< Књига о Јову 32 >

1 Тада престаше она три човека одговарати Јову, јер се чињаше да је праведан.
Assim, estes três homens deixaram de responder a Jó, porque ele era justo a seus próprios olhos.
2 А Елијуј, син Варахилов од Вуза, рода Рамовог, разгневи се на Јова што се сам грађаше праведнији од Бога;
Então a ira de Elihu, filho de Barachel, o Buzita, da família de Ram, foi acesa contra Jó. Sua ira foi acesa porque ele se justificava a si mesmo e não a Deus.
3 И на три пријатеља његова разгневи се што не нађоше одговора и опет осуђиваху Јова.
Também sua ira foi acesa contra seus três amigos, porque eles não encontraram resposta, e ainda assim condenaram Jó.
4 Јер Елијуј чекаше докле они говораху с Јовом, јер беху старији од њега.
Agora Elihu havia esperado para falar com Jó, porque eles eram mais velhos do que ele.
5 Па кад виде Елијуј да нема одговора у устима она три човека, распали се гнев његов.
Quando Elihu viu que não havia resposta na boca desses três homens, sua ira se acendeu.
6 И проговори Елијуј син Варахилов од Вуза, и рече: Ја сам најмлађи, а ви сте старци, зато се бојах и не смех вам казати шта мислим.
Elihu, filho de Barachel, o Buzita, respondeu, “Eu sou jovem e você é muito velho”. Portanto, retive-me e não me atrevi a mostrar minha opinião.
7 Мишљах: нека говори старост, и многе године нека објаве мудрост.
Eu disse: 'Os dias devem falar', e multidão de anos deve ensinar sabedoria'.
8 Али је дух у људима, и Дух Свемогућег уразумљује их.
Mas há um espírito no homem, e o Espírito do Todo-Poderoso lhes dá compreensão.
9 Велики нису свагда мудри, и старци не знају свагда шта је право.
Não são os grandes que são sábios, nem os idosos que entendem de justiça.
10 Зато велим: послушај ме да кажем и ја како мислим.
Por isso eu disse: 'Escute-me'; Também vou mostrar minha opinião”.
11 Ето, чекао сам да ви изговорите, слушао сам разлоге ваше докле извиђасте беседу.
“Contemplei, esperei por suas palavras, e escutei por seu raciocínio, enquanto você procurava o que dizer.
12 Пазио сам, али гле, ни један од вас не сапре Јова, не одговори на његове речи.
Sim, eu lhe dei toda a minha atenção, mas não houve ninguém que convenceu Job, ou quem respondeu às suas palavras, entre vocês.
13 Може бити да ћете рећи: Нађосмо мудрост, Бог ће га оборити, не човек.
Cuidado para não dizer: 'Nós encontramos a sabedoria'. Deus pode refutá-lo, não o homem;'
14 Није на ме управио беседе, ни ја му нећу одговарати вашим речима.
pois ele não dirigiu suas palavras contra mim; nem lhe responderei com seus discursos.
15 Смели су се, не одговарају више, нестало им је речи.
“Eles estão maravilhados. Eles não respondem mais. Eles não têm uma palavra a dizer.
16 Чекао сам, али не говоре, стадоше, и више не одговарају.
Devo esperar, porque eles não falam, porque eles ficam parados, e não respondem mais?
17 Одговорићу и ја за се, казаћу и ја како мислим.
Também vou responder minha parte, e também vou mostrar minha opinião.
18 Јер сам пун речи, тесно је духу у мени.
Pois eu estou cheio de palavras. O espírito dentro de mim me constrange.
19 Гле, трбух је мој као вино без одушке, и распукао би се као нов мех.
Eis que meu peito é como um vinho que não tem respiradouro; como odres novos, está pronto para explodir.
20 Говорићу да одахнем, отворићу усне своје, и одговорићу.
I falará, para que eu possa ser refrescado. Vou abrir meus lábios e responder.
21 Нећу гледати ко је ко, и човеку ћу говорити без ласкања.
Por favor, não me deixe respeitar a pessoa de nenhum homem, nem vou dar títulos lisonjeiros a nenhum homem.
22 Јер не умем ласкати; одмах би ме узео Творац мој.
Pois eu não sei como dar títulos lisonjeiros, ou então meu Criador logo me levaria embora.

< Књига о Јову 32 >