< Књига о Јову 31 >

1 Веру учиних са очима својим, па како бих погледао на девојку?
Nagbuhat ako ug kasabotan sa akong mga mata; nganong motan-aw man ako nga adunay kaibog sa usa ka ulay?
2 Јер какав је део од Бога одозго? И какво наследство од Свемогућег с висине?
Kay unsa man ang bahin gikan sa Dios sa kahitas-an, ang panulondon gikan sa Gamhanan sa kahitas-an?
3 Није ли погибао неваљалом и чудо онима који чине безакоње?
Nagtuo ako kaniadto nga ang kalamidad alang lamang sa mga tawong dili matarong, ug ang katalagman alang lamang sa magbubuhat ug daotan.
4 Не виде ли Он путеве моје, и све кораке моје не броји ли?
Wala ba nakita sa Dios ang akong mga dalan ug giihap ang akong mga lakang?
5 Ако ходих с лажју или ако похита нога моја на превару,
Kung wala ako naglakaw sa kamatuoran, kung ang akong tiil nagdali ug lakaw padulong sa pagpanglimbong,
6 Нека ме измери на мерилима правим, и нека Бог позна доброту моју.
timbanga ako sa sakto aron nga mahibaw-an sa Dios ang akong baroganan.
7 Ако су кораци моји зашли с пута, и ако је за очима мојим пошло срце моје, и за руке моје прионуло шта год,
Kung ang akong lakang misimang palayo sa husto nga dalan, kung ang akong kasingkasing milakaw sunod sa akong mga mata, kung adunay kahugawan nga mitapot sa akong kamot,
8 Нека ја сејем а други једе, и нека се искорене изданци моји.
patamna ako ug ipakaon kini sa uban; sa pagkatinuod, tugoti nga ibton ang ani gikan sa akong uma.
9 Ако се занело срце моје за којом женом, и ако сам вребао на вратима ближњег свог,
Kung nadani ang akong kasingkasing sa ubang babaye, kung naghulat ako sa pultahan sa akong silingan alang sa iyang asawa,
10 Нека другом меље жена моја, и нека се други над њом повијају.
tugoti nga mogaling ug trigo ang akong asawa alang sa ubang lalaki, ug tugoti nga ang ubang mga lalaki modulog uban kaniya.
11 Јер је то грдило и безакоње за судије.
Tungod kay daotan kaayo kana nga salaod; sa pagkatinuod, mao kini nga salaod ang pahamtangan sa mga maghuhukom.
12 Јер би то био огањ који би прождирао до уништења, и сву би моју летину искоренио.
Tungod kay mao kana ang kalayo nga maglamoy sa tanan alang sa Sheol ug magsunog sa tanan nakong ani.
13 Ако нисам хтео доћи на суд са слугом својим или са слушкињом својом, кад би се тужили на мене;
Kung wala nako panumbalinga ang hangyo alang sa hustisya gikan sa akong mga lalaki ug babaye nga sulugoon sa dihang nakiglalis sila kanako,
14 Јер шта бих чинио кад би се Бог подигао, и кад би потражио, шта бих Му одговорио?
unsa man ang akong buhaton sa dihang makigbatok ang Dios kanako aron pasanginlan ako? Kon moabot siya aron sa paghukom kanako, unsaon ko man siya pagtubag?
15 Који је мене створио у утроби, није ли створио и њега? Није ли нас Он исти саздао у материци?
Dili ba ang usa nga nagbuhat kanako sa tagoangkan nagbuhat man usab kanila? Dili ba usa lang man siya nga naghulma kanato sulod sa tagoangkan?
16 Ако сам одбио сиромасима жељу њихову, и очи удовици замутио,
Kung akong gipugngan ang mga tawong kabos sa ilang tinguha, o kung ako ang hinungdan nga magdulom ang panan-aw sa biyuda gikan sa mga paghilak,
17 И ако сам залогај свој сам јео, а није га јела и сирота,
o kung nagkaon ako ug gamay unya wala nako gitugotan ang mga walay amahan sa pagkaon usab niini—
18 Јер је од младости моје расла са мном као код оца, и од утробе матере своје водао сам је;
tungod kay sukad sa akong pagkabatan-on siya nga walay ginikanan nagdako uban kanako ingon nga adunay amahan, ug gigiyahan ko ang iyang inahan, nga usa ka biyuda, gikan sa tagoangkan sa akong kaugalingong inahan.
19 Ако сам гледао кога где гине немајући хаљине, и сиромаха где се нема чиме покрити,
Kung aduna akoy bisan kinsa nga nakita nga namatay tungod sa kakulangon ug bisti, o kung akong nakita nga walay bisti ang nanginahanglan nga tawo,
20 Ако ме нису благосиљала бедра његова што се руном оваца мојих утоплио,
kung ang iyang kasingkasing wala nakapanalangin kanako tungod kay wala siya nasul-oban sa balhibo sa akong mga karnero,
21 Ако сам измахнуо руком на сироту, кад видех на вратима помоћ своју,
kung akong gialsa ang akong kamot batok sa mga tawong walay amahan tungod kay akong nakita ang akong pagtabang sa ganghaan sa siyudad, hukmi gayod ako!
22 Нека ми испадне раме из плећа, и рука моја нека се откине из зглоба.
Unya tugoti ang akong bukton nga matanggal gikan sa abaga, ug tugoti nga mabali ang akong bukton gikan sa buko-buko niini.
23 Јер сам се бојао погибли од Бога, ког величанству не бих одолео.
Kay gikahadlokan ko ang kalaglagan gikan sa Dios; tungod sa paghunahuna sa iyang kahalangdon, nabuhat ko unta kadtong mga butanga.
24 Ако сам полагао на злато надање своје, или чистом злату говорио: Узданицо моја!
Kung gihimo nako nga paglaom ang bulawan, ug kung nag-ingon ako sa lunsayng bulawan nga, 'Ikaw ang akong gisaligan',
25 Ако сам се веселио што ми је имање велико и што много стиче рука моја,
kung nagmaya ako tungod sa kadako sa akong bahandi, kay nakakuha ang akong kamot ug daghang mga kabtangan, hukmi ako!
26 Ако сам гледао на сунце, кад сјаје, и на месец кад поносито ходи,
Kung akong nakita ang adlaw nga nagsidlak, o ang bulan nga naglakaw sa iyang kahayag,
27 И срце се моје потајно преварило и руку моју пољубила уста моја,
ug kung ang akong kasingkasing nadani sa tago, unya gihalokan nako ang akong kamot sa pagsimba kanila—
28 И то би било безакоње за судије, јер бих се одрекао Бога озго;
usa usab kini ka sala nga silotan sa mga maghuhukom, tungod kay ako untang isalikway ang Dios sa kahitas-an.
29 Ако сам се радовао несрећи ненавидника свог, и ако сам заиграо када га је зло задесило,
Kung nagmaya ako sa pagkalaglag ni bisan kinsa nga nasilag kanako o akong gipasidunggan ang akong kaugalingon sa dihang naabtan siya sa katalagman, hukmi ako!
30 Јер не дадох језику свом да греши тражећи душу његову с проклињањем;
Sa pagkatinuod, wala man gani nako gitugotan ang akong baba sa pagpakasala pinaagi sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang tunglo.
31 Ако не говораху домашњи моји: Ко би нам дао месо његово? Не можемо се ни најести;
Kung ang mga kalalakin-an sa akong tolda wala nakaingon, 'Kinsa man ang makakaplag ug si bisan kinsa nga wala nabusog sa pagkaon ni Job?'
32 Странац није ноћивао напољу; врата своја отварао сам путнику;
(bisan ang mga langyaw wala nakapuyo sa plasa sa siyudad tungod kay kanunay nakong ginaablihan ang pultahan alang sa mga magpapanaw), ug kung wala gayod, hukmi ako!
33 Ако сам, као што чине људи, тајио преступе своје и крио своје безакоње у својим недрима,
Kung, sama sa katawhan, gitagoan ko ang akong mga sala, pinaagi sa pagbutang sa akong pagkasad-an sulod sa akong kupo
34 Ако сам и могао плашити велико мноштво, ипак од најмањег у дому беше ме страх; зато ћутах и не одлажах од врата.
— tungod kay nahadlok ako sa kadaghanan, kay ang kalagot sa mga pamilya nakapalisang kanako, ug hinungdan nga nagpakahilom ako ug wala nagaadto sa gawas, hukmi ako!
35 О да бих имао кога да ме саслуша! Гле, жеља је моја да ми Свемогући одговори и супарник мој да ми напише књигу.
O, kung aduna untay maminaw kanako! Tan-awa, ania ang akong pirma; tugoti nga motubag kanako ang Labing Gamhanan! Kung anaa unta kanako ang silot nga gisulat sa akong kaaway!
36 Носио бих је на рамену свом, везао бих је себи као венац,
Sigurado nga dayag nako kining pas-anon; sul-obon ko kini ingon nga korona.
37 Број корака својих казао бих Му, као кнез приступио бих к Њему.
Ibutyag ko kaniya ang gidaghanon sa akong mga lakang; mosaka ako ingon nga prinsipe nga walay kahadlok.
38 Ако је на ме викала моја земља, и бразде њене плакале,
Kung mohilak ang akong yuta batok kanako, ug modanguyngoy,
39 Ако сам јео род њен без новаца и досађивао души господара њених,
kung kaonon ko ang abot niini ug dili kini bayran o ako ang hinungdan nga mawad-an sa kinabuhi ang tag-iya niini,
40 Место пшенице нека ми рађа трње, и место јечма кукољ. Свршише се речи Јовове.
tugoti nga motubo ang tunok kaysa trigo ug sagbot kaysa sebada.” Nahuman na ang mga pulong ni Job.

< Књига о Јову 31 >