< Књига о Јову 35 >
1 Још говори Елијуј и рече:
Respondeu mais Elihu e disse:
2 Мислиш ли да си право рекао: Моја је правда већа од Божије?
Tens por direito dizeres: Maior é a minha justiça do que a de Deus?
3 Јер си рекао: Шта ће ми помоћи, каква ће ми бити корист, да не грешим?
Porque disseste: De que te serviria ele? ou de que mais me aproveitarei do que do meu pecado?
4 Ја ћу одговорити теби и друговима твојим с тобом.
Eu te farei resposta, a ti e aos teus amigos contigo.
5 Погледај небо, и види; погледај облаке, како су виши од тебе.
Atenta para os céus, e vê; e contempla as mais altas nuvens, que são mais altas do que tu
6 Ако грешиш, шта ћеш Му учинити? Или ако се умноже безакоња твоја, шта ћеш Му наудити?
Se pecares, que efetuarás contra ele? se as tuas transgressões se multiplicarem, que lhe farás.
7 Ако си праведан, шта ћеш Му дати? Или шта ће примити из руке твоје?
Se fores justo, que lhe darás? ou que receberá da tua mão?
8 Човеку какав си може наудити твоја злоћа, и сину човечијем помоћи твоја правда.
A tua impiedade danaria outro tal como tu; e a tua justiça aproveitaria ao filho do homem.
9 Вапију од великог насиља којима се чини, и вичу на руку силних;
Por causa da grandeza da opressão fazem clamar aos oprimidos: exclamam por causa do braço dos grandes.
10 А ни један не говори: Где је Бог, Створитељ мој, који даје песму ноћу;
Porém ninguém diz: Onde está Deus que me fez, que dá salmos na noite.
11 Који чини те смо разумнији од зверја земаљског, и мудрији од птица небеских.
Que nos faz mais doutos do que os animais da terra, e nos faz mais sábios do que as aves dos céus.
12 Тамо вичу с охолости злих људи, али не бивају услишени.
Ali clamam, porém ele não responde, por causa da arrogância dos maus.
13 Јер Бог не слуша таштину, и Свемогући не гледа на њу.
Certo é que Deus não ouvirá a vaidade, nem atentará para ela o Todo-poderoso.
14 А камоли кад кажеш: Не видиш то. Пред Њим је суд; чекај Га.
E quanto ao que disseste, que o não verás: juízo há perante ele; por isso espera nele.
15 А сада чим те гнев походи, није ништа, нити је гледао на све што си учинио;
Mas agora, ainda que a ninguém a sua ira visitasse, nem advertisse muito na multidão dos pecadores:
16 Зато Јов на празно отвара уста своја, и безумно умножава речи.
Logo Job em vão abriu a sua boca, e sem ciência multiplicou palavras.