет хиљада драма злата, и две хиљаде мина сребра, и шездесет и седам хаљина свештеничких.
73 И тако са населише свештеници и левити вратари и певачи и људи из народа и Нетинеји и сав Израиљ у својим градовима; и кад дође седми месец, синови Израиљеви беху у својим градовима.
پس کاهنان، لاویان، نگهبانان، خوانندگان و نوازندگان، خدمتگزاران خانۀ خدا و بقیه قوم به یهودا آمدند و تا ماه هفتم همه آنها در شهرهای خود مستقر شدند.

< Књига Немијина 7 >