Плач Јеремијин 3
1 Ја сам човек који видех муку од прута гнева Његовог.
| אני הגבר ראה עני בשבט עברתו |
2 Одведе ме и оправи ме у таму, а не на видело.
| אותי נהג וילך חשך ולא אור |
3 Само се на ме обраћа, обраћа руку своју по вас дан.
| אך בי ישב יהפך ידו כל היום |
4 Учини, те ми остаре тело и кожа, потре кости моје.
| בלה בשרי ועורי שבר עצמותי |
5 Зазида ме, и опточи ме жучју и муком.
| בנה עלי ויקף ראש ותלאה |
6 Посади ме у таму као умрле одавна.
| במחשכים הושיבני כמתי עולם |
7 Огради ме да не изађем, и метну на ме тешке окове.
| גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי |
8 Кад вичем и вапим, одбија молитву моју.
| גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי |
9 Загради путеве моје тесаним каменом, и преврати стазе моје.
| גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה |
10 Поста ми као медвед у заседи, као лав у потаји.
| דב ארב הוא לי אריה (ארי) במסתרים |
11 Помете путеве моје, и раздре ме, и уништи ме.
| דרכי סורר ויפשחני שמני שמם |
12 Натеже лук свој, и метну ме стрели за белегу.
| דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ |
13 Устрели ме у бубреге стрелама из тула свог.
| הביא בכליתי בני אשפתו |
14 Постах подсмех свему народу свом и песма њихова по вас дан.
| הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום |
15 Насити ме горчином, опоји ме пеленом.
| השביעני במרורים הרוני לענה |
16 Поломи ми зубе камењем, ували ме у пепео.
| ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר |
17 Удаљио си душу моју од мира, заборавих добро.
| ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה |
18 И рекох: Пропаде сила моја и надање моје од Господа.
| ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה |
19 Опомени се муке моје и јада мог, пелена и жучи.
| זכר עניי ומרודי לענה וראש |
20 Душа се моја опомиње без престанка, и поништила се у мени.
| זכור תזכור ותשיח (ותשוח) עלי נפשי |
21 Али ово напомињем срцу свом, те се надам:
| זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל |
22 Милост је Господња што не изгибосмо сасвим, јер милосрђа Његовог није нестало.
| חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו |
23 Понавља се свако јутро; велика је вера твоја.
| חדשים לבקרים רבה אמונתך |
24 Господ је део мој, говори душа моја; зато ћу се у Њега уздати.
| חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו |
25 Добар је Господ онима који га чекају, души, која га тражи.
| טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו |
26 Добро је мирно чекати спасење Господње.
| טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה |
27 Добро је човеку носити јарам за младости своје.
| טוב לגבר כי ישא על בנעוריו |
28 Сам ће седети и ћутати, јер Бог метну бреме на њ.
| ישב בדד וידם כי נטל עליו |
29 Метнуће уста своја у прах, еда би било надања.
| יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה |
30 Подметнуће образ свој ономе који га бије, биће сит срамоте.
| יתן למכהו לחי ישבע בחרפה |
31 Јер Господ не одбацује за свагда.
| כי לא יזנח לעולם אדני |
32 Јер ако и уцвели, опет ће се и смиловати ради мноштва милости своје.
| כי אם הוגה ורחם כרב חסדיו |
33 Јер не мучи из срца свог ни цвели синове човечје.
| כי לא ענה מלבו ויגה בני איש |
34 Кад газе ногама све сужње на земљи,
| לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ |
35 Кад изврћу правицу човеку пред Вишњим,
| להטות משפט גבר נגד פני עליון |
36 Кад чине криво човеку у парници његовој, не види ли Господ?
| לעות אדם בריבו אדני לא ראה |
37 Ко је рекао што и збило се, а Господ да није заповедио?
| מי זה אמר ותהי אדני לא צוה |
38 Не долазе ли и зла и добра из уста Вишњег?
| מפי עליון לא תצא הרעות והטוב |
39 Зашто се тужи човек жив, човек на кар за грехе своје?
| מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו |
40 Претражимо и разгледајмо путе своје, и повратимо се ка Господу.
| נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה |
41 Подигнимо срце своје и руке к Богу на небесима.
| נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים |
42 Згрешисмо и непокорни бисмо; Ти не прашташ.
| נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת |
43 Обастро си се гневом, и гониш нас, убијаш и не жалиш.
| סכותה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת |
44 Обастро си си се облаком да не продре молитва.
| סכותה בענן לך מעבור תפלה |
45 Начинио си од нас сметлиште и одмет усред тих народа.
| סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים |
46 Разваљују уста своја на нас сви непријатељи наши.
| פצו עלינו פיהם כל איבינו |
47 Страх и јама задеси нас, пустошење и затирање.
| פחד ופחת היה לנו השאת והשבר |
48 Потоци теку из очију мојих ради погибли кћери народа мог.
| פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי |
49 Очи моје лију сузе без престанка, јер нема одмора,
| עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות |
50 Докле Господ не погледа и не види с неба.
| עד ישקיף וירא יהוה משמים |
51 Око моје мучи ми душу ради свих кћери града мог.
| עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי |
52 Терају ме једнако као птицу непријатељи моји низашта.
| צוד צדוני כצפור איבי חנם |
53 Свалише у јаму живот мој и набацаше камење на ме.
| צמתו בבור חיי וידו אבן בי |
54 Дође ми вода сврх главе; рекох: Погибох!
| צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי |
55 Призивах име Твоје, Господе, из јаме најдубље.
| קראתי שמך יהוה מבור תחתיות |
56 Ти чу глас мој; не затискуј уха свог од уздисања мог, од вике моје.
| קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי |
57 Приступао си кад Те призивах, и говорио си: Не бој се.
| קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא |
58 Расправљао си, Господе, парбу душе моје, и избављао си живот мој.
| רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי |
59 Видиш, Господе, неправду која ми се чини; расправи парбу моју.
| ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי |
60 Видиш сву освету њихову, све што ми мисле.
| ראיתה כל נקמתם--כל מחשבתם לי |
61 Чујеш руг њихов, Господе, све што ми мисле,
| שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי |
62 Шта говоре они који устају на ме и шта намишљају против мене по вас дан.
| שפתי קמי והגיונם עלי כל היום |
63 Види, кад седају и кад устају, ја сам им песма.
| שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם |
64 Плати им, Господе, по делима руку њихових.
| תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם |
65 Подај им упорно срце, проклетство своје.
| תתן להם מגנת לב תאלתך להם |
66 Гони их гневом, и истреби их испод небеса Господњих.
| תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה |
