< Књига о Јову 33 >

1 Чуј дакле, Јове, беседу моју, и слушај све речи моје.
Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.
2 Ево, сад отварам уста своја; говори језик мој у устима мојим.
Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;
3 По правом срцу мом биће речи моје, и мисао чисту изрећи ће усне моје.
Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!
4 Дух Божји створио ме је, и дах Свемогућега дао ми је живот.
De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;
5 Ако можеш, одговори ми, приправи се и стани ми на супрот.
Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!
6 Ево, ја ћу бити место Бога, као што си рекао; од кала сам начињен и ја.
Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:
7 Ето, страх мој неће те страшити, и рука моја неће те тиштати.
Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.
8 Рекао си, дакле, преда мном, и чуо сам глас твојих речи:
Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:
9 Чист сам, без греха, прав сам и нема безакоња на мени.
"Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"
10 Ево, тражи задевицу са мном, држи ме за свог непријатеља.
"Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;
11 Меће у кладе ноге моје, вреба по свим стазама мојим.
Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.
12 Ето, у том ниси праведан, одговарам ти; јер је Бог већи од човека.
Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"
13 Зашто се преш с Њим, што за сва дела своја не одговара?
Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?
14 Један пут говори Бог и два пута; али човек не пази.
Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:
15 У сну, у утвари ноћној, кад тврд сан падне на људе, кад спавају у постељи,
In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.
16 Тада отвара ухо људима и науку им запечаћава,
Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,
17 Да би одвратио човека од дела његовог, и заклонио од њега охолост;
Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;
18 Да би сачувао душу његову од јаме, и живот његов да не наиђе на мач.
Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.
19 И кара га боловима на постељи његовој, и све кости његове тешком болешћу.
Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,
20 Тако да се животу његовом гади хлеб и души његовој јело најмилије;
Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;
21 Нестаје тела његовог на очиглед, и измалају се кости његове, које се пре нису виделе,
Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.
22 И душа се његова приближава гробу, и живот његов смрти.
Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:
23 Ако има гласника, тумача, једног од хиљаде, који би казао човеку дужност његову,
Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,
24 Тада ће се смиловати на њ, и рећи ће: Избави га да не отиде у гроб; нашао сам откуп.
Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden
25 И подмладиће се тело његово као у детета, и повратиће се на дане младости своје,
Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!
26 Молиће се Богу, и помиловаће га, и гледаће лице његово радујући се, и вратиће човеку по правди његовој.
Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.
27 Гледајући људи рећи ће: Бејах згрешио, и шта је право изврнуо, али ми не поможе.
Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!
28 Он избави душу моју да не отиде у јаму, и живот мој да гледа светлост.
Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!
29 Гле, све ово чини Бог два пута и три пута човеку,
Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:
30 Да би повратио душу његову од јаме, да би га обасјавала светлост живих.
Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!
31 Пази, Јове, слушај ме, ћути, да ја говорим.
Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.
32 Ако имаш шта рећи, одговори ми; говори, јер сам те рад оправдати;
Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.
33 Ако ли не, слушај ти мене; ћути, и научићу те мудрости.
Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!

< Књига о Јову 33 >