Књига о Јову 32
1 Тада престаше она три човека одговарати Јову, јер се чињаше да је праведан.
| וישבתו שלשת האנשים האלה מענות את איוב כי הוא צדיק בעיניו׃ |
2 А Елијуј, син Варахилов од Вуза, рода Рамовог, разгневи се на Јова што се сам грађаше праведнији од Бога;
| ויחר אף אליהוא בן ברכאל הבוזי ממשפחת רם באיוב חרה אפו על צדקו נפשו מאלהים׃ |
3 И на три пријатеља његова разгневи се што не нађоше одговора и опет осуђиваху Јова.
| ובשלשת רעיו חרה אפו על אשר לא מצאו מענה וירשיעו את איוב׃ |
4 Јер Елијуј чекаше докле они говораху с Јовом, јер беху старији од њега.
| ואליהו חכה את איוב בדברים כי זקנים המה ממנו לימים׃ |
5 Па кад виде Елијуј да нема одговора у устима она три човека, распали се гнев његов.
| וירא אליהוא כי אין מענה בפי שלשת האנשים ויחר אפו׃ |
6 И проговори Елијуј син Варахилов од Вуза, и рече: Ја сам најмлађи, а ви сте старци, зато се бојах и не смех вам казати шта мислим.
| ויען אליהוא בן ברכאל הבוזי ויאמר צעיר אני לימים ואתם ישישים על כן זחלתי ואירא מחות דעי אתכם׃ |
7 Мишљах: нека говори старост, и многе године нека објаве мудрост.
| אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃ |
8 Али је дух у људима, и Дух Свемогућег уразумљује их.
| אכן רוח היא באנוש ונשמת שדי תבינם׃ |
9 Велики нису свагда мудри, и старци не знају свагда шта је право.
| לא רבים יחכמו וזקנים יבינו משפט׃ |
10 Зато велим: послушај ме да кажем и ја како мислим.
| לכן אמרתי שמעה לי אחוה דעי אף אני׃ |
11 Ето, чекао сам да ви изговорите, слушао сам разлоге ваше докле извиђасте беседу.
| הן הוחלתי לדבריכם אזין עד תבונתיכם עד תחקרון מלין׃ |
12 Пазио сам, али гле, ни један од вас не сапре Јова, не одговори на његове речи.
| ועדיכם אתבונן והנה אין לאיוב מוכיח עונה אמריו מכם׃ |
13 Може бити да ћете рећи: Нађосмо мудрост, Бог ће га оборити, не човек.
| פן תאמרו מצאנו חכמה אל ידפנו לא איש׃ |
14 Није на ме управио беседе, ни ја му нећу одговарати вашим речима.
| ולא ערך אלי מלין ובאמריכם לא אשיבנו׃ |
15 Смели су се, не одговарају више, нестало им је речи.
| חתו לא ענו עוד העתיקו מהם מלים׃ |
16 Чекао сам, али не говоре, стадоше, и више не одговарају.
| והוחלתי כי לא ידברו כי עמדו לא ענו עוד׃ |
17 Одговорићу и ја за се, казаћу и ја како мислим.
| אענה אף אני חלקי אחוה דעי אף אני׃ |
18 Јер сам пун речи, тесно је духу у мени.
| כי מלתי מלים הציקתני רוח בטני׃ |
19 Гле, трбух је мој као вино без одушке, и распукао би се као нов мех.
| הנה בטני כיין לא יפתח כאבות חדשים יבקע׃ |
20 Говорићу да одахнем, отворићу усне своје, и одговорићу.
| אדברה וירוח לי אפתח שפתי ואענה׃ |
21 Нећу гледати ко је ко, и човеку ћу говорити без ласкања.
| אל נא אשא פני איש ואל אדם לא אכנה׃ |
22 Јер не умем ласкати; одмах би ме узео Творац мој.
| כי לא ידעתי אכנה כמעט ישאני עשני׃ |
