Књига о Јову 27
1 И Јов настави беседу своју и рече:
En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:
2 Тако да је жив Бог, који је одбацио парбу моју, и Свемогући, који је ојадио душу моју,
Zo waarachtig als God leeft, Die mijn recht weggenomen heeft, en de Almachtige, Die mijner ziel bitterheid heeft aangedaan!
3 Док је душа моја у мени, и дух Божји у ноздрвама мојим,
Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;
4 Неће усне моје говорити безакоња, нити ће језик мој изрицати преваре.
Indien mijn lippen onrecht zullen spreken, en indien mijn tong bedrog zal uitspreken!
5 Не дао Бог да пристанем да имате право; докле дишем, нећу одступити од своје доброте.
Het zij verre van mij, dat ik ulieden rechtvaardigen zou; totdat ik den geest zal gegeven hebben, zal ik mijn oprechtigheid van mij niet wegdoen.
6 Држаћу се правде своје, нити ћу је оставити; неће ме прекорити срце моје докле сам жив.
Aan mijn gerechtigheid zal ik vasthouden, en zal ze niet laten varen; mijn hart zal die niet versmaden van mijn dagen.
7 Непријатељ мој биће као безбожник, и који устаје на ме, као безаконик.
Mijn vijand zij als de goddeloze, en die zich tegen mij opmaakt, als de verkeerde.
8 Јер како је надање лицемеру, кад се лакоми, а Бог ће ишчупати душу његову?
Want wat is de verwachting des huichelaars, als hij zal gierig geweest zijn, wanneer God zijn ziel zal uittrekken?
9 Хоће ли Бог услишити вику његову кад на њ дође невоља?
Zal God zijn geroep horen, als benauwdheid over hem komt?
10 Хоће ли се Свемогућем радовати? Хоће ли призивати Бога у свако време?
Zal hij zich verlustigen in den Almachtige? Zal hij God aanroepen te aller tijd?
11 Учим вас руци Божјој, и како је у Свемогућег не тајим.
Ik zal ulieden leren van de hand Gods; wat bij den Almachtige is, zal ik niet verhelen.
12 Ето, ви све видите, зашто дакле једнако говорите залудне ствари?
Ziet, gij zelve allen hebt het gezien; en waarom wordt gij dus door ijdelheid verijdeld?
13 То је део човеку безбожном од Бога, и наследство које примају насилници од Свемогућег.
Dit is het deel des goddelozen mensen bij God, en de erve der tirannen, die zij van den Almachtige ontvangen zullen.
14 Ако му се множе синови, множе се за мач, и натражје његово неће се наситити хлеба.
Indien zijn kinderen vermenigvuldigen, het is ten zwaarde; en zijn spruiten zullen van brood niet verzadigd worden.
15 Који остану иза њега, на смрти ће бити погребени, и удовице њихове неће плакати.
Zijn overgeblevenen zullen in den dood begraven worden, en zijn weduwen zullen niet wenen.
16 Ако накупи сребра као праха, и набави хаљина као блата,
Zo hij zilver opgehoopt zal hebben als stof, en kleding bereid als leem;
17 Шта набави, обући ће праведник, и сребро ће делити безазлени.
Hij zal ze bereiden, maar de rechtvaardige zal ze aantrekken, en de onschuldige zal het zilver delen.
18 Гради себи кућу као мољац, и као колибу коју начини чувар.
Hij bouwt zijn huis als een motte, en als een hoeder de hutte maakt.
19 Богат ће умрети, а неће бити прибран; отвориће очи а ничега неће бити.
Rijk ligt hij neder, en wordt niet weggenomen; doet hij zijn ogen open, zo is hij er niet.
20 Стигнуће га страхоте као воде; ноћу ће га однети олуја.
Verschrikkingen zullen hem als wateren aangrijpen; des nachts zal hem een wervelwind wegstelen.
21 Узеће га ветар источни, и отићи ће; вихор ће га однети с места његовог.
De oostenwind zal hem wegvoeren, dat hij henengaat, en zal hem wegstormen uit zijn plaats.
22 То ће Бог пустити на њ, и неће га жалити; он ће једнако бежати од руке Његове.
En God zal dit over hem werpen, en niet sparen; van Zijn hand zal hij snellijk vlieden.
23 Други ће пљескати рукама за њим, и звиждаће за њим с места његовог.
Een ieder zal over hem met zijn handen klappen, en over hem fluiten uit zijn plaats.
