Јован 1
1 У почетку беше Реч, и Реч беше у Бога, и Бог беше Реч.
Alussa oli sana, ja se Sana oli Jumalan tykönä, ja Jumala oli se Sana.
2 Она беше у почетку у Бога.
Tämä oli alussa Jumalan tykönä.
3 Све је кроз Њу постало, и без Ње ништа није постало што је постало.
Kaikki ovat sen kautta tehdyt, ja ilman sitä ei ole mitään tehty, joka tehty on.
4 У Њој беше живот, и живот беше видело људима.
Hänessä oli elämä, ja elämä oli ihmisten valkeus,
5 И Видело се светли у тами, и тама Га не обузе.
Ja valkeus paistaa pimeydessä, jota ei pimeys käsittänyt.
6 Посла Бог човека по имену Јована.
Yksi mies oli lähetetty Jumalalta, jonka nimi oli Johannes:
7 Овај дође за сведочанство да сведочи за Видело да сви верују кроза њ.
Se tuli valkeudesta todistamaan, että kaikki uskoisivat hänen kauttansa.
8 Он не беше Видело, него да сведочи за Видело.
Ei hän ollut valkeus, mutta hän oli lähetetty valkeudesta todistamaan.
9 Беше Видело истинито које обасјава сваког човека који долази на свет.
Se oli totinen valkeus, joka valistaa kaikki ihmiset, jotka maailmaan tulevat;
10 На свету беше, и свет кроза Њ поста, и свет Га не позна.
Se oli maailmassa, ja maailma oli hänen kauttansa tehty, ja ei maailma häntä tuntenut.
11 К својима дође, и своји Га не примише.
Hän tuli omillensa, ja ei hänen omansa häntä ottaneet vastaan,
12 А који Га примише даде им власт да буду синови Божији, који верују у име Његово,
Mutta niille, jotka hänen ottivat vastaan, antoi hän voiman Jumalan lapsiksi tulla, jotka uskovat hänen nimensä päälle,
13 Који се не родише од крви, ни од воље телесне, ни од воље мужевље, него од Бога.
Jotka ei verestä eikä lihan tahdosta ei myös miehen tahdosta, mutta Jumalasta syntyneet ovat.
14 И реч постаде тело и усели се у нас пуно благодати и истине; и видесмо славу Његову, славу, као Јединороднога од Оца.
Ja Sana tuli lihaksi ja asui meidän seassamme, (ja me näimme hänen kunniansa niinkuin ainoan Pojan kunnian Isästä, ) täynnä armoa ja totuutta.
15 Јован сведочи за Њега и виче говорећи: Овај беше за кога рекох: Који за мном иде преда мном постаде, јер пре мене беше.
Johannes todisti hänestä, ja huusi, sanoen: tämä oli se, josta minä sanoin: minun jälkeeni on tuleva, joka minun edelläni on ollut; sillä hän oli ennen kuin minä.
16 И од пунине Његове ми сви узесмо благодат за благодаћу.
Ja me olemme kaikki hänen täydellisyydestänsä saaneet ja armon armosta.
17 Јер се закон даде преко Мојсија, а благодат и истина постаде од Исуса Христа.
Sillä laki on Moseksen kautta annettu: armo ja totuus on Jesuksen Kristuksen kautta tullut.
18 Бога нико није видео никад: Јединородни Син који је у наручју Очевом, Он Га јави.
Ei ole kenkään koskaan Jumalaa nähnyt: ainokainen Poika, joka on Isän helmassa, hän ilmoitti meille.
19 И ово је сведочанство Јованово кад послаше Јевреји из Јерусалима свештенике и Левите да га запитају: Ко си ти?
Ja tämä on Johenneksen todistus, kuin Juudalaiset lähettivät Jerusalemista papit ja Leviläiset kysymään häneltä: kukas olet?
20 И он призна, и не затаји, и призна: Ја нисам Христос.
Ja hän todisti ja ei kieltänyt, ja hän todisti, sanoen: en minä ole Kristus.
21 И запиташе га: Ко си дакле? Јеси ли Илија? И рече: Нисам. Јеси ли пророк? И одговори: Нисам.
Ja he kysyivät häneltä: kukas siis? oletkos Elias? Hän sanoi: en. Oletkos propheta? Hän vastasi: en.
22 А они му рекоше: Ко си? Да можемо казати онима што су нас послали: Шта кажеш за себе?
Niin he sanoivat hänelle: kukas olet? että me antaisimme niille vastauksen, jotka meidät lähettivät: mitäs sanot itsestäs?
23 Рече: Ја сам глас оног што виче у пустињи: Поравните пут Господњи; као што каза Исаија пророк.
Hän sanoi: minä olen huutava ääni korvessa: valmistakaat Herran tietä, niinkuin Jesaias propheta sanoi.
24 И беху посланици од фарисеја,
Ja jotka lähetetyt olivat, olivat Pharisealaisista.
25 И запиташе га говорећи му: Зашто, дакле, крштаваш кад ти ниси Христос ни Илија ни пророк?
Ja he kysyivät häneltä ja sanoivat hänelle: miksi siis sinä kastat, jos et ole Kristus, etkä Elias, etkä propheta?
26 Одговори им Јован говорећи: Ја крштавам водом а међу вама стоји кога ви не знате.
Johannes vastasi heitä ja sanoi: minä kastan vedellä; mutta teidän keskellänne seisoo, jota ette tunne:
27 Он је Онај што ће доћи за мном, који беше преда мном; коме ја нисам достојан одрешити ремен на обући Његовој.
Hän on se, joka minun jälkeeni tulee, joka minun edelläni on ollut, jonka kengän rihmoja en minä ole kelvollinen päästämään.
28 Ово би у Витанији преко Јордана где Јован крштаваше.
Nämät tapahtuivat Betabarassa, sillä puolella Jordania, kussa Johannes kasti.
29 А сутрадан виде Јован Исуса где иде к њему, и рече: Гле, јагње Божије које узе на се грехе света.
Toisena päivänä näki Johannes Jesuksen tykönsä tulevan, ja sanoi: katso, Jumalan Karitsa, joka pois ottaa maailman synnin!
30 Ово је Онај за кога ја рекох: За мном иде човек који преда мном постаде, јер пре мене беше.
Tämä on se, josta minä sanoin: minun jälkeeni tulee mies, joka minun edelläni on ollut; sillä hän oli ennen kuin minä.
31 И ја Га не знадох: него да се јави Израиљу зато ја дођох да крстим водом.
Ja en minä häntä tuntenut; mutta että hän ilmestyisi Israelissa, sentähden tulin minä vedellä kastamaan.
32 И сведочи Јован говорећи: Видех Духа где силази с неба као голуб и стаде на Њему.
Ja Johannes todisti, sanoen: minä näin Hengen taivaasta tulevan alas niinkuin kyyhkyisen ja seisahtavan hänen päällensä.
33 И ја Га не знадох; него Онај који ме посла да крстим водом Он ми рече: На кога видиш да силази Дух и стоји на Њему то је Онај који ће крстити Духом Светим.
Ja en minä häntä tuntenut; mutta joka minun lähetti vedellä kastamaan, se sanoi minulle: jonka päälle sinä näet Hengen tulevan alas ja seisahtavan hänen päällesä, hän on se, joka kastaa Pyhällä Hengellä.
34 И ја видех и засведочих да је овај Син Божји.
Ja minä näin sen ja todistin hänen olevan Jumalan Pojan.
35 А сутрадан, опет, стајаше Јован и двојица од ученика његових,
Toisena päivänä seisoi Johannes taas ja kaksi hänen opetuslapsistansa,
36 И видевши Исуса где иде, рече: Гле, јагње Божије.
Ja kuin hän näki Jesuksen käyvän, sanoi hän: katso, Jumalan Karitsa!
37 И чуше га оба ученика кад говораше, и отидоше за Исусом.
Ja ne kaksi opetuslasta kuulivat hänen puhuvan, ja seurasivat Jesusta.
38 А Исус обазревши се и видевши их где иду за Њим, рече им: Шта ћете? А они Му рекоше: Рави! (које значи: учитељу) где стојиш?
Mutta Jesus käänsi itsensä ja näki ne seuraavan, ja sanoi heille: Mitä te etsitte? Niin he sanoivat hänelle: Rabbi (se on niin paljo sanottu: opettaja) kussas asut?
39 И рече им: Дођите и видите. И отидоше, и видеше где стајаше; и осташе у Њега онај дан. А беше око деветог сахата.
Hän sanoi heille: tulkaat ja katsokaat; ja he tulivat ja näkivät, kussa hän asui, ja olivat sen päivän hänen tykönänsä, ja se oli lähes kymmenes hetki.
40 А један од двојице који чуше од Јована и иђаху за Њим беше Андрија, брат Симона Петра;
Andreas, Simon Pietarin veli, oli yksi niistä kahdesta, jotka sen Johannekselta kuulleet olivat ja häntä seurasivat.
41 Он нађе најпре брата свог Симона, и рече му: Ми нађосмо Месију, које значи Христос.
Tämä löysi ensin veljensä Simonin, ja sanoi hänelle: me löysimme Messiaan; se on niin paljo kuin: voideltu.
42 И доведе га к Исусу. А Исус погледавши на њ рече: Ти си Симон, син Јонин; ти ћеш се звати Кифа, које значи Петар.
Ja hän toi hänen Jesuksen tykö. Mutta kuin Jesus katsoi hänen päällensä, sanoi hän: sinä olet Simon Jonan poika, ja sinä pitää kutsuttaman Kephas; se on niin paljo kuin: kallio.
43 А сутрадан намисли изићи у Галилеју, и нађе Филипа, и рече му: Хајде за мном.
Toisena päivänä tahtoi Jesus mennä Galileaan, ja löysi Philippuksen ja sanoi hänelle: seuraa minua!
44 А Филип беше из Витсаиде, из града Андријиног и Петровог.
Mutta Philippus oli Betsaidasta, Andreaksen ja Pietarin kaupungista.
45 Филип нађе Натанаила, и рече му: За кога Мојсије у закону писа и пророци, нађосмо Га, Исуса сина Јосифова из Назарета.
Philippus löysi Natanaelin ja sanoi hänelle: me olemme löytäneet sen, josta Moses kirjoitti laissa ja prophetat, Jesuksen, Josephin pojan Natsaretista.
46 И рече му Натанаило: Из Назарета може ли бити шта добро? Рече му Филип: Дођи и види.
Ja Natanael sanoi hänelle: tulleeko Natsaretista jotain hyvää? Philippus sanoi hänelle: tule ja katso.
47 А Исус видевши Натанаила где иде к Њему рече за њега: Ево правог Израиљца у коме нема лукавства.
Jesus näki Natanaelin tykönsä tulevan, ja sanoi hänestä: katso, totisesti oikia Israelilainen, jossa ei petosta ole.
48 Рече Му Натанаило: Како ме познајеш? Одговори Исус и рече му: Пре него те позва Филип видех те кад беше под смоквом.
Natanael sanoi hänelle: mistäs minut tunnet? Jesus vastasi ja sanoi hänelle: ennen kuin Philippus kutsui sinua fikunapuun alla ollessas, näin minä sinun.
49 Одговори Натанаило и рече Му: Рави! Ти си Син Божији, Ти си Цар Израиљев.
Vastasi Natanael ja sanoi hänelle: Rabbi, sinä olet Jumalan Poika, sinä olet Israelin kuningas.
50 Одговори Исус и рече му: Што ти казах да те видех под смоквом зато верујеш; видећеш више од овог.
Jesus vastasi ja sanoi hänelle: sinä uskot, että minä sanoin sinulle: minä näin sinut fikunapuun alla. Sinä saat vielä suurempia nähdä.
51 И рече му: Заиста, заиста вам кажем: Одселе ћете видети небо отворено и анђеле Божије где се пењу и силазе к Сину човечијем.
Ja sanoi hänelle: totisesti, totisesti sanon minä teille: tästedes pitää teidän näkemän taivaan avoinna, ja Jumalan enkelit astuvan ylös ja tulevan alas Ihmisen Pojan päälle.
