Књига о Јову 34
1 Још говори Елијуј и рече:
Moreover Elihu respondeu,
2 Чујте, мудри, беседу моју, и разумни послушајте ме.
“Ouçam minhas palavras, homens sábios. Dê ouvidos a mim, você que tem conhecimento.
3 Јер ухо познаје беседу као што грло куша јело.
Para o ouvido tenta palavras, como o paladar saboreia os alimentos.
4 Разаберимо шта је право, извидимо међу собом шта је добро.
Let nós escolhemos para nós o que é certo. Deixe-nos saber entre nós o que é bom.
5 Јер Јов рече: Праведан сам, а Бог одбаци моју правду.
Pois Jó disse: 'Eu sou justo', Deus me tirou o direito.
6 Хоћу ли лагати за своју правду? Стрела је моја смртна, а без кривице.
Notwithstanding meu direito eu sou considerado um mentiroso. Minha ferida é incurável, embora eu esteja sem desobediência”.
7 Који је човек као Јов да као воду пије подсмех?
Como é o homem, Job, que bebe desprezo como a água,
8 И да се дружи с онима који чине безакоње, и да ходи с безбожним људима?
que vai em empresa com os trabalhadores da iniquidade, e caminha com homens malvados?
9 Јер рече: Не помаже човеку да угађа Богу.
Pois ele disse: 'Não beneficia um homem nada que ele deve se deleitar com Deus”.
10 Зато, људи разумни, послушајте ме; далеко је од Бога злоћа и неправда од Свемогућег.
“Portanto, escutem-me, homens de entendimento: Longe de Deus, que ele deva fazer a maldade, do Todo-Poderoso, que ele deveria cometer iniquidade.
11 Јер по делу плаћа човеку и даје сваком да нађе према путу свом.
Para o trabalho de um homem que ele lhe renderá, e fazer com que cada homem encontre de acordo com seus caminhos.
12 Доиста Бог не ради зло и Свемогући не изврће правде.
Sim, com certeza, Deus não fará maldade, nem a justiça pervertida do Todo-Poderoso.
13 Ко Му је предао земљу? И ко је уредио васиљену?
Quem o colocou no comando da Terra? Ou quem o nomeou em todo o mundo?
14 Кад би на себе окренуо срце своје, узео би к себи дух свој и дисање своје;
Se ele se impôs a si mesmo, se ele reunisse para si seu espírito e seu fôlego,
15 Изгинуло би свако тело, и човек би се вратио у прах.
toda a carne pereceria junta, e o homem se transformaria novamente em pó.
16 Ако си, дакле, разуман, чуј ово: слушај глас речи мојих.
“Se agora você tem entendimento, ouça isto. Ouça a voz das minhas palavras.
17 Може ли владати онај који мрзи на правду? Хоћеш ли осудити оног који је најправеднији?
Deve governar até mesmo quem odeia a justiça? Condenará aquele que é justo e poderoso,
18 Каже ли се цару: Ниткове! И кнезовима: Безбожници?
que diz a um rei, 'Vile! ou para os nobres, 'Wicked!'?
19 А камо ли Ономе који не гледа кнезовима ко су, нити у Њега вреди више богати од сиромаха, јер су сви дело руку Његових.
Ele não respeita as pessoas dos príncipes, nem respeitam mais os ricos do que os pobres, pois todos eles são obra de suas mãos.
20 Умиру за час, и у по ноћи усколеба се народ и пропадне, и однесе се јаки без руке људске.
Em um momento eles morrem, mesmo à meia-noite. O povo é abalado e morre. Os poderosos são levados sem uma mão.
21 Јер су очи Његове обраћене на путеве човечије и види све кораке његове.
“Pois seus olhos estão sobre os caminhos de um homem. Ele vê todos os seus passos.
22 Нема мрака ни сена смртнога где би се сакрили који чине безакоње.
Não há escuridão, nem escuridão grossa, onde os trabalhadores da iniqüidade podem se esconder.
23 Јер никоме не одгађа кад дође да се суди с Богом.
Pois ele não precisa mais considerar um homem, que ele deve ir diante de Deus em julgamento.
24 Сатире јаке недокучиво, и поставља друге на њихово место.
Ele quebra os homens poderosos em pedaços de maneiras que já descobriu, e coloca outros em seu lugar.
25 Јер зна дела њихова, и док обрати ноћ, сатру се.
Portanto, ele toma conhecimento de seus trabalhos. Ele os derruba durante a noite, para que sejam destruídos.
26 Као безбожне разбија их на видику.
Ele os considera homens malvados à vista dos outros;
27 Јер одступише од Њега и не гледаше ни на које путеве Његове;
porque eles se afastaram de segui-lo, e não daria atenção a nenhuma de suas maneiras,
28 Те дође до Њега вика сиромахова, и чу вику невољних.
de modo que eles fizeram com que o grito dos pobres viesse até ele. Ele ouviu o grito dos aflitos.
29 Кад Он умири, ко ће узнемирити? И кад Он сакрије лице, ко ће Га видети? И то бива и народу и човеку.
Quando ele dá a tranquilidade, quem então pode condenar? Quando ele esconde seu rosto, quem então pode vê-lo? Ele está acima de uma nação ou de um homem,
30 Да не би царовао лицемер, да не би било замке народу.
that o homem sem Deus pode não reinar, que não haja ninguém para ludibriar o povo.
31 Заиста, треба казати Богу: Подносио сам, нећу више грешити.
“Pois tem algo a dizer a Deus, “Sou culpado, mas não ofenderei mais.
32 А шта не видим, Ти ме научи; ако сам чинио неправду, нећу више.
Ensine-me o que eu não vejo. Se eu fiz iniquidade, não farei mais isso”?
33 Еда ли ће по теби плаћати, јер теби није по вољи, јер ти бираш а не Он? Ако знаш шта, говори.
Será que sua recompensa será como você deseja, que você a recuse? Pois você deve escolher, e não eu. Portanto, fale o que você sabe.
34 Људи ће разумни са мном казати, и мудар ће човек пристати,
Homens de entendimento me dirão, sim, todo homem sábio que me ouve:
35 Да Јов не говори разумно, и да речи његове нису мудре.
'Job fala sem conhecimento. Suas palavras são sem sabedoria'.
36 Оче мој, нека се Јов искуша до краја, што одговара као зли људи.
Gostaria que o trabalho fosse tentado até o fim, por causa de sua resposta como homens malvados.
37 Јер домеће на грех свој безакоње, пљеска рукама међу нама, и много говори на Бога.
Pois ele acrescenta a rebeldia ao seu pecado. Ele bate palmas entre nós, e multiplica suas palavras contra Deus”.
