Књига о Јову 4
1 Тада одговори Елифас Теманац и рече:
| ויען אליפז התימני ויאמר׃ |
2 Ако ти проговоримо, да ти неће бити досадно? Али ко би се могао уздржати да не говори?
| הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל׃ |
3 Гле, учио си многе, и руке изнемогле крепио си;
| הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק׃ |
4 Речи су твоје подизале оног који падаше, и утврђивао си колена која клецаху.
| כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ׃ |
5 А сада кад дође на тебе, клонуо си; кад се тебе дотаче, смео си се.
| כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל׃ |
6 Није ли побожност твоја била уздање твоје? И доброта путева твојих надање твоје?
| הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך׃ |
7 Опомени се, ко је прав погинуо, и где су праведни истребљени?
| זכר נא מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו׃ |
8 Како сам ја видео, који ору муку и сеју невољу, то и жању.
| כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו׃ |
9 Од дихања Божијег гину, и од даха ноздрва Његових нестаје их.
| מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו׃ |
10 Рика лаву, и глас љутом лаву и зуби лавићима сатиру се.
| שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו׃ |
11 Лав гине немајући лова, и лавићи расипају се.
| ליש אבד מבלי טרף ובני לביא יתפרדו׃ |
12 Још дође тајно до мене реч, и ухо моје дочу је мало.
| ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו׃ |
13 У мислима о ноћним утварама, кад тврд сан пада на људе,
| בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על אנשים׃ |
14 Страх подузе ме и дрхат, од ког устрепташе све кости моје,
| פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד׃ |
15 И дух прође испред мене, и длаке на телу мом накострешише се.
| ורוח על פני יחלף תסמר שערת בשרי׃ |
16 Стаде, али му не познах лица; прилика беше пред очима мојим, и ћутећи чух глас:
| יעמד ולא אכיר מראהו תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע׃ |
17 Еда ли је човек праведнији од Бога? Еда ли је човек чистији од Творца свог?
| האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר גבר׃ |
18 Гле, слугама својим не верује, и у анђела својих налази недостатака;
| הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה׃ |
19 А камоли у оних који стоје у кућама земљаним, којима је темељ на праху и сатиру се брже него мољац.
| אף שכני בתי חמר אשר בעפר יסודם ידכאום לפני עש׃ |
20 Од јутра до вечера сатру се, и нестане их навек да нико и не опази.
| מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו׃ |
21 Слава њихова не пролази ли с њима? Умиру, али не у мудрости.
| הלא נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה׃ |
