Књига пророка Наума 1
1 Бреме Ниневији; књига од утваре Наума Елкошанина.
Нинәвә шәһири тоғрисида жүкләнгән вәһий — Әлкошлуқ Наһум көргән аламәт көрүнүш хатириләнгән китап.
2 Бог је ревнитељ и Господ је осветник; осветник је Господ и гневи се; Господ се свети противницима својим, и држи гнев према непријатељима својим.
Пәрвәрдигар отлуқ муһәббәтлик, интиқам алғучи бир Худадур; Бәрһәқ, Пәрвәрдигар бир интиқам алғучи, Дәрғәзәп Егисидур; Пәрвәрдигар явлиридин интиқам алиду, Дүшмәнлири үчүн адавәт сақлайду.
3 Господ је спор на гнев и велике је моћи; али никако не правда кривца; пут је Господњи у вихору и бури, и облаци су прах од ногу Његових.
Пәрвәрдигар асанлиқчә аччиқланмайду, Күч-қудрәттә улуқдур, Гунайи барни һеч ақлимайду; Пәрвәрдигар — Униң йоли қара қуюнда вә борандидур, Булутлар Униң аяқлири пурқиратқан чаң-тозаңдур.
4 Запрећује мору и исушује га, и све реке исушује, вене Васан и Кармил, и цвет васански вене.
У деңизға тәнбиһ берип уни қуруқ қилиду, Барлиқ дәрияларни қурутиветиду; Башан қағҗирап кетиду, Кармәлму һәм шундақ болиду; Ливандики гүл-гияму қағҗирайду.
5 Горе се тресу од Њега, и хумови се растапају, а земља гори пред Њим и васиљена и све што живи у њој.
Тағлар униң алдида титрәп кетиду, Дөңләр ерип кетиду, Йәр йүзи Униң һозури алдиға көтирилиду, Җаһан һәм униңда барлиқ яшаватқанларму шундақ болиду.
6 Пред гневом Његовим ко ће се одржати? И ко ће се опрети јарости гнева Његовог? Јарост се Његова излива као огањ, и стене се распадају пред Њим.
Ким Униң ғәзиви алдида тик туралисун? Ким Униң аччиғиниң дәһшитидә қәддини керип туралисун? Униң дәрғәзиви оттәк төкүлиду, Униң алдида ташлар йерилиду.
7 Добар је Господ, град је у невољи, и познаје оне који се уздају у Њ.
Пәрвәрдигар меһривандур, күлпәтлик күндә башпанаһдур; Өзигә таянғанларни У билиду.
8 Али ће силном поплавом учинити крај месту њеном, и тама ће гонити непријатеље Његове.
Бирақ ешип ташқан кәлкүн билән шу йәрни пүтүнләй түгәштүриду, Қараңғулуқ униң дүшмәнлирини қоғлайду.
9 Шта смишљате Господу? Он ће учинити крај; неће се два пута подигнути погибао.
Силәр Пәрвәрдигар билән қаршилишип немә ойлаватисиләр? У ишлириңларни пүтүнләй түгәштүриду; Яманлиқ силәрдин иккинчи қетим чиқмайду.
10 Јер као трње сплетени и као од вина пијани прождреће се као сува слама.
Улар қамғақтәк бир-биригә чирмишивалған болсиму, Өз һарақлиридин сүзмә болуп кәткән болсиму, Улар қуруқ пахалдәк пүтүнләй йәп кетилиду.
11 Из тебе је изашао који смишља зло Господу, саветник неваљао.
Сәндин Пәрвәрдигарға рәзиллик ойлиғучи чиққан еди, У Иблисниң бир несиһәтчисидур.
12 Овако вели Господ: Ако и јесу у сили и много их има, опет ће се исећи и проћи. Мучио сам те, нећу те више мучити.
Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Уларниң тәйярлиқлири толуқ, сани зор көп болсиму, Улар охшашла үзүп ташлиниду, Шундақла кәлмәскә кетиду; Мән саңа азар қилғиним билән, [и хәлқим], Қайтидин саңа азар қилмаймән.
13 Него ћу сада сломити јарам његов с тебе, и покидаћу твоје окове.
Һазир Мән униң боюнтуруғини бойнуңдин сундуруп еливатимән, Вә асарәтлириңни бөсүп ташлаймән.
14 Али за тебе заповеди Господ да се не сеје више име твоје; из дома богова твојих истребићу ликове резане и ливене; начинићу ти од њега гроб кад будеш презрен.
Пәрвәрдигар сән тоғрилиқ пәрман чүшүргәнки, Сениң намиң қайтидин терилмәйду; Бутуңниң өйидин Мән ойма һәйкәл, қуйма һәйкәлни йоқитимән; Мән қәбрәңни тәйярлаватимән, Чүнки сән пәсәндидурсән.
15 Ето, на горама ноге оног који носи добре гласе, који оглашује мир. Празнуј, Јуда, своје празнике, испуњај завете своје, јер зликовац неће више пролазити по теби; сасвим се затро.
Мана тағлар үстидә, хуш хәвәрни елип кәлгүчиниң аяқлириға, Арам-хатирҗәмликни җакалиғучиниң аяқлириға қара! Һейтлириңни тәбриклә, и Йәһуда, ичкән қәсәмлириңни ада қил; Чүнки у рәзил болғучи зиминиңдин иккинчи өтмәйду; У пүтүнләй үзүп ташланған болиду.
