Плач Јеремијин 3
1 Ја сам човек који видех муку од прута гнева Његовог.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 Одведе ме и оправи ме у таму, а не на видело.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Само се на ме обраћа, обраћа руку своју по вас дан.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 Учини, те ми остаре тело и кожа, потре кости моје.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 Зазида ме, и опточи ме жучју и муком.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 Посади ме у таму као умрле одавна.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 Огради ме да не изађем, и метну на ме тешке окове.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Кад вичем и вапим, одбија молитву моју.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 Загради путеве моје тесаним каменом, и преврати стазе моје.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 Поста ми као медвед у заседи, као лав у потаји.
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 Помете путеве моје, и раздре ме, и уништи ме.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 Натеже лук свој, и метну ме стрели за белегу.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 Устрели ме у бубреге стрелама из тула свог.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 Постах подсмех свему народу свом и песма њихова по вас дан.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 Насити ме горчином, опоји ме пеленом.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 Поломи ми зубе камењем, ували ме у пепео.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 Удаљио си душу моју од мира, заборавих добро.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 И рекох: Пропаде сила моја и надање моје од Господа.
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Опомени се муке моје и јада мог, пелена и жучи.
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 Душа се моја опомиње без престанка, и поништила се у мени.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 Али ово напомињем срцу свом, те се надам:
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 Милост је Господња што не изгибосмо сасвим, јер милосрђа Његовог није нестало.
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 Понавља се свако јутро; велика је вера твоја.
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 Господ је део мој, говори душа моја; зато ћу се у Њега уздати.
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 Добар је Господ онима који га чекају, души, која га тражи.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 Добро је мирно чекати спасење Господње.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 Добро је човеку носити јарам за младости своје.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Сам ће седети и ћутати, јер Бог метну бреме на њ.
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Метнуће уста своја у прах, еда би било надања.
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Подметнуће образ свој ономе који га бије, биће сит срамоте.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 Јер Господ не одбацује за свагда.
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 Јер ако и уцвели, опет ће се и смиловати ради мноштва милости своје.
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 Јер не мучи из срца свог ни цвели синове човечје.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 Кад газе ногама све сужње на земљи,
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 Кад изврћу правицу човеку пред Вишњим,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 Кад чине криво човеку у парници његовој, не види ли Господ?
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Ко је рекао што и збило се, а Господ да није заповедио?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Не долазе ли и зла и добра из уста Вишњег?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Зашто се тужи човек жив, човек на кар за грехе своје?
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Претражимо и разгледајмо путе своје, и повратимо се ка Господу.
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Подигнимо срце своје и руке к Богу на небесима.
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 Згрешисмо и непокорни бисмо; Ти не прашташ.
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 Обастро си се гневом, и гониш нас, убијаш и не жалиш.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 Обастро си си се облаком да не продре молитва.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 Начинио си од нас сметлиште и одмет усред тих народа.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 Разваљују уста своја на нас сви непријатељи наши.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Страх и јама задеси нас, пустошење и затирање.
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Потоци теку из очију мојих ради погибли кћери народа мог.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 Очи моје лију сузе без престанка, јер нема одмора,
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 Докле Господ не погледа и не види с неба.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 Око моје мучи ми душу ради свих кћери града мог.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 Терају ме једнако као птицу непријатељи моји низашта.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 Свалише у јаму живот мој и набацаше камење на ме.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Дође ми вода сврх главе; рекох: Погибох!
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 Призивах име Твоје, Господе, из јаме најдубље.
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 Ти чу глас мој; не затискуј уха свог од уздисања мог, од вике моје.
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 Приступао си кад Те призивах, и говорио си: Не бој се.
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 Расправљао си, Господе, парбу душе моје, и избављао си живот мој.
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 Видиш, Господе, неправду која ми се чини; расправи парбу моју.
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 Видиш сву освету њихову, све што ми мисле.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 Чујеш руг њихов, Господе, све што ми мисле,
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 Шта говоре они који устају на ме и шта намишљају против мене по вас дан.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 Види, кад седају и кад устају, ја сам им песма.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 Плати им, Господе, по делима руку њихових.
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 Подај им упорно срце, проклетство своје.
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 Гони их гневом, и истреби их испод небеса Господњих.
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
