Матеј 14
1 У то време дође глас до Ирода четворовласника о Исусу;
Այդ ատեն Հերովդէս չորրորդապետը լսեց Յիսուսի համբաւը, եւ ըսաւ իր ծառաներուն.
2 И рече слугама својим: То је Јован крститељ; он устаде из мртвих, и зато чини чудеса.
«Ան Յովհաննէս Մկրտի՛չն է՝ մեռելներէն յարութիւն առած. ուստի հրաշքներ կը գործուին անով»:
3 Јер Ирод ухвати Јована, свеза га и баци у тамницу Иродијаде ради жене Филипа брата свог.
Արդարեւ Հերովդէս բռներ էր Յովհաննէսը, ու զայն կապելով բանտը դրեր էր, իր եղբօր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով.
4 Јер му говораше Јован: Не можеш ти ње имати.
որովհետեւ Յովհաննէս կ՚ըսէր անոր. «Քեզի արտօնուած չէ կին առնել զինք»:
5 И хтеде да га убије, али се побоја народа; јер га држаху за пророка.
Ուստի կ՚ուզէր սպաննել զայն, բայց կը վախնար բազմութենէն, որովհետեւ մարգարէ կը նկատէին՝՝ զայն:
6 А кад беше дан рођења Иродовог, игра кћи Иродијадина пред њима и угоди Ироду.
Երբ Հերովդէսի ծնունդին տարեդարձը կը տօնուէր, Հերովդիայի աղջիկը պարեց հանդիսականներուն առջեւ, ու հաճեցուց Հերովդէսը:
7 Зато и с клетвом обећа јој дати шта год заиште.
Ուստի երդումով խոստացաւ որ տար անոր ի՛նչ որ ուզէր:
8 А она научена од матере своје: Дај ми, рече, овде на кругу главу Јована крститеља.
Ան ալ՝ նախապէս խրատուած ըլլալով իր մօրմէն՝ ըսաւ. «Տո՛ւր ինծի Յովհաննէս Մկրտիչին գլուխը՝ ափսէի մը վրայ»:
9 И забрину се цар; али клетве ради и оних који се гошћаху с њим, заповеди јој дати.
Թագաւորը տրտմեցաւ. բայց երդումներուն եւ իրեն հետ նստողներուն պատճառով՝ հրամայեց որ տրուի:
10 И посла те посекоше Јована у тамници.
Ու մարդ ղրկելով՝ գլխատեց Յովհաննէսը բանտին մէջ:
11 И донесоше главу његову на кругу, и дадоше девојци, и однесе је матери својој.
Եւ անոր գլուխը բերուեցաւ ափսէի մը վրայ ու տրուեցաւ աղջիկին. ան ալ տուաւ իր մօր:
12 И дошавши ученици његови, узеше тело његово и укопаше га; и дођоше Исусу те јавише.
Եւ անոր աշակերտները եկան, վերցուցին մարմինը, թաղեցին զայն, ու գացին պատմեցին Յիսուսի:
13 И чувши Исус, отиде оданде у лађи у пусто место насамо. А кад то чуше људи, идоше за Њим пешице из градова.
Երբ Յիսուս լսեց, անկէ նաւով մեկնեցաւ ամայի տեղ մը՝ առանձին: Երբ բազմութիւնները լսեցին, ոտքով հետեւեցան անոր՝ իրենց քաղաքներէն:
14 И изашавши Исус виде многи народ, и сажали му се за њих, и исцели болеснике њихове.
Երբ դուրս ելաւ, տեսնելով մեծ բազմութիւն մը՝ գթաց անոնց վրայ ու բուժեց անոնց հիւանդները:
15 А пред вече приступише к Њему ученици Његови говорећи: Овде је пусто место, а доцкан је већ; отпусти народ нека иде у села да купи себи хране.
Իրիկունը՝ իր աշակերտները եկան եւ ըսին. «Հոս ամայի տեղ մըն է, ու ժամանակը արդէն անցած է. արձակէ՛ բազմութիւնը, որպէսզի երթան գիւղերը եւ կերակուր գնեն իրենց»:
16 А Исус рече им: Не треба да иду; подајте им ви нека једу.
Յիսուս ըսաւ անոնց. «Պէտք չկայ որ անոնք երթան, դո՛ւք տուէք անոնց՝ որ ուտեն»:
17 А они рекоше Му: Немамо овде до само пет хлебова и две рибе.
Անոնք ալ ըսին. «Հոս ուրիշ բան չունինք, բայց միայն հինգ նկանակ ու երկու ձուկ»:
18 А Он рече: Донесите ми их овамо.
Ըսաւ անոնց. «Հո՛ս՝ ինծի՛ բերէք զանոնք»:
19 И заповеди народу да поседају по трави; па узе оних пет хлебова и две рибе, и погледавши на небо благослови, и преломивши даде ученицима својим, а ученици народу.
Եւ հրամայեց որ բազմութիւնը նստեցնեն խոտին վրայ: Հինգ նկանակներն ու երկու ձուկերը առաւ, դէպի երկինք նայելով՝ օրհնեց, եւ կտրելով նկանակները՝ տուաւ աշակերտներուն, աշակերտներն ալ՝ բազմութեան:
20 И једоше сви, и наситише се, и накупише комада што претече дванаест котарица пуних.
Բոլորը կերան ու կշտացան, եւ վերցնելով աւելցած բեկորները՝ տասներկու կողով լեցուցին:
21 А оних што су јели беше људи око пет хиљада, осим жена и деце.
Անոնք որ կերան՝ հինգ հազարի չափ այր մարդիկ էին, կիներէն ու մանուկներէն զատ:
22 И одмах натера Исус ученике своје да уђу у лађу и напред да иду на оне стране док Он отпусти народ.
Իսկոյն հարկադրեց աշակերտները՝ որ նաւ մտնեն եւ իրմէ առաջ անցնին միւս եզերքը, մինչ ինք բազմութիւնները կ՚արձակէր:
23 И отпустивши народ попе се на гору сам да се моли Богу. И увече беше онде сам.
Բազմութիւնները արձակելէ ետք, լեռը ելաւ առանձին՝ աղօթելու: Երբ իրիկուն եղաւ, հոն էր՝ մինակը.
24 А лађа беше насред мора у невољи од валова, јер беше противан ветар.
իսկ նաւը արդէն ծովուն մէջտեղն էր՝ ալեկոծութեան մէջ, որովհետեւ հովը հակառակ ուղղութեամբ էր:
25 А у четврту стражу ноћи отиде к њима Исус идући по мору.
Գիշերուան չորրորդ պահուն՝ Յիսուս գնաց դէպի նաւը, քալելով ծովուն վրայ:
26 И видевши Га ученици по мору где иде, поплашише се говорећи: То је утвара; и од страха повикаше.
Երբ աշակերտները տեսան զայն՝ որ կը քալէր ծովուն վրայ, վրդովեցան եւ ըսին թէ աչքի երեւոյթ մըն է, ու վախնալով աղաղակեցին:
27 А Исус одмах рече им говорећи: Не бојте се; ја сам, не плашите се.
Իսկոյն Յիսուս խօսեցաւ անոնց եւ ըսաւ. «Քաջալերուեց՛էք, ե՛ս եմ, մի՛ վախնաք»:
28 А Петар одговарајући рече: Господе! Ако си Ти, реци ми да дођем к Теби по води.
Պետրոս պատասխանեց անոր. «Տէ՛ր, եթէ դո՛ւն ես, հրամայէ՛ ինծի՝ որ գամ քեզի ջուրերուն վրայէն»:
29 А Он рече: Ходи. И изишавши из лађе Петар иђаше по води да дође к Исусу.
Ան ալ ըսաւ. «Եկո՛ւր»: Երբ Պետրոս նաւէն իջաւ, քալեց ջուրերուն վրայէն՝ Յիսուսի քով երթալու համար:
30 Но видећи ветар велики уплаши се, и почевши се топити, повика говорећи: Господе, помагај!
Բայց տեսնելով հովին սաստիկ ըլլալը՝ վախցաւ: Երբ սկսաւ ընկղմիլ, աղաղակեց. «Տէ՛ր, փրկէ՛ զիս»:
31 И одмах Исус пруживши руку ухвати Петра, и рече му: Маловерни! Зашто се посумња?
Յիսուս իսկոյն երկարեց իր ձեռքը, բռնեց զինք ու ըսաւ. «Թերահաւա՛տ, ինչո՞ւ կասկածեցար»:
32 И кад уђоше у лађу, преста ветар.
Երբ նաւ ելան՝ հովը դադրեցաւ:
33 А који беху у лађи приступише и поклонише Му се говорећи: Ваистину Ти си Син Божји.
Անոնք որ նաւուն մէջ էին՝ եկան, երկրպագեցին անոր եւ ըսին. «Ճշմա՛րտապէս դուն Աստուծոյ Որդին ես»:
34 И прешавши дођоше у земљу генисаретску.
Անցնելով միւս կողմը՝ հասան Գեննեսարէթ:
35 И познавши Га људи из оног места, послаше по свој оној околини, и донесоше к Њему све болеснике.
Երբ այդ տեղի մարդիկը ճանչցան զինք, մարդ ղրկեցին ամբողջ շրջակայքը, բերին անոր բոլոր ախտաւորները,
36 И мољаху Га да се само дотакну скута од Његове хаљине; и који се дотакоше оздравише.
ու կ՚աղաչէին անոր որ միա՛յն դպչէին իր հանդերձին քղանցքին. եւ անոնք որ դպան՝ բժշկուեցան:
