< Лука 14 >

1 И догоди Му се да дође у суботу у кућу једног кнеза фарисејског да једе хлеб; и они мотраху на Њега.
Quando ele entrou na casa de um dos governantes dos fariseus em um sábado para comer pão, eles o observavam.
2 И гле, беше пред Њим некакав човек на коме беше дебела болест.
Eis que um certo homem que tinha dropsy estava na sua frente.
3 И одговарајући Исус рече законицима и фарисејима говорећи: Је ли слободно у суботу исцељивати?
Jesus, respondendo, falou com os advogados e fariseus, dizendo: “É lícito curar no sábado”?
4 А они оћутеше. И дохвативши га се исцели га и отпусти.
Mas eles estavam em silêncio. Ele o pegou, e o curou, e o deixou ir.
5 И одговарајући рече им: Који од вас не би свог магарца или вола да му падне у бунар одмах извадио у дан суботни?
Ele lhes respondeu: “Qual de vocês, se seu filho ou um boi caísse em um poço, não o puxaria imediatamente para fora num dia de sábado?
6 И не могоше Му одговорити на то.
Eles não puderam responder-lhe a respeito destas coisas.
7 А гостима каза причу, кад опази како избираху зачеља, и рече им:
Ele contou uma parábola para aqueles que foram convidados, quando percebeu como eles escolheram os melhores assentos, e disse a eles,
8 Кад те ко позове на свадбу, не седај у зачеље, да не буде међу гостима ко старији од тебе;
“Quando você for convidado por alguém para uma festa de casamento, não se sente no melhor assento, já que talvez alguém mais honrado do que você possa ser convidado por ele,
9 И да не би дошао онај који је позвао тебе и њега, и рекао ти: Подај место овоме: и онда ћеш са стидом сести на ниже место.
e aquele que convidou ambos viriam e lhe diriam, 'Abram espaço para esta pessoa'. Então vocês começariam, com vergonha, a ocupar o lugar mais baixo.
10 Него кад те ко позове, дошавши седи на последње место, да ти каже кад дође онај који те позва: Пријатељу! Помакни се више; тада ће теби бити част пред онима који седе с тобом за трпезом.
Mas quando você for convidado, vá e sente-se no lugar mais baixo, para que quando quem o convidou venha, ele possa lhe dizer: 'Amigo, suba mais alto'. Então você será honrado na presença de todos os que se sentarem à mesa com você.
11 Јер сваки који се подиже, понизиће се; а који се понижује, подигнуће се.
Pois todo aquele que se exalta será humilhado, e todo aquele que se humilha será exaltado”.
12 А и ономе што их је позвао рече: Кад дајеш обед или вечеру, не зови пријатеље своје, ни браћу своју, ни рођаке своје, ни суседе богате, да не би и они тебе кад позвали и вратили ти;
Ele também disse àquele que o havia convidado: “Quando você fizer um jantar ou um jantar, não chame seus amigos, nem seus irmãos, nem seus parentes, nem seus vizinhos ricos, ou talvez eles também possam lhe retribuir o favor, e lhe paguem de volta.
13 Него кад чиниш гозбу, зови сиромахе, кљасте, хроме, слепе;
Mas quando você fizer um banquete, peça aos pobres, aos estropiados, aos coxos ou aos cegos;
14 И благо ће ти бити што ти они не могу вратити; него ће ти се вратити о васкрсењу праведних.
e você será abençoado, pois eles não têm recursos para lhe pagar. Pois você será reembolsado na ressurreição dos justos”.
15 А кад чу то неки од оних што сеђаху с Њим за трпезом рече Му: Благо ономе који једе хлеба у царству Божијем!
Quando um dos que se sentaram à mesa com ele ouviu estas coisas, ele lhe disse: “Abençoado seja aquele que se banqueteará no Reino de Deus”!
16 А Он му рече: Један човек зготови велику вечеру, и позва многе;
Mas ele lhe disse: “Um certo homem fez um grande jantar, e convidou muitas pessoas.
17 И кад би време вечери, посла слугу свог да каже званима: Хајдете, јер је већ све готово.
Ele enviou seu criado na hora do jantar para dizer àqueles que foram convidados: “Venham, pois tudo está pronto agora”.
18 И почеше се изговарати сви редом; први му рече: Купих њиву, и ваља ми ићи да је видим; молим те изговори ме.
Todos eles como um só começaram a dar desculpas. “O primeiro lhe disse: 'Comprei um campo, e devo ir vê-lo'. Por favor, me desculpe”.
19 И други рече: Купих пет јармова волова, и идем да их огледам; молим те, изговори ме.
“Outro disse: 'Comprei cinco jugo de bois, e devo ir experimentá-los'. Por favor, me desculpe”.
20 И трећи рече: Ожених се, и зато не могу доћи.
“Outro disse: 'Eu casei com uma esposa e, portanto, não posso ir'.
21 И дошавши слуга тај каза ово господару свом. Тада се расрди домаћин и рече слузи свом: Иди брзо на раскршћа и улице градске, и доведи амо сиромахе, и кљасте, и богаљасте, и слепе.
“Aquele criado veio e disse estas coisas a seu senhor”. Então o dono da casa, zangado, disse a seu servo: 'Saia rapidamente para as ruas e faixas da cidade e traga os pobres, estropiados, cegos e coxos'.
22 И рече слуга: Господару, учинио сам како си заповедио, и још места има.
“O servo disse: 'Senhor, faz-se como o Senhor ordenou, e ainda há lugar'.
23 И рече господар слузи: Изиђи на путеве и међу ограде, те натерај да дођу да ми се напуни кућа.
“O senhor disse ao criado: 'Vá para as estradas e sebes e obrigue-os a entrar, para que minha casa possa ser cheia.
24 Јер вам кажем да ниједан од оних званих људи неће окусити моје вечере. Јер је много званих, али је мало изабраних.
Pois eu vos digo que nenhum daqueles homens que foram convidados provará do meu jantar”.
25 Иђаше пак с Њим мноштво народа, и обазревши се рече им:
Agora, grandes multidões iam com ele. Ele se voltou e lhes disse:
26 Ако ко дође к мени, а не мрзи на свог оца, и на матер, и на жену, и на децу, и на браћу, и на сестре и на саму душу своју, не може бити мој ученик.
“Se alguém vem a mim e não desconsidera seu próprio pai, mãe, esposa, filhos, irmãos e irmãs, sim, e sua própria vida também, ele não pode ser meu discípulo”.
27 И ко не носи крст свој и за мном не иде, не може бити мој ученик.
Quem não carrega sua própria cruz e vem atrás de mim, não pode ser meu discípulo.
28 И који од вас кад хоће да зида кулу не седне најпре и не прорачуна шта ће га стати, да види има ли да може довршити?
Para qual de vocês, desejando construir uma torre, não se senta primeiro e conta o custo, para ver se ele tem o suficiente para completá-la?
29 Да не би, кад постави темељ и не узможе довршити, сви који гледају стали му се ругати
Ou talvez, quando ele já lançou uma fundação e não consegue terminar, todos que vêem começam a zombar dele,
30 Говорећи: Овај човек поче зидати, и не може да доврши.
dizendo: “Este homem começou a construir e não conseguiu terminar”.
31 Или који цар кад пође с војском да се побије с другим царем не седне најпре и не држи већу може ли с десет хиљада срести оног што иде на њега са двадесет хиљада?
Ou que rei, quando ele vai ao encontro de outro rei na guerra, não se sentará primeiro e considerará se é capaz de, com dez mil, encontrar aquele que vem contra ele com vinte mil?
32 Ако ли не може, а он пошаље посленике док је овај још далеко и моли да се помире.
Ou então, enquanto o outro ainda é um grande caminho, ele envia um enviado e pede condições de paz.
33 Тако дакле сваки од вас који се не одрече свега што има не може бити мој ученик.
Portanto, quem de vocês não renunciar a tudo o que ele tem, não pode ser meu discípulo.
34 Со је добра, али ако со обљутави, чим ће се осолити?
“O sal é bom, mas se o sal se torna plano e sem sabor, com o que você o condimenta?
35 Нити је потребна у земљу ни у гној; него је проспу напоље. Ко има уши да чује нека чује.
Não é adequado nem para o solo nem para a pilha de esterco. Ele é jogado fora. Quem tem ouvidos para ouvir, que o ouça”.

< Лука 14 >