Марко 13
1 И кад излажаше из цркве рече Му један од ученика Његових: Учитељу! Гле какво је камење, и каква грађевина!
Ja kuin hän meni ulos templistä, sanoi yksi hänen opetuslapsistansa: Mestari! katso, minkäkaltaiset kivet ja minkäkaltaiset rakennukset ovat nämät.
2 И одговарајући Исус рече му: Видиш ли ову велику грађевину? Ни камен на камену неће овде остати који се неће разметнути.
Ja Jesus vastaten sanoi hänelle: näetkös nämä suuret rakennukset? Ei näistä jätetä kiveä kiven päälle, jota ei maahan jaoteta.
3 И кад сеђаше на гори Маслинској према цркви, питаху Га самог Петар и Јаков и Јован и Андрија:
Ja kuin hän istui Öljymäellä, templin kohdalla, kysyivät häneltä erinänsä Pietari ja Jakob, ja Johannes ja Andreas:
4 Кажи нам кад ће то бити? И какав ће знак бити кад ће се то све свршити?
Sano meille, koska nämä tapahtuvat? Ja mikä merkki on, koska nämät kaikki päätetään?
5 А Исус одговарајући им поче говорити: Чувајте се да вас ко не превари.
Niin Jesus, vastaten heitä, rupesi sanomaan: katsokaat, ettei joku teitä petä.
6 Јер ће многи доћи у моје име говорећи: Ја сам; и многе ће преварити.
Sillä monta tulevat minun nimeeni, sanoen: minä olen, ja pettävät monta.
7 А кад чујете ратове и гласове о ратовима, не плашите се; јер треба да то буде; али то још није последак.
Mutta kuin te kuulette sotia ja sotain sanomia, niin älkäät hämmästykö; sillä ne pitää tapahtuman; vaan ei vielä loppu ole.
8 Устаће народ на народ и царство на царство; и земља ће се трести по свету; и биће глади и буне. То је почетак страдања.
Sillä kansa pitää nouseman kansaa vastaan ja valtakunta valtakuntaa vastaan, ja maanjäristykset pitää oleman jokaisessa paikassa, ja tulee nälkä ja metelit.
9 А ви се чувајте; јер ће вас предавати у судове и по зборницама биће вас, и пред краљеве и цареве изводиће вас мене ради за сведочанство њима.
Nämät ovat murhetten alut. Mutta kavahtakaat itse teitänne; sillä he antavat ylön teidät raastupiin ja synagogiin. Ja te pieksetään ja johdatetaan päämiesten ja kuningasten eteen minun tähteni, heille todistukseksi.
10 И у свим народима треба да се најпре проповеди јеванђеље.
Ja ennen pitää saarnattaman evankeliumi kaikessa kansassa.
11 А кад вас поведу да предају, не брините се унапред шта ћете говорити, нити мислите; него шта вам се да у онај час оно говорите; јер ви нећете говорити него Дух Свети.
Kuin he niin teitä vievät ja antavat ylön, niin älkäät edellä murehtiko, mitä teidän puhuman pitää, älkäät myös ennen ajatelko: vaan mitä teille sillä hetkellä annetaan, se puhukaat; sillä ette te ole, jotka puhutte, vaan Pyhä Henki.
12 И предаће брат брата на смрт и отац сина, и устаће деца на родитеље и побиће их.
Niin on veli antava ylön veljensä kuolemaan, ja isä pojan; ja lapset nousevat vanhempia vastaan, ja antavat tappaa heitä.
13 И сви ће омрзнути на вас имена мог ради. Али који претрпи до краја благо њему.
Ja tulette vihattavaksi kaikilta minun nimeni tähden; vaan joka vahvana pysyy loppuun asti, se tulee autuaaksi.
14 А кад видите мрзост опустошења, за коју говори пророк Данило, да стоји где не треба (који чита да разуме): тада који буду у Јудеји нека беже у горе;
Mutta kuin te saatte nähdä hävityksen kauhistuksen, josta Daniel prophetan kautta sanottu on, seisovan kussa ei pitäisi: (joka sen lukee, hän ymmärtäköön; ) silloin, jotka Juudeassa ovat, ne paetkaan vuorille.
15 И који буде на крову да не силази у кућу, нити да улази да узме шта из куће своје;
Ja joka katon päällä on, älköön astuko alas huoneeseen, ja älköön menkö sisälle jotakin ottamaan huoneestansa.
16 И који буде у пољу да се не враћа натраг да узме хаљину своју.
Ja joka pellolla on, älköön palatko takaisin ottamaan vaatettansa.
17 Али тешко труднима и дојиљама у те дане!
Voi raskaita vaimoja ja imettäväisiä niinä päivinä!
18 Него се молите Богу да не буде бежање ваше у зиму.
Mutta rukoilkaat, ettei pakonne tapahtuisi talvella.
19 Јер ће у дане те бити невоља каква није била од почетка створења које је Бог створио до сад, и неће ни бити.
Sillä niinä aikoina pitää oleman senkaltainen vaiva, jonka kaltaista ei ole ollut luomisen alusta, kuin Jumala luonut on, niin tähän asti, eikä tuleman pidä.
20 И да Господ не скрати дане нико не би остао; али изабраних ради, које изабра, скратио је дане.
Ja ellei Herra olisi lyhentänyt niitä päiviä, niin ei yksikään liha tulisi autuaaksi; mutta valittujen tähden, jotka hän on valinnut, lyhensi hän ne päivät.
21 Тада ако вам ко рече: Ево овде је Христос, или: Ено онде, не верујте.
Ja silloin, jos joku sanoo teille: katso, tässä on Kristus, taikka: katso, siellä; niin älkäät uskoko.
22 Јер ће изаћи лажни Христоси и лажни пророци, и показаће знаке и чудеса да би преварили, ако буде могуће, и изабране.
Sillä väärät Kristukset ja väärät prophetat nousevat, ja merkkejä ja ihmeitä tekevät, pettääksensä, jos mahdollinen olis, valituitakin.
23 Али ви се чувајте: ето вам све казах напред.
Mutta te kavahtakaat: katso, minä olen teille kaikki ennen sanonut.
24 Али у те дане, после те невоље, сунце ће помрчати, и месец своју светлост изгубити.
Mutta niinä päivinä, sen vaivan jälkeen, pitää auringon pimenemän ja kuu ei anna valoansa.
25 И звезде ће спадати с неба и силе небеске покренути се.
Ja taivaan tähdet pitää putooman, ja taivasten voimat pitää liikutettaman.
26 И тада ће угледати Сина човечјег где иде на облацима са силом и славом великом.
Ja silloin heidän pitää näkemän Ihmisen Pojan tulevan pilvissä suurella voimalla ja kunnialla.
27 И тада ће послати анђеле своје и сабраће изабране своје од четири ветра, од краја земље до краја неба.
Ja silloin hän lähettää enkelinsä, ja kokoo valittunsa neljästä tuulesta, hamasta maan äärestä niin taivaan ääreen asti.
28 А од смокве научите се причи: кад се већ њена грана помлади и стане листати, знате да је близу лето.
Mutta fikunapuusta oppikaat vertaus: kuin sen oksa on tuores ja lehdet puhkeavat, niin te tiedätte, että suvi on läsnä.
29 Тако и ви кад видите ово да се збива, знајте да је близу код врата.
Niin myös te, kuin te nämät näette tapahtuvan, niin tietäkäät, että se on läsnä oven edessä.
30 Заиста вам кажем да овај нараштај неће проћи док се ово све не збуде.
Totisesti sanon minä teille: ei suinkaan tämän sukukunnan pidä hukkuman ennen kuin kaikki nämät tapahtuvat.
31 Небо и земља проћи ће, али речи моје неће проћи.
Taivas ja maa pitää hukkuman; mutta minun sanani ei pidä suinkaan hukkuman.
32 А о дану том или о часу нико не зна, ни анђели који су на небесима, ни Син, до Отац.
Mutta siitä päivästä ja hetkestä ei tiedä kenkään, ei enkelitkään, jotka ovat taivaassa, ei Poikakaan, vaan Isä.
33 Пазите, стражите и молите се Богу; јер не знате кад ће време настати.
Kavahtakaat, valvokaat ja rukoilkaat, sillä ette tiedä, koska se aika tulee.
34 Као што човек одлазећи остави кућу своју, и да слугама својим власт, и свакоме свој посао; и вратару заповеди да стражи.
Niinkuin ihminen, joka muille maille vaelsi, jätti huoneensa ja antoi palveliainsa haltuun, ja kullekin hänen askareensa, ja käski ovenvartiain valvoa;
35 Стражите дакле; јер не знате кад ће доћи господар од куће, или увече или у по ноћи, или у петле, или ујутру;
Niin valvokaat siis: (sillä ette tiedä, koska huoneen Herra tuleva on, ehtoona, taikka puoliyönä, eli kukon laulaissa, eli aamulla: )
36 Да не дође изненада и да вас не нађе, а ви спавате.
Ettei hän äkisti tullessansa löytäisi teitä makaamasta.
37 А шта вам кажем, свима кажем: стражите.
Mutta mitä minä teille sanoin, sen minä kaikille sanon: valvokaat!
