Плач Јеремијин 5
1 Опомени се, Господе, шта нас задеси; погледај и види срамоту нашу.
Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
2 Наследство наше привали се туђинцима, домови наши иностранцима.
Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
3 Постасмо сироте, без оца, матере наше као удовице.
Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
4 Своју воду пијемо за новце, своја дрва купујемо.
Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
5 На врату нам је јарам, и гоне нас; уморени немамо одмора.
Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
6 Пружамо руку к Мисирцима и Асирцима, да се наситимо хлеба.
Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
7 Оци наши згрешише, и нема их, а ми носимо безакоња њихова.
Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
8 Робови нам господаре, нема никога да избави из руку њихових.
Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
9 Са страхом за живот свој од мача у пустињи доносимо себи хлеб.
Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
10 Кожа нам поцрне као пећ од љуте глади.
Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
11 Срамоте жене на Сиону и девојке по градовима Јудиним.
Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
12 Кнезове вешају својим рукама, не поштују лице старачко.
Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
13 Младиће узимају под жрвње, и деца падају под дрвима.
Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
14 Стараца нема више на вратима, ни младића на певању.
Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
15 Неста радости срцу нашем, игра наша претвори се у жалост.
Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
16 Паде венац с главе наше; тешко нама, што згрешисмо!
Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
17 Стога је срце наше жалосно, стога очи наше потамнеше,
Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
18 Са горе Сиона, што опусте, и лисице иду по њој.
Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
19 Ти, Господе, остајеш довека, престо Твој од колена до колена.
Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
20 Зашто хоћеш да нас заборавиш довека, да нас оставиш задуго?
Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
21 Обрати нас, Господе, к себи, и обратићемо се; понови дане наше како беху пре.
Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
22 Јер еда ли ћеш нас сасвим одбацити и гневити се на нас веома?
Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
