Књига о Јову 33
1 Чуј дакле, Јове, беседу моју, и слушај све речи моје.
| ואולם--שמע-נא איוב מלי וכל-דברי האזינה |
2 Ево, сад отварам уста своја; говори језик мој у устима мојим.
| הנה-נא פתחתי פי דברה לשוני בחכי |
3 По правом срцу мом биће речи моје, и мисао чисту изрећи ће усне моје.
| ישר-לבי אמרי ודעת שפתי ברור מללו |
4 Дух Божји створио ме је, и дах Свемогућега дао ми је живот.
| רוח-אל עשתני ונשמת שדי תחיני |
5 Ако можеш, одговори ми, приправи се и стани ми на супрот.
| אם-תוכל השיבני ערכה לפני התיצבה |
6 Ево, ја ћу бити место Бога, као што си рекао; од кала сам начињен и ја.
| הן-אני כפיך לאל מחמר קרצתי גם-אני |
7 Ето, страх мој неће те страшити, и рука моја неће те тиштати.
| הנה אמתי לא תבעתך ואכפי עליך לא-יכבד |
8 Рекао си, дакле, преда мном, и чуо сам глас твојих речи:
| אך אמרת באזני וקול מלין אשמע |
9 Чист сам, без греха, прав сам и нема безакоња на мени.
| זך אני בלי-פשע חף אנכי ולא עון לי |
10 Ево, тражи задевицу са мном, држи ме за свог непријатеља.
| הן תנואות עלי ימצא יחשבני לאויב לו |
11 Меће у кладе ноге моје, вреба по свим стазама мојим.
| ישם בסד רגלי ישמר כל-ארחתי |
12 Ето, у том ниси праведан, одговарам ти; јер је Бог већи од човека.
| הן-זאת לא-צדקת אענך כי-ירבה אלוה מאנוש |
13 Зашто се преш с Њим, што за сва дела своја не одговара?
| מדוע אליו ריבות כי כל-דבריו לא יענה |
14 Један пут говори Бог и два пута; али човек не пази.
| כי-באחת ידבר-אל ובשתים לא ישורנה |
15 У сну, у утвари ноћној, кад тврд сан падне на људе, кад спавају у постељи,
| בחלום חזיון לילה--בנפל תרדמה על-אנשים בתנומות עלי משכב |
16 Тада отвара ухо људима и науку им запечаћава,
| אז יגלה אזן אנשים ובמסרם יחתם |
17 Да би одвратио човека од дела његовог, и заклонио од њега охолост;
| להסיר אדם מעשה וגוה מגבר יכסה |
18 Да би сачувао душу његову од јаме, и живот његов да не наиђе на мач.
| יחשך נפשו מני-שחת וחיתו מעבר בשלח |
19 И кара га боловима на постељи његовој, и све кости његове тешком болешћу.
| והוכח במכאוב על-משכבו וריב (ורוב) עצמיו אתן |
20 Тако да се животу његовом гади хлеб и души његовој јело најмилије;
| וזהמתו חיתו לחם ונפשו מאכל תאוה |
21 Нестаје тела његовог на очиглед, и измалају се кости његове, које се пре нису виделе,
| יכל בשרו מראי ושפי (ושפו) עצמתיו לא ראו |
22 И душа се његова приближава гробу, и живот његов смрти.
| ותקרב לשחת נפשו וחיתו לממתים |
23 Ако има гласника, тумача, једног од хиљаде, који би казао човеку дужност његову,
| אם-יש עליו מלאך--מליץ אחד מני-אלף להגיד לאדם ישרו |
24 Тада ће се смиловати на њ, и рећи ће: Избави га да не отиде у гроб; нашао сам откуп.
| ויחננו--ויאמר פדעהו מרדת שחת מצאתי כפר |
25 И подмладиће се тело његово као у детета, и повратиће се на дане младости своје,
| רטפש בשרו מנער ישוב לימי עלומיו |
26 Молиће се Богу, и помиловаће га, и гледаће лице његово радујући се, и вратиће човеку по правди његовој.
| יעתר אל-אלוה וירצהו וירא פניו בתרועה וישב לאנוש צדקתו |
27 Гледајући људи рећи ће: Бејах згрешио, и шта је право изврнуо, али ми не поможе.
| ישר על-אנשים ויאמר חטאתי וישר העויתי ולא-שוה לי |
28 Он избави душу моју да не отиде у јаму, и живот мој да гледа светлост.
| פדה נפשי (נפשו) מעבר בשחת וחיתי (וחיתו) באור תראה |
29 Гле, све ово чини Бог два пута и три пута човеку,
| הן-כל-אלה יפעל-אל-- פעמים שלוש עם-גבר |
30 Да би повратио душу његову од јаме, да би га обасјавала светлост живих.
| להשיב נפשו מני-שחת-- לאור באור החיים |
31 Пази, Јове, слушај ме, ћути, да ја говорим.
| הקשב איוב שמע-לי החרש ואנכי אדבר |
32 Ако имаш шта рећи, одговори ми; говори, јер сам те рад оправдати;
| אם-יש-מלין השיבני דבר כי-חפצתי צדקך |
33 Ако ли не, слушај ти мене; ћути, и научићу те мудрости.
| אם-אין אתה שמע-לי החרש ואאלפך חכמה |
