Књига о Јову 37
1 И од тога дрхће срце моје, и одскаче са свог места.
| دل من می‌لرزد؛ |
2 Слушајте добро громовни глас Његов и говор што излази из уста Његових.
| گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید. |
3 Под сва небеса пушта га, и светлост своју до крајева земаљских.
| او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد. |
4 За њом риче гром, грми гласом величанства свог, нити шта одгађа кад се чује глас Његов.
| سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند. |
5 Дивно Бог грми гласом својим, чини ствари велике, да их не можемо разумети.
| صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم. |
6 Говори снегу: Падни на земљу; и дажду ситном и дажду силном.
| وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد، |
7 Запечаћава руку сваком човеку, да позна све посленике своје.
| مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند، |
8 Тада звер улази у јаму, и остаје на својој ложи.
| حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند. |
9 С југа долази олуја, и са севера зима.
| از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما. |
10 Од дихања Божијег постаје лед, и широке воде стискају се.
| خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد. |
11 И да се натапа земља, натерује облак, и расипа облак светлошћу својом.
| او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد. |
12 И он се обрће и тамо и амо по вољи Његовој да чини све што му заповеди по васиљеној.
| آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند. |
13 Чини да се нађе или за кар или за земљу или за доброчинство.
| او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد. |
14 Чуј то, Јове, стани и гледај чудеса Божија.
| ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن. |
15 Знаш ли како их Он уређује и како сија светлошћу из облака свог?
| آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟ |
16 Знаш ли како висе облаци? Знаш ли чудеса Оног који је савршен у сваком знању?
| آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟ |
17 Како ти се хаљине угреју кад умири земљу с југа?
| آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است، |
18 Јеси ли ти с Њим разапињао небеса, која стоје тврдо као саливено огледало?
| تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟ |
19 Научи нас шта ћемо Му рећи; не можемо од таме говорити по реду.
| آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم. |
20 Хоће ли Му ко приповедити шта бих ја говорио? Ако ли би ко говорио, заиста, био бих прождрт.
| من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟ |
21 Али сада не могу људи гледати у светлост кад сјаји на небу, пошто ветар прође и очисти га;
| همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم، |
22 Са севера долази као злато; али је у Богу страшнија слава.
| همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم. |
23 Свемогућ је, не можемо Га стигнути; велике је силе, али судом и великом правдом никога не мучи.
| ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند، |
24 Зато Га се боје људи: Не може Га видети никакав мудрац.
| و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد. |
