Књига о Јову 30
1 А сада смеју ми се млађи од мене, којима отаца не бих хтео метнути са псима стада свог.
| ועתה שחקו עלי-- צעירים ממני לימים אשר-מאסתי אבותם-- לשית עם-כלבי צאני |
2 А на шта би ми и била сила руку њихових? У њима беше пропала старост.
| גם-כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח |
3 Од сиромаштва и глади самоћаваху бежећи од сува, мрачна, пуста и опустошена места;
| בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה--אמש שואה ומשאה |
4 Који браху лободу по честама, и смреково корење беше им храна.
| הקטפים מלוח עלי-שיח ושרש רתמים לחמם |
5 Између људи беху изгоњени и викаше се за њима као за лупежом.
| מן-גו יגרשו יריעו עלימו כגנב |
6 Живљаху по страшним увалама, по јамама у земљи и у камену.
| בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים |
7 По грмовима рикаху, под трњем се скупљаху.
| בין-שיחים ינהקו תחת חרול יספחו |
8 Беху људи никакви и без имена, мање вредни него земља.
| בני-נבל גם-בני בלי-שם-- נכאו מן-הארץ |
9 И њима сам сада песма, и постах им прича.
| ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה |
10 Гаде се на ме, иду далеко од мене и не устежу се пљувати ми у лице.
| תעבוני רחקו מני ומפני לא-חשכו רק |
11 Јер је Бог одапео моју тетиву и муке ми задао те збацише узду преда мном.
| כי-יתרו (יתרי) פתח ויענני ורסן מפני שלחו |
12 С десне стране устајаху момци, поткидаху ми ноге, и насипају пут к мени да ме упропасте.
| על-ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם |
13 Раскопаше моју стазу, умножише ми муке, не треба нико да им помаже.
| נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו |
14 Као широким проломом навиру, и наваљују преко развалина.
| כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו |
15 Страхоте навалише на ме, и као ветар терају душу моју, и као облак прође срећа моја.
| ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי |
16 И сада се душа моја разлива у мени, стигоше ме дани мучни.
| ועתה--עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי-עני |
17 Ноћу пробада ми кости у мени, и жиле моје не одмарају се.
| לילה--עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון |
18 Од тешке силе променило се одело моје, и као огрлица у кошуље моје стеже ме.
| ברב-כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני |
19 Бацио ме је у блато, те сам као прах и пепео.
| הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר |
20 Вичем к Теби, а Ти ме не слушаш; стојим пред Тобом, а Ти не гледаш на ме.
| אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי |
21 Претворио си ми се у љута непријатеља; силом руке своје супротиш ми се.
| תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני |
22 Подижеш ме у ветар, посађујеш ме на њ, и растапаш у мени све добро.
| תשאני אל-רוח תרכיבני ותמגגני תשוה (תשיה) |
23 Јер знам да ћеш ме одвести на смрт и у дом одређени свима живима.
| כי-ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל-חי |
24 Али неће пружити руке своје у гроб; кад их стане потирати, они неће викати.
| אך לא-בעי ישלח-יד אם-בפידו להן שוע |
25 Нисам ли плакао ради оног који беше у злу? Није ли душа моја жалосна бивала ради убогог?
| אם-לא בכיתי לקשה-יום עגמה נפשי לאביון |
26 Кад се добру надах, дође ми зло; и кад се надах светлости, дође мрак.
| כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל |
27 Утроба је моја узаврела, и не може да се умири, задесише ме дани мучни.
| מעי רתחו ולא-דמו קדמני ימי-עני |
28 Ходим црн, не од сунца, устајем и вичем у збору.
| קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע |
29 Брат постах змајевима и друг совама.
| אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה |
30 Поцрнела је кожа на мени и кости моје посахнуше од жеге.
| עורי שחר מעלי ועצמי-חרה מני-חרב |
31 Гусле се моје претворише у запевку, и свирала моја у плач.
| ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים |
