Књига о Јову 40
1 И тако одговарајући Господ Јову рече:
RAB Eyüp'e şöyle dedi:
2 Ко се препире с Богом, хоће ли га учити? Који куди Бога, нека одговори на то.
“Her Şeye Gücü Yeten'le çatışan O'nu yola getirebilir mi? Tanrı'yı suçlayan yanıtlasın.”
3 Тада Јов одговори Господу и рече:
O zaman Eyüp RAB'bi şöyle yanıtladı:
4 Гле, ја сам мален, шта бих Ти одговорио? Мећем руку своју на уста своја.
“Bak, ben değersiz biriyim, Sana nasıl yanıt verebilirim? Ağzımı elimle kapıyorum.
5 Једном говорих, али нећу одговарати; и другом, али нећу више.
Bir kez konuştum, yanıt almadım, İkinci kez konuşamam artık.”
6 А Господ опет одговарајући Јову из вихора рече:
RAB kasırganın içinden Eyüp'ü şöyle yanıtladı:
7 Опаши се сада као човек; ја ћу те питати, а ти ми казуј.
“Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.
8 Хоћеш ли ти уништити мој суд? Хоћеш ли мене осудити да би себе оправдао?
“Adaletimi boşa mı çıkaracaksın? Kendini haklı çıkarmak için beni mi suçlayacaksın?
9 Је ли у тебе мишица као у Бога? Грмиш ли гласом као Он?
Sende Tanrı'nın bileği gibi bilek var mı? Sesin O'nunki gibi gürleyebilir mi?
10 Окити се сада чашћу и величанством, у славу и красоту обуци се.
Öyleyse şan ve şerefe bürün, Görkem ve yücelik kuşan.
11 Проспи јарост гнева свог, и погледај све поносите, и обори их.
Gazabının ateşini saç, Gururluya bakıp onu alçalt.
12 Погледај све поносите, и понизи их, и потри безбожнике на месту њиховом.
Gururluya bakıp onu çökert, Kötüleri bulundukları yerde ez.
13 Затрпај их све у прах, и повежи им лице на скривеном месту.
Hepsini birlikte toprağa göm, Mezarda yüzlerini kefenle sar.
14 Тада ћу те и ја хвалити да те чува десница твоја.
O zaman sağ kolunun seni kurtarabileceğini Ben de kabul ederim.
15 А гле, слон, ког сам створио с тобом, једе траву као во;
“Seninle birlikte yarattığım Behemot'a bak, Sığır gibi ot yiyor.
16 Гле, снага му је у бедрима његовим, и сила му је у пупку трбуха његовог;
Bak, ne güç var belinde, Karnının kasları ne güçlü!
17 Диже реп свој као кедар, жиле од јаја његових сплетене су као гране;
Kuyruğunu sedir ağacı gibi sallıyor, Sımsıkıdır uyluk lifleri.
18 Кости су му као цеви бронзане, зглавци као полуге гвоздене.
Kemikleri tunç borular, Kaburgaları demir çubuklar gibidir.
19 Он је прво између дела Божијих, Творац његов дао му је мач.
Tanrı'nın yapıtları arasında ilk sırayı alır, Yalnız Yaratıcısı ona kılıçla yaklaşır.
20 Горе носе му пићу, и све зверје пољско игра се онде.
Tepeler ürünlerini ona getirir, Bütün yabanıl hayvanlar yanında oynaşır.
21 У хладу леже, у густој трсци и глибу.
Hünnap çalıları altında, Kamışlarla örtülü bir bataklıkta yatar.
22 Граната дрвета заклањају га сеном својим, и опкољавају га врбе на потоцима.
Hünnaplar onu gölgelerinde saklar, Vadideki kavaklar kuşatır.
23 Гле, уставља реку да не тече, узда се да ће испити Јордан губицом својом.
Irmak coşsa bile o ürkmez, Güvenlik içindedir, Şeria Irmağı boğazına dayansa bile.
24 Хоће ли га ко ухватити на очи његове? Замку му провући кроз нос?
Gözleri açıkken kim onu tutabilir, Kim kancayla burnunu delebilir?
